Ο Ύμνος της Ξενέρωτης

Πιστεύω εις ένα γκόμενο


φραγκάτο κι επιστήμονα


διαθέσιμο by default


ορατόν εκ του χιλιόμετρου απ' τις φίλες μου






Και εις έναν κούκλο


τον Υιό του εφοπλιστή, τον πρωτότοκο,


τον εκ της Κηφισίας γεννηθέντα


προ πάντων των λεφτάδων






Sex περιστασιακώς


αγάπης αληθινής και χατηριών ποιηθέντα, ου παραπονηθέντα


ομοούσιων του μπαμπά και της ομάδας αυτού






Τον δι' ημάς τας γυναίκας


και δια την ημετέραν σωτηρίαν


κατελθόντα εις άσπρο άλογον


και σαρκωθέντα εις ιππότην






Υπομονετικός δε υπέρ ημών


επί της μηνιαίας περιόδου


και Jokonda και Merenda






Και συμπαρασταθέντα σε κάθε ημέρα και περίσταση






Και ανελθόντα εις κοινωνική θέση υψηλήν


και καθεζόμενος στο λαιμό των γκόμενων των φιλενάδων μου.






Και πάλι ερχόμενον όταν γκρινιάζω


παρηγορηθέντα πλήρως


και εκ των χατηρίων ουκ έσται τέλος.






Και εις το όχημα το κάμπριον


το τούμπανον, το εντυπωσιακόν


το εκ της Ferrariς παραγόμενον


το εκ της ποζεριάς προερχόμενον και δοξαζόμενον


το κυκλοφορηθέντο στην παραλιακήν






Εις Ένα, Άγιο, Ιδανικό και Σεβάσμιο αρσενικό


Ομολογώ σε λαχείον εις την τύχη μου την έρημη


Προσδοκώ τον τέλειο άντρα


Και ζωή του μέλλοντος χαρισάμενη.






(Αμήν.)