Από καιρό σε καιρό συμβαίνει το αδιανόητο: τα παιδιά να σκοτώνουν.
Κάποια από αυτά τα..... παιδιά δολοφονούν τα μέλη της ίδιας τους της οικογένειας, παρά την φαινομενική φυσιολογική ανατροφή τους.
Άλλα παιδιά δολοφονούν επειδή η ανατροφή τους είναι διαφορετική από αυτή που ξέρουμε. Αυτές οι ανατροφές συνήθως περιλαμβάνουν ξυλοδαρμούς και κακοποιήσεις.
Υπάρχουν όμως και παιδιά που απλά έχουν την επιθυμία να σκοτώσουν.
Τα παιδιά υποτίθεται ότι είναι αθώα και αγνά.. χωρίς κακίες, θυμό ή σκοτεινές επιθυμίες. Δυστυχώς κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, πολλά παιδιά διαπράττουν φρικτά εγκλήματα.
Εδώ σας παρουσιάζουμε 10 από τα πιο σατανικά παιδιά που υπάρχουν, με το Νο 1 να είναι το απόλυτο «κακό» που έχουμε δει.
Το όριο ηλικίας για αυτή την λίστα είναι τα 17 έτη.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Το άρθρο περιέχει σκληρές περιγραφές των εγκλημάτων και βίντεο...
10 -- Brian And David Freeman
Κανείς δεν φανταζόταν ότι την Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου του 1995, στο χρωματιστό σπίτι των Freeman, στο Salisbury της Pennsylvania, θα γινόταν ένα τέτοιο μακελειό.
Ο Dennis Freeman, 54 ετών, ήταν φύλακας σε ένα τοπικό γυμνάσιο, και η σύζυγός του Brenda, 48 ετών, ήταν νοικοκυρά.
Ήταν πιστοί Μάρτυρες του Ιεχωβά, μεγαλώνοντας τα 3 αγόρια της οικογένειας με αυτές τις πεποιθήσεις.
Αυτό σήμαινε ότι δεν γιορτάζανε τα γενέθλια τους, δεν γιορτάζανε εθνικές αργίες, δεν ψήφιζαν και δεν συμμετείχαν σε παρελάσεις.
Καθώς τα αγόρια μεγάλωναν, ειδικά ο Bryan ανέπτυξε ένα ενδιαφέρον για μια στρατιωτική καριέρα, και οι γονείς άρχισαν να παρατηρούν τα πρώτα προβλήματα στην συμπεριφορά του. Είχαν δοκιμάσει διάφορα προγράμματα για την αντιμετώπιση του θυμού του, αλλά δεν ήταν σε θέση τίποτα από αυτά, να σταματήσει την οργή του. Κάποια στιγμή τους είχε προειδοποιήσει ότι θα τους σκοτώσει, αλλά προφανώς δεν τον είχαν λάβει σοβαρά υπόψη τους.
Ο Bryan Freeman 17, και ο David Freeman 16, οι οποίοι είχαν ξυρισμένα κεφάλια και σώμα γεμάτο τατουάζ, ως σύμβολο των νεοναζιστικών πεποιθήσεων τους, ήταν οι άμεσοι ύποπτοι όταν οι γονείς τους και ο μικρότερος αδερφός τους, βρέθηκαν νεκροί μέσα στο σπίτι τους.
Τα πτώματα τα ανακάλυψε η αδελφή της Brenda και φώναξε αμέσως την αστυνομία..
Ο μικρότερος γιός των Feeman βρέθηκε στο δωμάτιο του, το οποίο ήταν γεμάτο από αίματα.
Ο πατέρας βρέθηκε στο σαλόνι με το κεφάλι του χτυπημένο σε τέτοιο σημείο, που ο εγκέφαλος είχε χυθεί απ΄έξω.
Η μητέρα βρέθηκε στο υπόγειο, σφαγμένη και γεμάτη αίματα. Στον τοίχο πίσω από το πτώμα της βρέθηκαν σχεδιασμένες δύο σβάστιγκες.
Τα αγόρια τρομοκρατούσαν την οικογένεια και ολόκληρη την περιοχή.
Καθώς η τριπλή δολοφονία αποκαλύφτηκε από την αστυνομία, κάθε γονιός στην περιοχή του Salisbury, ένιωθε τρομοκρατημένος, με την τελική κατάληξη που είχε η μακροχρόνια διαμάχη μεταξύ των Brenda και Dennis Freeman και των δύο νταήδων γιών τους. Του Bryan 17 ετών και του David 15.
Και οι δυο ομολόγησαν το έγκλημα μαζί με έναν φίλο τους τον Ben Birdwell και καταδικάστηκαν και οι δύο σε ισόβια για φόνο πρώτου βαθμού.
09 -- Edmund Kemper
Το 1964, όταν ο Edmund Kemper ήταν 15 ετών, πυροβόλησε και σκότωσε τους παππούδες του.
Είχε σχεδιάσει την αποκρουστική αυτή πράξη του αρκετό καιρό πριν και δεν ένιωσε καμία μεταμέλεια στην συνέχεια.
Επειδή ήταν ανήλικος, το δικαστήριο της Καλιφόρνια τον έβαλε υπό ψυχιατρική παρακολούθηση. Τα αποτελέσματα των ψυχιατρικών εξετάσεων, έδειξαν ότι ήταν ένας παρανοϊκός ψυχασθενείς και έτσι τον έστειλαν σε κρατικό ψυχιατρικό νοσοκομείο για θεραπεία.
Εκεί αφού έμαθε τι σκέφτονταν οι άλλοι για τον ίδιο και το έγκλημα του, προσπάθησε σκληρά να τους κάνει να πιστέψουν ότι είχε συνέλθει.
Αν και θεωρήθηκε ψυχωτικός, εργάστηκε σε εργαστήριο ψυχολογίας για να βοηθήσει υποτίθεται στις εξετάσεις των άλλων.
Κατά τη διαδικασία αυτή, έμαθε πολλά για άλλους που είχαν κάνει επίσης εγκλήματα. Ο Kemper αφέθηκε ελεύθερος μετά από άλλα πέντε χρόνια και παρέμεινε υπό την επιτήρηση της πολιτείας. Οι γιατροί συνέστησαν ότι δεν έπρεπε να επιστρέψει κοντά στην μητέρας του, αλλά η πολιτεία το αγνόησε αυτό.
Μετά την έξοδο του από το ψυχιατρικό νοσοκομείο, ο Kemper δολοφόνησε και διαμέλισε έξι γυναίκες σε διάστημα πέντε ετών και τις έθαψε στον κήπο του σπιτιού της μητέρας του. Στο τέλος σκότωσε και την μητέρα του και βίασε το αποκεφαλισμένο πτώμα της, ξερίζωσε το λάρυγγά της και τον σφήνωσε στον κάδο με τα σκουπίδια του.
Παρόλο που στην δίκη του, ζήτησε την ποινή του θανάτου για τα εγκλήματα του, το δικαστήριο τον καταδίκασε σε ισόβια.
Ο Edmund Kemper βρίσκεται στις φυλακές της Καλιφόρνια.
08 -- Joshua Phillips
Τον Νοέμβριο του 1998, ο 14χρονος Joshua Phillips δολοφόνησε την 8χρονη γειτόνισσα του Maddie και έκρυψε το πτώμα της κάτω από το κρεβάτι του.
Επτά μέρες αργότερα η μητέρα του παρατήρησε την άσχημη μυρωδιά που έβγαινε από το δωμάτιο του. Ο Joshua ισχυρίστηκε ότι την είχε χτυπήσει κατά λάθος στο μάτι με το ρόπαλο του μπέιζμπολ.
Τρομάζοντας από τα ουρλιαχτά της, πανικοβλήθηκε και την έφερε στο δωμάτιο του, όπου στην συνέχεια την χτύπησε και την μαχαίρωσε 11 φορές.
Η ιστορία του δεν έπεισε τους ενόρκους στο δικαστήριο της Φλόριντα και τον καταδίκασαν για φόνο πρώτου βαθμού σε ισόβια χωρίς πιθανότητα αναστολής. Η θανατική ποινή δεν μπορούσε να δοθεί λόγω ηλικίας.
07 -- Willie Bosket
Ο Willie Bosket, γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1962, και τα εγκλήματα του, διαπράχτηκαν ενώ ήταν ακόμα ανήλικος και οδήγησαν σε αλλαγή στο νομικό δίκαιο της Νέας Υόρκης, έτσι ώστε νεαρά άτομα, από την ηλικία των δεκατριών να μπορούσαν να δικάζονται σε δικαστήριο ενηλίκων για δολοφονίες και να αντιμετωπίζουν τις ίδιες ποινές με τους ενήλικες.
Στις 19 Μαρτίου του 1978, ο 15χρονος Willie Bosket, πυροβόλησε και σκότωσε τον Noel Perez στο μετρό της Νέας Υόρκης, σε μια προσπάθεια να κλέψει λίγα χρήματα και ένα ρολόι. Οκτώ ημέρες αργότερα, ο Bosket πυροβόλησε ένα ακόμα άτομο, τον Moises Perez (δεν έχει σχέση με το πρώτο θύμα) σε μια ακόμα κακότεχνη απόπειρα ληστείας. Ο Bosket δικάστηκε για τις δολοφονίες στην πόλη της Νέας Υόρκης σε οικογενειακό δικαστήριο, όπου καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση (το μέγιστο για τέτοιο αδίκημα).
Η σύντομη διάρκεια της ποινής του Bosket προκάλεσε τη δημόσια κατακραυγή, και υπό την ηγεσία της Νέας Υόρκης το κρατικό νομοθετικό σώμα πέρασε νέο νόμο το 1978, όπου σύμφωνα με αυτόν, παιδιά ηλικίας μόλις δεκατριών ετών θα μπορούσαν να δικαστούν σε δικαστήριο ενηλίκων για εγκλήματα όπως η δολοφονία, και να λαμβάνουν τις ίδιες ποινές με τους ενήλικες. Η Νέα Υόρκη ήταν η πρώτη πολιτεία που εφάρμοσε ένα τέτοιο νόμο, ενώ πολλές άλλες ακολούθησαν από τότε.
Ο Bosket τελικά αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή, αλλά στη συνέχεια καταδικάστηκε για μια σειρά άλλων κακουργημάτων, για τα οποία έχει λάβει μια σειρά από ποινές ισόβιας κάθειρξης. Σήμερα είναι στην απομόνωση των φυλακών της Νέας Υόρκης.
06 -- Laurie Tackett - Melinda Loveless - Hope Rippey - Toni Lawrence
Το πρωί του Σάββατου 11 Ιανουαρίου 1992, στην Indiana των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Donn Foley και ο αδελφός του Ralph αποφάσισαν να πάνε για κυνήγι ορτυκιών σε ένα κοντινό δάσος του Jefferson County.
Μόλις ένα μίλι από το σπίτι τους, ο Ralph εντόπισε ένα παράξενο αντικείμενο, λίγα μόνο μέτρα από το δρόμο σε ένα άγονο αγρόκτημα.
Από κοντά έμοιαζε με σώμα, αλλά είχε τόσο σοβαρά εγκαύματα και ουλές που ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ήταν μια κούκλα, αλλά ένα ανθρώπινο σώμα.
Μετά από την έρευνα των αστυνομικών αρχών, ανακάλυψαν ότι το πτώμα ανήκε στην 12χρονη Shanda Sharer και που όπως αποδείχτηκε ήταν το θύμα σε ένα ερωτικό τρίγωνο ομοφυλόφιλων.
Η άτυχη Shanda Sharer, πριν δολοφονηθεί είχε χτυπηθεί στο πρόσωπο, είχε μαχαιρωθεί και ο θάνατος της προήλθε από την φωτιά που της έβαλαν, ενώ ήταν ζωντανή.
Η γνωριμία των κοριτσιών ξεκίνησε το 1990, όταν η Melinda Loveless γνώρισε και άρχισε να κάνει παρέα με την Amanda Heavrin. Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, η σχέση αυτή επιδεινώθηκε και η Melinda λόγω ζήλιας, έριξε την ευθύνη στην Shanda Sharer, λόγω της παρέας που έκαναν οι δύο τους (η Shanda και η Amanda).
Στις 10 Ιανουαρίου του 1992, η Toni Lawrence, η Hope Rippey, και η Laurie Tackett, πήγαν στο σπίτι της Melinda Loveless, με σκοπό και τα 4 κορίτσια, να βρούνε την Shanda Sharer και να την τρομάξουν.
Φτάνοντας στο σπίτι της Shanda, η Melinda λέει στις άλλες να πάνε και με την πρόφαση ότι ήταν φίλες της Amanda Heavrin που την περίμενε σε ένα μέρος που το έλεγαν «το κάστρο της μάγισσας», να την πάρουν μαζί τους. Η Shanda Sharer αρνήθηκε να πάει μαζί τους εκείνη την στιγμή, λόγω ότι οι γονείς της ήταν ξύπνιοι, και τους είπε να ξαναέρθουν μετά τα μεσάνυχτα για να την πάρουν.
Όταν ξαναπήγαν η Melinda Loveless ήταν κρυμμένη στο αυτοκίνητο και εμφανίστηκε με το μαχαίρι, όταν πια είχαν φτάσει στην ερημική τοποθεσία όπου και σκότωσαν την Shanda Sharer.
Και τα 4 κορίτσια δικάστηκαν ως ενήλικές και γλύτωσαν την θανατική ποινή επειδή έκαναν συμφωνία με το δικαστήριο.
Η Tackett και η Loveless, καταδικάστηκαν σε 60 χρόνια και εκτίουν την ποινή τους στις γυναικείες φυλακές της Ιντιάνας και με καλή συμπεριφορά ίσως αποφυλακιστούν το 2020.
Η Lawrence καταδικάστηκε σε 20 χρόνια και η Hope Rippey καταδικάστηκε και εκείνη σε 60
χρόνια.
05 -- Brenda Anne Spencer
Την Δευτέρα, 29 Ιανουαρίου του 1979, η16χρονη Brenda Ann Spencer άρχισε να πυροβολεί μέσα στο δημοτικό σχολείο, το οποίο βρισκόταν απέναντι από το σπίτι της. Ο τραγικός απολογισμός ήταν ο θάνατος του διευθυντή του σχολείου, Burton Wragg, του φύλακα Mike Suchar, ο τραυματισμός οκτώ παιδιών και ενός αστυνομικού..
Όταν της ζητήθηκε να εξηγήσει τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την πράξη, ανασήκωσε τους ώμους και απάντησε: «Δεν μου αρέσουν οι Δευτέρες».
Επίσης ανέφερε: «Δεν είχα κάποιο σοβαρό λόγο και αυτό ήταν που το έκανε διασκεδαστικό».
Γεννημένη στο Σαν Ντιέγκο, η Spencer εξοικειώθηκε από νωρίς με τα όπλα, καθώς και με ιστορίες που περιείχαν βία. Για χριστουγεννιάτικο δώρο, το 1978, ο πατέρας της Wallace, της έδωσε ένα ημι-αυτόματο τουφέκι 0,22 διαμετρήματος, με το οποίο έκανε και την έφοδο στο σχολείο.
Η Brenda Ann Spencer δικάστηκε σαν ενήλική και καταδικάστηκε σε 25 χρόνια. Βρίσκεται ακόμα στις γυναικείες φυλακές της California. Έχει ήδη αιτηθεί 4 φορές να βγει με αναστολή (η τελευταία, η οποία και απορρίφθηκε ήταν στις 13 Αυγούστου του 2009). Η επόμενη αίτηση που μπορεί να κάνει θα είναι το 2019.
Με αφορμή αυτό το περιστατικό, ο Bob Geldof έγραψε το γνωστό τραγούδι «I Don’t Like Mondays», που το ερμηνεύουν οι Boomtown Rats.
04 -- Jon Venables and Robert Thompson
Οι 10χρονοι Jon Venables και Robert Thompson, στις 12 Φεβρουαρίου του 1993, βρισκόντουσαν σε ένα εμπορικό κέντρο της Αγγλίας και έκλεβαν διάφορα ψιλοπράγματα. Γιατί αποφάσισαν να απαγάγουν τον 2χρονο James Bulger; Παρόρμηση της στιγμής; Αυτά τα παιδιά μαθημένα να καταστρέφουν ότι έβλεπαν γύρω τους, αποφάσισαν να πάρουν τον James μαζί τους.
Δύο μέρες αργότερα το σώμα του μικρού James, βρέθηκε άγρια ξυλοκοπημένο και ακρωτηριασμένο στις ράγες ενός σιδηροδρομικού σταθμού, κοντά στην περιοχή του Walton.
Οι κάμερες του εμπορικού κέντρου είχαν αρκετές εικόνες καταγεγραμμένες με τον James Bulger στα χέρια των δολοφόνων του.
Τα δύο δεκάχρονα αγόρια, οι νεαρότεροι δολοφόνοι στην ιστορία της Αγγλίας, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση μέχρι τα 18 τους χρόνια, για ανθρωποκτονία από πρόθεση στις 24 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς.
Αφέθηκαν ελεύθεροι το 2001, με ισόβια αναστολή.
Το 2010 ο Jon Venables, επέστρεψε στην φυλακή για παραβίαση της αναστολής του.
03 -- Jesse Pomeroy
Ο Jesse Pomeroy ήταν 14 ετών όταν συνελήφθη το 1874 για τη φρικτή δολοφονία ενός 4χρονου αγοριού και ήταν το πιο νεαρό άτομο που καταδικάστηκε ποτέ στην πολιτεία της Μασαχουσέτης.
Είχε ήδη βγάλει το όνομα «Ο Δαίμονας της Βοστώνης», μιας και τρία χρόνια πριν είχε ξεκινήσει την δραστηριότητα του κάνοντας σεξουαλικά βασανιστήρια σε επτά άλλα αγόρια.
Για αυτά τα εγκλήματα ο Pomeroy είχε καταδικαστεί με εγκλεισμό στο αναμορφωτήριο, αλλά αποφυλακίστηκε νωρίς από εκεί.
Λίγο καιρό αργότερα, στα 17 του χρόνια ακρωτηρίασε και σκότωσε ένα 10χρονο κορίτσι που είχε πάει στο κατάστημα της μητέρας του.
Ένα μήνα αργότερα απήγαγε τον 4χρονο Horace Mullen, τον μετέφερε σε ένα βάλτο έξω από την πόλη και τον ακρωτηρίασε με ένα μαχαίρι και τον αποκεφάλισε.
Λόγω της παράξενης εμφάνισης του (είχε ένα γαλακτώδες μάτι) και της συμπεριφοράς του στο παρελθόν, θεωρήθηκε αμέσως ύποπτος της δολοφονίας τουMullen.
Όταν του έδειξαν το πτώμα του αγοριού και τον ρώτησαν αν αυτός το έκανε, απάντησε αδιάφορα: «Υποθέτω ότι το έκανα»
Τότε ανακάλυψαν και το πτώμα του κοριτσιού θαμμένο στο κελάρι της μητέρας του και ομολόγησε ότι αυτός έκανε και αυτόν τον φόνο.
Καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά λόγω της δημόσιας κατακραυγής, για την εκτέλεση ενός παιδιού, η ποινή του μετατράπηκε σε σαράντα χρόνια απομόνωσης.
02 -- Mary Bell
Η Mary Bell, γεννημένη στις 26 Μαΐου του 1957, στο Newcastle της Αγγλίας, καταδικάστηκε το 1968 για την δολοφονία του 4χρονου Martin Brown και του 3χρονου Brian Howe.
Η Bell ήταν 10 ετών όταν σκότωσε τον Brown και 11 όταν σκότωσε τον Howe.
Στις 25 Μαΐου του 1968, μια μέρα πριν μπει στα 11 της χρόνια, η Mary Flora Bell στραγγάλισε τον 4χρονο Brown (πιστεύεται ότι ήταν μόνη την ώρα της δολοφονίας).
Μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης δολοφονίας, η Bell και η φίλη της Norma Joyce Bell 13 ετών(συνωνυμία), βανδάλησαν ένα φυτώριο στο Scotswood και άφησαν ένα σημείωμα που αναλάμβανε την ευθύνη για την δολοφονία του Brown. Η αστυνομία του Newcastle, το θεώρησε φάρσα.
Στις 31 Ιουλίου του 1968, οι δύο τους στραγγάλισαν τον 3χρονο Brian Howe.
Οι αστυνομικές εκθέσεις καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η Mary Bell, επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος και χάραξε με ένα ξυράφι, ένα «Ν» στο στομάχι του Brian και χρησιμοποιώντας το άλλο χέρι χάραξε και ένα «Μ». Επίσης χρησιμοποίησε ένα ψαλίδι για να κόψει τούφες από τα μαλλιά του και μέρος από τα γεννητικά του όργανα.
Καθώς τα κορίτσια ήταν τόσο μικρά στην ηλικία και στις μαρτυρίες τους διαψεύδει η μία την άλλη, ποτέ δεν έγινε απολύτως σαφές τι ακριβώς συνέβη.
Τον Αύγουστο κατηγορήθηκαν επίσημα και για τις δύο δολοφονίες.
Ύστερα από 12 χρόνια στην φυλακή, το 1980, η Mary αποφυλακίστηκε και με δικαστική εντολή άλλαξε όνομα και ξεκίνησε μια νέα ζωή. Γέννησε μια κόρη το 1984.
01 -- School Shootings
Η έξαρση των περιστατικών με πυροβολισμούς σε σχολεία, είναι θεαματική τα τελευταία 15 χρόνια και ακόμα πολλοί αναρωτιούνται το γιατί.
Τα περισσότερα από τα εμπλεκόμενα παιδιά, πάσχουν από κατάθλιψη, νιώθουν παρείσακτα και είναι απομακρυσμένα από τα άλλα παιδιά της ηλικίας τους.
Αυτά τα παιδιά, βρήκαν τον τρόπο να έχουν όπλα στα χέρια και να τα φέρουν μέσα στα σχολεία τους.
Δάσκαλοι, καθηγητές και μαθητές χάνουν την ζωή τους κάθε φορά που γίνεται ένα τέτοιο γεγονός.
Εδώ είναι μερικά μόνο από αυτά τα γεγονότα:
- 24 Μαρτίου 1998 – Andrew Golden 11 ετών και Mitchell Johnson 13 ετών, πυροβόλησαν 15 άτομα στην παιδική χαρά του Westside Middle School.
- 20 Απριλίου 1999 -- Eric Harris 18 ετών και Dylan Klebold 17 ετών, σκότωσαν 13 άτομα και τραυμάτισαν 25 στο Columbine High School.
- 15 Νοεμβρίου 1995 -- Jamie Rouse 17 ετών, σκότωσε 2 άτομα και τραυμάτισε άλλους 4 στο Richland School Tennessee
- 2 Φεβρουαρίου 1996 -- Barry Loukaitis 14 ετών, σκότωσε 3 άτομα και τραυμάτισε άλλους 2 στο Moses Lake, Washington School.
- 21 Μαίου 1998 -- Kipland Kinkle 14 ετών, σκότωσε 3 άτομα, εκ των οποίων και γονείς μαθητών και τραυμάτισε 8 άτομα στο Springfield Oregon.
Αυτός ο κατάλογος αποτελεί απλώς την κορυφή του παγόβουνου, που δυστυχώς συνεχώς αυξάνεται..
Κάποια από αυτά τα..... παιδιά δολοφονούν τα μέλη της ίδιας τους της οικογένειας, παρά την φαινομενική φυσιολογική ανατροφή τους.
Άλλα παιδιά δολοφονούν επειδή η ανατροφή τους είναι διαφορετική από αυτή που ξέρουμε. Αυτές οι ανατροφές συνήθως περιλαμβάνουν ξυλοδαρμούς και κακοποιήσεις.
Υπάρχουν όμως και παιδιά που απλά έχουν την επιθυμία να σκοτώσουν.
Τα παιδιά υποτίθεται ότι είναι αθώα και αγνά.. χωρίς κακίες, θυμό ή σκοτεινές επιθυμίες. Δυστυχώς κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, πολλά παιδιά διαπράττουν φρικτά εγκλήματα.
Εδώ σας παρουσιάζουμε 10 από τα πιο σατανικά παιδιά που υπάρχουν, με το Νο 1 να είναι το απόλυτο «κακό» που έχουμε δει.
Το όριο ηλικίας για αυτή την λίστα είναι τα 17 έτη.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Το άρθρο περιέχει σκληρές περιγραφές των εγκλημάτων και βίντεο...
10 -- Brian And David Freeman
Κανείς δεν φανταζόταν ότι την Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου του 1995, στο χρωματιστό σπίτι των Freeman, στο Salisbury της Pennsylvania, θα γινόταν ένα τέτοιο μακελειό.
Ο Dennis Freeman, 54 ετών, ήταν φύλακας σε ένα τοπικό γυμνάσιο, και η σύζυγός του Brenda, 48 ετών, ήταν νοικοκυρά.
Ήταν πιστοί Μάρτυρες του Ιεχωβά, μεγαλώνοντας τα 3 αγόρια της οικογένειας με αυτές τις πεποιθήσεις.
Αυτό σήμαινε ότι δεν γιορτάζανε τα γενέθλια τους, δεν γιορτάζανε εθνικές αργίες, δεν ψήφιζαν και δεν συμμετείχαν σε παρελάσεις.
Καθώς τα αγόρια μεγάλωναν, ειδικά ο Bryan ανέπτυξε ένα ενδιαφέρον για μια στρατιωτική καριέρα, και οι γονείς άρχισαν να παρατηρούν τα πρώτα προβλήματα στην συμπεριφορά του. Είχαν δοκιμάσει διάφορα προγράμματα για την αντιμετώπιση του θυμού του, αλλά δεν ήταν σε θέση τίποτα από αυτά, να σταματήσει την οργή του. Κάποια στιγμή τους είχε προειδοποιήσει ότι θα τους σκοτώσει, αλλά προφανώς δεν τον είχαν λάβει σοβαρά υπόψη τους.
Ο Bryan Freeman 17, και ο David Freeman 16, οι οποίοι είχαν ξυρισμένα κεφάλια και σώμα γεμάτο τατουάζ, ως σύμβολο των νεοναζιστικών πεποιθήσεων τους, ήταν οι άμεσοι ύποπτοι όταν οι γονείς τους και ο μικρότερος αδερφός τους, βρέθηκαν νεκροί μέσα στο σπίτι τους.
Τα πτώματα τα ανακάλυψε η αδελφή της Brenda και φώναξε αμέσως την αστυνομία..
Ο μικρότερος γιός των Feeman βρέθηκε στο δωμάτιο του, το οποίο ήταν γεμάτο από αίματα.
Ο πατέρας βρέθηκε στο σαλόνι με το κεφάλι του χτυπημένο σε τέτοιο σημείο, που ο εγκέφαλος είχε χυθεί απ΄έξω.
Η μητέρα βρέθηκε στο υπόγειο, σφαγμένη και γεμάτη αίματα. Στον τοίχο πίσω από το πτώμα της βρέθηκαν σχεδιασμένες δύο σβάστιγκες.
Τα αγόρια τρομοκρατούσαν την οικογένεια και ολόκληρη την περιοχή.
Καθώς η τριπλή δολοφονία αποκαλύφτηκε από την αστυνομία, κάθε γονιός στην περιοχή του Salisbury, ένιωθε τρομοκρατημένος, με την τελική κατάληξη που είχε η μακροχρόνια διαμάχη μεταξύ των Brenda και Dennis Freeman και των δύο νταήδων γιών τους. Του Bryan 17 ετών και του David 15.
Και οι δυο ομολόγησαν το έγκλημα μαζί με έναν φίλο τους τον Ben Birdwell και καταδικάστηκαν και οι δύο σε ισόβια για φόνο πρώτου βαθμού.
09 -- Edmund Kemper
Το 1964, όταν ο Edmund Kemper ήταν 15 ετών, πυροβόλησε και σκότωσε τους παππούδες του.
Είχε σχεδιάσει την αποκρουστική αυτή πράξη του αρκετό καιρό πριν και δεν ένιωσε καμία μεταμέλεια στην συνέχεια.
Επειδή ήταν ανήλικος, το δικαστήριο της Καλιφόρνια τον έβαλε υπό ψυχιατρική παρακολούθηση. Τα αποτελέσματα των ψυχιατρικών εξετάσεων, έδειξαν ότι ήταν ένας παρανοϊκός ψυχασθενείς και έτσι τον έστειλαν σε κρατικό ψυχιατρικό νοσοκομείο για θεραπεία.
Εκεί αφού έμαθε τι σκέφτονταν οι άλλοι για τον ίδιο και το έγκλημα του, προσπάθησε σκληρά να τους κάνει να πιστέψουν ότι είχε συνέλθει.
Αν και θεωρήθηκε ψυχωτικός, εργάστηκε σε εργαστήριο ψυχολογίας για να βοηθήσει υποτίθεται στις εξετάσεις των άλλων.
Κατά τη διαδικασία αυτή, έμαθε πολλά για άλλους που είχαν κάνει επίσης εγκλήματα. Ο Kemper αφέθηκε ελεύθερος μετά από άλλα πέντε χρόνια και παρέμεινε υπό την επιτήρηση της πολιτείας. Οι γιατροί συνέστησαν ότι δεν έπρεπε να επιστρέψει κοντά στην μητέρας του, αλλά η πολιτεία το αγνόησε αυτό.
Μετά την έξοδο του από το ψυχιατρικό νοσοκομείο, ο Kemper δολοφόνησε και διαμέλισε έξι γυναίκες σε διάστημα πέντε ετών και τις έθαψε στον κήπο του σπιτιού της μητέρας του. Στο τέλος σκότωσε και την μητέρα του και βίασε το αποκεφαλισμένο πτώμα της, ξερίζωσε το λάρυγγά της και τον σφήνωσε στον κάδο με τα σκουπίδια του.
Παρόλο που στην δίκη του, ζήτησε την ποινή του θανάτου για τα εγκλήματα του, το δικαστήριο τον καταδίκασε σε ισόβια.
Ο Edmund Kemper βρίσκεται στις φυλακές της Καλιφόρνια.
08 -- Joshua Phillips
Τον Νοέμβριο του 1998, ο 14χρονος Joshua Phillips δολοφόνησε την 8χρονη γειτόνισσα του Maddie και έκρυψε το πτώμα της κάτω από το κρεβάτι του.
Επτά μέρες αργότερα η μητέρα του παρατήρησε την άσχημη μυρωδιά που έβγαινε από το δωμάτιο του. Ο Joshua ισχυρίστηκε ότι την είχε χτυπήσει κατά λάθος στο μάτι με το ρόπαλο του μπέιζμπολ.
Τρομάζοντας από τα ουρλιαχτά της, πανικοβλήθηκε και την έφερε στο δωμάτιο του, όπου στην συνέχεια την χτύπησε και την μαχαίρωσε 11 φορές.
Η ιστορία του δεν έπεισε τους ενόρκους στο δικαστήριο της Φλόριντα και τον καταδίκασαν για φόνο πρώτου βαθμού σε ισόβια χωρίς πιθανότητα αναστολής. Η θανατική ποινή δεν μπορούσε να δοθεί λόγω ηλικίας.
07 -- Willie Bosket
Ο Willie Bosket, γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1962, και τα εγκλήματα του, διαπράχτηκαν ενώ ήταν ακόμα ανήλικος και οδήγησαν σε αλλαγή στο νομικό δίκαιο της Νέας Υόρκης, έτσι ώστε νεαρά άτομα, από την ηλικία των δεκατριών να μπορούσαν να δικάζονται σε δικαστήριο ενηλίκων για δολοφονίες και να αντιμετωπίζουν τις ίδιες ποινές με τους ενήλικες.
Στις 19 Μαρτίου του 1978, ο 15χρονος Willie Bosket, πυροβόλησε και σκότωσε τον Noel Perez στο μετρό της Νέας Υόρκης, σε μια προσπάθεια να κλέψει λίγα χρήματα και ένα ρολόι. Οκτώ ημέρες αργότερα, ο Bosket πυροβόλησε ένα ακόμα άτομο, τον Moises Perez (δεν έχει σχέση με το πρώτο θύμα) σε μια ακόμα κακότεχνη απόπειρα ληστείας. Ο Bosket δικάστηκε για τις δολοφονίες στην πόλη της Νέας Υόρκης σε οικογενειακό δικαστήριο, όπου καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση (το μέγιστο για τέτοιο αδίκημα).
Η σύντομη διάρκεια της ποινής του Bosket προκάλεσε τη δημόσια κατακραυγή, και υπό την ηγεσία της Νέας Υόρκης το κρατικό νομοθετικό σώμα πέρασε νέο νόμο το 1978, όπου σύμφωνα με αυτόν, παιδιά ηλικίας μόλις δεκατριών ετών θα μπορούσαν να δικαστούν σε δικαστήριο ενηλίκων για εγκλήματα όπως η δολοφονία, και να λαμβάνουν τις ίδιες ποινές με τους ενήλικες. Η Νέα Υόρκη ήταν η πρώτη πολιτεία που εφάρμοσε ένα τέτοιο νόμο, ενώ πολλές άλλες ακολούθησαν από τότε.
Ο Bosket τελικά αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή, αλλά στη συνέχεια καταδικάστηκε για μια σειρά άλλων κακουργημάτων, για τα οποία έχει λάβει μια σειρά από ποινές ισόβιας κάθειρξης. Σήμερα είναι στην απομόνωση των φυλακών της Νέας Υόρκης.
06 -- Laurie Tackett - Melinda Loveless - Hope Rippey - Toni Lawrence
Το πρωί του Σάββατου 11 Ιανουαρίου 1992, στην Indiana των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Donn Foley και ο αδελφός του Ralph αποφάσισαν να πάνε για κυνήγι ορτυκιών σε ένα κοντινό δάσος του Jefferson County.
Μόλις ένα μίλι από το σπίτι τους, ο Ralph εντόπισε ένα παράξενο αντικείμενο, λίγα μόνο μέτρα από το δρόμο σε ένα άγονο αγρόκτημα.
Από κοντά έμοιαζε με σώμα, αλλά είχε τόσο σοβαρά εγκαύματα και ουλές που ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ήταν μια κούκλα, αλλά ένα ανθρώπινο σώμα.
Μετά από την έρευνα των αστυνομικών αρχών, ανακάλυψαν ότι το πτώμα ανήκε στην 12χρονη Shanda Sharer και που όπως αποδείχτηκε ήταν το θύμα σε ένα ερωτικό τρίγωνο ομοφυλόφιλων.
Η άτυχη Shanda Sharer, πριν δολοφονηθεί είχε χτυπηθεί στο πρόσωπο, είχε μαχαιρωθεί και ο θάνατος της προήλθε από την φωτιά που της έβαλαν, ενώ ήταν ζωντανή.
Η γνωριμία των κοριτσιών ξεκίνησε το 1990, όταν η Melinda Loveless γνώρισε και άρχισε να κάνει παρέα με την Amanda Heavrin. Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, η σχέση αυτή επιδεινώθηκε και η Melinda λόγω ζήλιας, έριξε την ευθύνη στην Shanda Sharer, λόγω της παρέας που έκαναν οι δύο τους (η Shanda και η Amanda).
Στις 10 Ιανουαρίου του 1992, η Toni Lawrence, η Hope Rippey, και η Laurie Tackett, πήγαν στο σπίτι της Melinda Loveless, με σκοπό και τα 4 κορίτσια, να βρούνε την Shanda Sharer και να την τρομάξουν.
Φτάνοντας στο σπίτι της Shanda, η Melinda λέει στις άλλες να πάνε και με την πρόφαση ότι ήταν φίλες της Amanda Heavrin που την περίμενε σε ένα μέρος που το έλεγαν «το κάστρο της μάγισσας», να την πάρουν μαζί τους. Η Shanda Sharer αρνήθηκε να πάει μαζί τους εκείνη την στιγμή, λόγω ότι οι γονείς της ήταν ξύπνιοι, και τους είπε να ξαναέρθουν μετά τα μεσάνυχτα για να την πάρουν.
Όταν ξαναπήγαν η Melinda Loveless ήταν κρυμμένη στο αυτοκίνητο και εμφανίστηκε με το μαχαίρι, όταν πια είχαν φτάσει στην ερημική τοποθεσία όπου και σκότωσαν την Shanda Sharer.
Και τα 4 κορίτσια δικάστηκαν ως ενήλικές και γλύτωσαν την θανατική ποινή επειδή έκαναν συμφωνία με το δικαστήριο.
Η Tackett και η Loveless, καταδικάστηκαν σε 60 χρόνια και εκτίουν την ποινή τους στις γυναικείες φυλακές της Ιντιάνας και με καλή συμπεριφορά ίσως αποφυλακιστούν το 2020.
Η Lawrence καταδικάστηκε σε 20 χρόνια και η Hope Rippey καταδικάστηκε και εκείνη σε 60
χρόνια.
05 -- Brenda Anne Spencer
Την Δευτέρα, 29 Ιανουαρίου του 1979, η16χρονη Brenda Ann Spencer άρχισε να πυροβολεί μέσα στο δημοτικό σχολείο, το οποίο βρισκόταν απέναντι από το σπίτι της. Ο τραγικός απολογισμός ήταν ο θάνατος του διευθυντή του σχολείου, Burton Wragg, του φύλακα Mike Suchar, ο τραυματισμός οκτώ παιδιών και ενός αστυνομικού..
Όταν της ζητήθηκε να εξηγήσει τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την πράξη, ανασήκωσε τους ώμους και απάντησε: «Δεν μου αρέσουν οι Δευτέρες».
Επίσης ανέφερε: «Δεν είχα κάποιο σοβαρό λόγο και αυτό ήταν που το έκανε διασκεδαστικό».
Γεννημένη στο Σαν Ντιέγκο, η Spencer εξοικειώθηκε από νωρίς με τα όπλα, καθώς και με ιστορίες που περιείχαν βία. Για χριστουγεννιάτικο δώρο, το 1978, ο πατέρας της Wallace, της έδωσε ένα ημι-αυτόματο τουφέκι 0,22 διαμετρήματος, με το οποίο έκανε και την έφοδο στο σχολείο.
Η Brenda Ann Spencer δικάστηκε σαν ενήλική και καταδικάστηκε σε 25 χρόνια. Βρίσκεται ακόμα στις γυναικείες φυλακές της California. Έχει ήδη αιτηθεί 4 φορές να βγει με αναστολή (η τελευταία, η οποία και απορρίφθηκε ήταν στις 13 Αυγούστου του 2009). Η επόμενη αίτηση που μπορεί να κάνει θα είναι το 2019.
Με αφορμή αυτό το περιστατικό, ο Bob Geldof έγραψε το γνωστό τραγούδι «I Don’t Like Mondays», που το ερμηνεύουν οι Boomtown Rats.
04 -- Jon Venables and Robert Thompson
Οι 10χρονοι Jon Venables και Robert Thompson, στις 12 Φεβρουαρίου του 1993, βρισκόντουσαν σε ένα εμπορικό κέντρο της Αγγλίας και έκλεβαν διάφορα ψιλοπράγματα. Γιατί αποφάσισαν να απαγάγουν τον 2χρονο James Bulger; Παρόρμηση της στιγμής; Αυτά τα παιδιά μαθημένα να καταστρέφουν ότι έβλεπαν γύρω τους, αποφάσισαν να πάρουν τον James μαζί τους.
Δύο μέρες αργότερα το σώμα του μικρού James, βρέθηκε άγρια ξυλοκοπημένο και ακρωτηριασμένο στις ράγες ενός σιδηροδρομικού σταθμού, κοντά στην περιοχή του Walton.
Οι κάμερες του εμπορικού κέντρου είχαν αρκετές εικόνες καταγεγραμμένες με τον James Bulger στα χέρια των δολοφόνων του.
Τα δύο δεκάχρονα αγόρια, οι νεαρότεροι δολοφόνοι στην ιστορία της Αγγλίας, καταδικάστηκαν σε φυλάκιση μέχρι τα 18 τους χρόνια, για ανθρωποκτονία από πρόθεση στις 24 Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς.
Αφέθηκαν ελεύθεροι το 2001, με ισόβια αναστολή.
Το 2010 ο Jon Venables, επέστρεψε στην φυλακή για παραβίαση της αναστολής του.
03 -- Jesse Pomeroy
Ο Jesse Pomeroy ήταν 14 ετών όταν συνελήφθη το 1874 για τη φρικτή δολοφονία ενός 4χρονου αγοριού και ήταν το πιο νεαρό άτομο που καταδικάστηκε ποτέ στην πολιτεία της Μασαχουσέτης.
Είχε ήδη βγάλει το όνομα «Ο Δαίμονας της Βοστώνης», μιας και τρία χρόνια πριν είχε ξεκινήσει την δραστηριότητα του κάνοντας σεξουαλικά βασανιστήρια σε επτά άλλα αγόρια.
Για αυτά τα εγκλήματα ο Pomeroy είχε καταδικαστεί με εγκλεισμό στο αναμορφωτήριο, αλλά αποφυλακίστηκε νωρίς από εκεί.
Λίγο καιρό αργότερα, στα 17 του χρόνια ακρωτηρίασε και σκότωσε ένα 10χρονο κορίτσι που είχε πάει στο κατάστημα της μητέρας του.
Ένα μήνα αργότερα απήγαγε τον 4χρονο Horace Mullen, τον μετέφερε σε ένα βάλτο έξω από την πόλη και τον ακρωτηρίασε με ένα μαχαίρι και τον αποκεφάλισε.
Λόγω της παράξενης εμφάνισης του (είχε ένα γαλακτώδες μάτι) και της συμπεριφοράς του στο παρελθόν, θεωρήθηκε αμέσως ύποπτος της δολοφονίας τουMullen.
Όταν του έδειξαν το πτώμα του αγοριού και τον ρώτησαν αν αυτός το έκανε, απάντησε αδιάφορα: «Υποθέτω ότι το έκανα»
Τότε ανακάλυψαν και το πτώμα του κοριτσιού θαμμένο στο κελάρι της μητέρας του και ομολόγησε ότι αυτός έκανε και αυτόν τον φόνο.
Καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά λόγω της δημόσιας κατακραυγής, για την εκτέλεση ενός παιδιού, η ποινή του μετατράπηκε σε σαράντα χρόνια απομόνωσης.
02 -- Mary Bell
Η Mary Bell, γεννημένη στις 26 Μαΐου του 1957, στο Newcastle της Αγγλίας, καταδικάστηκε το 1968 για την δολοφονία του 4χρονου Martin Brown και του 3χρονου Brian Howe.
Η Bell ήταν 10 ετών όταν σκότωσε τον Brown και 11 όταν σκότωσε τον Howe.
Στις 25 Μαΐου του 1968, μια μέρα πριν μπει στα 11 της χρόνια, η Mary Flora Bell στραγγάλισε τον 4χρονο Brown (πιστεύεται ότι ήταν μόνη την ώρα της δολοφονίας).
Μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης δολοφονίας, η Bell και η φίλη της Norma Joyce Bell 13 ετών(συνωνυμία), βανδάλησαν ένα φυτώριο στο Scotswood και άφησαν ένα σημείωμα που αναλάμβανε την ευθύνη για την δολοφονία του Brown. Η αστυνομία του Newcastle, το θεώρησε φάρσα.
Στις 31 Ιουλίου του 1968, οι δύο τους στραγγάλισαν τον 3χρονο Brian Howe.
Οι αστυνομικές εκθέσεις καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η Mary Bell, επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος και χάραξε με ένα ξυράφι, ένα «Ν» στο στομάχι του Brian και χρησιμοποιώντας το άλλο χέρι χάραξε και ένα «Μ». Επίσης χρησιμοποίησε ένα ψαλίδι για να κόψει τούφες από τα μαλλιά του και μέρος από τα γεννητικά του όργανα.
Καθώς τα κορίτσια ήταν τόσο μικρά στην ηλικία και στις μαρτυρίες τους διαψεύδει η μία την άλλη, ποτέ δεν έγινε απολύτως σαφές τι ακριβώς συνέβη.
Τον Αύγουστο κατηγορήθηκαν επίσημα και για τις δύο δολοφονίες.
Ύστερα από 12 χρόνια στην φυλακή, το 1980, η Mary αποφυλακίστηκε και με δικαστική εντολή άλλαξε όνομα και ξεκίνησε μια νέα ζωή. Γέννησε μια κόρη το 1984.
01 -- School Shootings
Η έξαρση των περιστατικών με πυροβολισμούς σε σχολεία, είναι θεαματική τα τελευταία 15 χρόνια και ακόμα πολλοί αναρωτιούνται το γιατί.
Τα περισσότερα από τα εμπλεκόμενα παιδιά, πάσχουν από κατάθλιψη, νιώθουν παρείσακτα και είναι απομακρυσμένα από τα άλλα παιδιά της ηλικίας τους.
Αυτά τα παιδιά, βρήκαν τον τρόπο να έχουν όπλα στα χέρια και να τα φέρουν μέσα στα σχολεία τους.
Δάσκαλοι, καθηγητές και μαθητές χάνουν την ζωή τους κάθε φορά που γίνεται ένα τέτοιο γεγονός.
Εδώ είναι μερικά μόνο από αυτά τα γεγονότα:
- 24 Μαρτίου 1998 – Andrew Golden 11 ετών και Mitchell Johnson 13 ετών, πυροβόλησαν 15 άτομα στην παιδική χαρά του Westside Middle School.
- 20 Απριλίου 1999 -- Eric Harris 18 ετών και Dylan Klebold 17 ετών, σκότωσαν 13 άτομα και τραυμάτισαν 25 στο Columbine High School.
- 15 Νοεμβρίου 1995 -- Jamie Rouse 17 ετών, σκότωσε 2 άτομα και τραυμάτισε άλλους 4 στο Richland School Tennessee
- 2 Φεβρουαρίου 1996 -- Barry Loukaitis 14 ετών, σκότωσε 3 άτομα και τραυμάτισε άλλους 2 στο Moses Lake, Washington School.
- 21 Μαίου 1998 -- Kipland Kinkle 14 ετών, σκότωσε 3 άτομα, εκ των οποίων και γονείς μαθητών και τραυμάτισε 8 άτομα στο Springfield Oregon.
Αυτός ο κατάλογος αποτελεί απλώς την κορυφή του παγόβουνου, που δυστυχώς συνεχώς αυξάνεται..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου