1. Το επίδομα τέκνου και η φοιτητική χορηγία είχαν δοθεί ως αντιστάθμισμα στην αδικία που προέκυψε το 2003 εξαιτίας της φορολογικής μεταρρύθμισης...
βάσει της οποίας είχαν καταργηθεί όλες οι...
εκπτώσεις τέκνων και συζύγου που υπήρχαν μέχρι τότε. Παράδειγμα 1: μια οικογένεια με ετήσιο εισόδημα €60000 και 2 ή 3 ή 8 παιδιά φορολογείται πλέον το ίδιο με έναν εργένη που έχει το ίδιο ετήσιο εισόδημα!!
2. Μετά τη φορολογική μεταρρύθμιση του 2003 το επίδομα τέκνου εφαρμόσθηκε καθολικά και έπαψε να είναι αποκλειστικό προνόμιο των πολυμελών οικογενειών, οι οποίες είχαν αυτό το δικαίωμα ΤΙΜΗΤΙΚΑ από το 1988 (σε συνδυασμό ΚΑΙ με τις φορολογικές εκπτώσεις).
3. Το εισόδημα είναι μόνο ένας από τους πολλούς παράγοντες που καθορίζουν την οικονομική κατάσταση μιας οικογένειας. Άλλοι παράγοντες είναι τα περιουσιακά στοιχεία – κινητή και ακίνητη περιουσία, οι αποταμιεύσεις σε Τράπεζες, οι μετοχές, τα δάνεια για σκοπούς πρώτης ανάγκης όπως είναι η στέγαση και οι σπουδές των παιδιών. Παράδειγμα 2: μια οικογένεια με 3 παιδιά και ετήσιο ακαθάριστο εισόδημα €70,000 χωρίς άλλα περιουσιακά στοιχεία θεωρείται πλέον ανώτερη οικονομική τάξη ενώ μια οικογένεια με 3 παιδιά, ετήσιο ακαθάριστο εισόδημα €50,000 (αυτό που δηλώνεται, όχι το πραγματικό), 3 οικόπεδα και ένα εξοχικό καθώς και 2 αυτοκίνητα πολυτελείας θεωρείται χαμηλής εισοδηματικής τάξης!
4. Όταν μιλούμε για οικογενειακό εισόδημα, αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά δίκαιοι, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η σύνθεση της οικογένειας, δηλαδή το κατά κεφαλήν εισόδημα διαφορετικά μιλούμε για κατάφωρη αδικία έναντι των πολυμελών οικογενειών, οι οποίες, ειρήσθω εν παρόδω, είναι και οι στυλοβάτες της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής του κράτους. Αν δεν υπάρχουν παιδιά δεν θα υπάρχουν εργαζόμενοι και άρα πλήττεται η οικονομία και αν δεν υπάρχουν εργαζόμενοι δεν θα υπάρχουν συνεισφορές στο ταμείο κοινωνικών ασφαλίσεων και άρα δεν θα μπορούν οι συνταξιούχοι να πάρουν τις συντάξεις τους. Αν δεν υπάρχουν παιδιά δεν θα υπάρχουν ούτε καν κληρωτοί για να επανδρώσουν την Εθνική Φρουρά. Καταλήγουμε δηλαδή σταδιακά στην αποσύνθεση του κράτους. Παράδειγμα 3: μια οικογένεια με 4 παιδιά και ετήσιο ακαθάριστο εισόδημα €90,000 – αναλογεί €15,000 σε κάθε μέλος της οικογένειας- θεωρείται ανώτερη οικονομική τάξη ενώ μια οικογένεια με 1 παιδί και ετήσιο ακαθάριστο εισόδημα €54,000 - αναλογεί €18,000 σε κάθε μέλος της οικογένειας - θεωρείται χαμηλής εισοδηματικής τάξης και επωφελείται όλων των προνομίων!
5. Αντί να παταχθεί η φοροδιαφυγή, διά της οποίας γίνεται πραγματική καταλήστευση των δημόσιων οικονομικών και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, θα τιμωρηθούν οι μισθωτοί οι οποίοι τηρούν στο έπακρο τις υποχρεώσεις τους έναντι του κράτους, ενώ οι άλλοι θα επιβραβευθούν με αυξημένα επιδόματα και χορηγίες. Επιπρόσθετα, ενθαρρύνεται έτι περισσότερο η φοροδιαφυγή, μια και με το να δηλώνει κάποιος χαμηλότερα εισοδήματα θα έχει περισσότερα ωφελήματα.
6. Όσοι μισθωτοί έχουν έναν αξιοπρεπή μισθό, ως αποτέλεσμα σκληρής και μακροχρόνιας εργασίας, θα καταντήσουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αφού θα στερηθούν όλων των χορηγιών που δίκαια και δικαιωματικά έπαιρναν μέχρι σήμερα.
7. Πρέπει να τονισθεί ότι κάθε οικογένεια έχει προγραμματίσει τη ζωή της και ό,τι αυτό συνεπάγεται (π.χ. δάνεια για στέγαση και για σπουδές παιδιών κτλ.) με συγκεκριμένα δεδομένα, όπως είναι το επίδομα τέκνου και η φοιτητική χορηγία. Και δεν είναι λίγες οι οικογένειες εκείνες οι οποίες με τα εισοδηματικά κριτήρια θα φτάσουν στο σημείο να μην μπορούν να αποπληρώνουν τα (υφιστάμενα) χρέη τους. Αυτό θα υποβαθμίσει σημαντικά το βιοτικό τους επίπεδο και θα επιφέρει αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις σε πλείστους άλλους τομείς της κοινωνίας (δημεύσεις περιουσιών, διαζύγια, κ.ά.).
8. Τέλος, με τα μέτρα αυτά θα επιταχυνθεί η συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού , μια και θα είναι πλέον βάρος δυσβάστακτο η χωρίς καμιά κρατική αρωγή ανατροφή πέραν του ενός παιδιού.
9. Ειδικότερα όσον αφορά τις πολυμελείς οικογένειες, στόχος τους, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι τα παιδιά τους να είναι οι αυριανοί ενεργοί πολίτες, άρτια καταρτισμένοι, για να προσφέρουν στην πατρίδα τους. Έτσι θέλουν τα παιδιά τους να έχουν ίσες ευκαιρίες πρόσβασης και εκπαίδευσης σε ανώτατες σχολές με εκείνες των οικογενειών με 1 και 2 παιδιά. Η κατάργηση των φοιτητικών χορηγιών και του επιδόματος τέκνου σε πολλές από αυτές τις οικογένειες δυστυχώς θα μειώσει την δυνατότητα να το επιτύχουν και αρκετά παιδιά θα αδικηθούν, διότι ενώ έχουν τις γνωστικές ικανότητες οι γονείς δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν οικονομικά όταν έχουν να σπουδάσουν μερικές φορές ταυτόχρονα 3, 4 ή ακόμα και περισσότερα παιδιά. Παράδειγμα 4: Οικογένεια με 5 παιδιά (εκ των οποίων τα 4 σπουδάζουν), με ετήσιο ακαθάριστο εισόδημα €84,000 - θεωρείται ανώτερη εισοδηματική τάξη και δεν θα δικαιούται ούτε επίδομα τέκνου ούτε φοιτητική χορηγία. Αυτή η οικογένεια έχει, μεταξύ άλλων, στεγαστικά και φοιτητικά δάνεια, η δόση των οποίων ανέρχεται στις €3000 το μήνα χωρίς καμμία άλλη ακίνητη ή κινητή περιουσία. Αν αφαιρέσουμε τις ετήσιες δόσεις των δανείων που είναι €36,000, το ετήσιο ακαθάριστο εισόδημα της οικογένειας ανέρχεται στις €48,000 και το μηνιαίο κατά κεφαλήν ακαθάριστο εισόδημα στα €571,42. Κατά τη γνώμη των ειδικών αυτή η οικογένεια μπορεί να επιβιώσει μετά τη στέρηση όλων των επιδομάτων που έπαιρνε μέχρι σήμερα; Ή μήπως πρέπει να βγει στη ζητιανιά, να διακόψει τις σπουδές των παιδιών της, να της δημεύσει η Τράπεζα το σπίτι ή να οδηγηθούν οι γονείς στην απόγνωση και στη διάλυση της οικογενειακής τους συνοχής και γαλήνης βλέποντας τη ζωή τους να καταρρέει κάτω από το βάρος ασύγγνωστης και αβάστακτης αδικίας;
Τα λόγια περί κοινωνικής δικαιοσύνης, περί στοχευμένων κοινωνικών παροχών, περί προστασίας της χαμηλής και μεσαίας εισοδηματικής τάξης είναι όμορφα. Αν δεν ληφθούν όμως υπόψη τα πιο πάνω, δεν είναι τίποτα άλλο από βάναυσος, άκρατος και άλογος λαϊκισμός που θέτει εν αμφιβόλω ακόμα και τις όποιες καλές προθέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου