Η γέφυρα του Γοργοπόταμου το 1942 έφερε κοντά αριστερούς με δεξιούς, Κύπριους με Τουρκοκύπριους, Εβραίους με Παλαιστίνιους
Οι δύο άκρες μιας γέφυρας φέρνουν σε επαφή δύο κόσμους. Η γέφυρα του Γοργοπόταμου το 1942 ένωσε όλες τις δυνάμεις της Αντίστασης. Τον Ζέρβα και τον Άρη, τους Άγγλους σαμποτέρ που ήρθαν από την Αίγυπτο.
Δεν ένωσε όμως μόνο Έλληνες αλλά και Κύπριους, ακόμα και Παλαιστίνιους με Εβραίους. Είναι το μήνυμα που έστειλε και το κράτησε κρυμμένο εξαιτίας του καβγά για το ποιος βοήθησε περισσότερο στην ανατίναξή της.
Στην ομάδα των 12 σαμποτέρ που έστειλαν οι Άγγλοι στην περιοχή τρεις είχαν εβραϊκή καταγωγή.
Ο αρχηγός Έντι Μάγιερς είχε γεννηθεί στη Σκωτία, ο καταδρομέας Ντένις Χάμσον και ο Μάικ Τσίτις, γεννημένος στη Ρουμανία που υπηρετούσε στον αγγλικό στρατό.
Μαζί τους και ένας Έλληνας, ο Θέμης Μαρίνος. Στις περιπλανήσεις τους στην Γκιώνα, στην προσπάθειά τους να βρουν τους αντάρτες του Ζέρβα και του Άρη συνάντησαν και Άγγλους στρατιώτες που κρύβονταν στα βουνά.
Είχαν εγκλωβιστεί από την ταχύτητα της γερμανικής εισβολής 17 μήνες πριν και δεν μπορούσαν να διαφύγουν στη Μέση Ανατολή.
Υπηρετούσαν όλοι στον στρατό της Αυτοκρατορίας. Επειδή ακριβώς ήταν Αυτοκρατορία η Αγγλία, ελάχιστοι έψαξαν να βρουν την καταγωγή τους. Στην ομάδα των σαμποτέρ και αργότερα των ανταρτών προσκολλήθηκαν οι:
Μάικ Κούρι: Παλαιστίνιος Άραβας. Ο Μάγιερς αναφέρει ότι ενώ ήταν απλός στρατιώτης, κυκλοφορούσε με στολή υπολοχαγού. Αυτό τον βοηθούσε να βρίσκει ευκολότερα τροφή από τους αγαθούς χωρικούς.
Τον βοηθούσε να κάνει τα γλυκά μάτια και σε μια κοπέλα στο χωριό Στρώμνη.
Ο Μάγιερς του εξήγησε ότι δεν μπορεί να κυκλοφορεί με αυτά τα διακριτικά. Τον έκανε όμως δεκανέα. Αργότερα για τις σημαντικές του υπηρεσίες προήχθη σε λοχία και μετά τον πόλεμο εγκαταστάθηκε στη Χάιφα.
Ο Άαρων Ντιρ: Παλαιστίνιος Άραβας. Για αυτόν ο Μάγιερς γράφει ότι καθημερινά φορούσε ένα άρωμα που τον ενοχλούσε.
Η συνεργασία των τριών τουλάχιστον εβραϊκής καταγωγής μελών του αγγλικού στρατού με τους δύο Παλαιστίνιους υπήρξε άψογη.
Ακόμη και στην πορεία βρέθηκαν τρεις Κύπριοι, που επίσης υπηρετούσαν στον βρετανικό στρατό, αφού η Κύπρος τότε, όπως και η Παλαιστίνη, ήταν αγγλική αποικία.
Στις περισσότερες από τις αναμνήσεις τους οι πρωταγωνιστές του Γοργοποτάμου τους αναφέρουν ως Παντελή, Γιάννη και Παναγιώτη.
Οι δύο από τους τρεις Κύπριους ήταν Τουρκοκύπριοι. Γιάννης ήταν ο Τζελάλ Νάαφι και Παναγιώτης ο Οσμάν Σούγκλι.
Και οι δύο είχαν καταγωγή από την Πάφο. Καταλαβαίνει κανείς ότι δεν μπορούσαν να τριγυρνούν με αυτά τα ονόματα στα βουνά οι Τουρκοκύπριοι και να ζητούν τροφή από τους χωρικούς.
Μάλιστα ο Τζελάλ είχε αποφασιστική συμβολή στο σαμποτάζ. Ήταν μέλος της ομάδας καταστροφών του Νεοζηλανδού Τομ Μπαρνς, με τον υποδεκανέα Μάικ Μουρ (Μιχάλης) και δύο αντάρτες του Νικηφόρου.
Ο Παντελής, ήταν ο Παύλος Φλούρος από το Ριζοκάρπασο, ηγετικό στέλεχος του ΑΚΕΛ στην περιοχή που πέθανε το 1996.
Η ιστορία είναι εντυπωσιακή. Εκεί στην καρδιά της Ελλάδας, στη Ρούμελη, βρέθηκαν ξαφνικά Έλληνες (αριστεροί και δεξιοί), Κύπριοι (Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι) Ισραηλινοί, Παλαιστίνιοι και συνδυάστηκαν άψογα για να πετύχουν το πρώτο μεγάλο σαμποτάζ στην κατεχόμενη Ευρώπη.
Πηγή: Ελεύθερος Τύπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου