Μάθετε την αληθινή ιστορία πίσω από τη δημιουργία και την...
επικράτηση των έντεκα πιο γνωστών κοκτέιλς του πλανήτη.
Οι θεωρίες για την προέλευση της λέξης cocktail είναι όσες και οι προπονητές εξέδρας κάθονται ανέμελα κάθε συνηθισμένη Κυριακή στο γήπεδο και αναλύουν με απαράμιλλο στυλ θαμώνα παραδοσιακού καφενείου τα λάθη του Βαλβέρδε και του Τεν Κάτε. Αναρίθμητες! Λέγεται ότι η λέξη cocktail πρωτοεμφανίστηκε σε αμερικάνικο λεξικό το 1803.
Κάποιοι λένε ότι την περίοδο της χαρτοπαιξίας στα ποταμόπλοια του Μισισιπή, οι μεγάλοι νικητές φορούσαν ένα κόκκινο φτερό πετεινού (cock) και καλούνταν να φτιάξουν ένα ποτό-μίγμα όλων των αλκοολούχων ποτών που υπήρχαν πίσω από το μπαρ, που σερβίρονταν σε ένα ποτήρι που έμοιαζε με κοκοράκι και ανακατευόταν με ένα κουτάλι που έμοιαζε με την ουρά (tail). Άλλοι ισχυρίζονται ότι την περίοδο μετά την Αμερικανική Eπανάσταση, μια ζωηρή πανδοχέας μαγείρευε κοτόπουλα και μετά το δείπνο κερνούσε ποτά στολισμένα με τα φτερά από τις ουρές τους, ενώ οι Γάλλοι φώναζαν «Vive la cock tail»!
Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Γάλλος Αντουάν Πεϊσοντ χρησιμοποιούσε για μεζούρα των φαρμάκων μια αυγουλιέρα, coquetier (στα Γαλλικά). Η πιθανότερη όμως προέλευση της λέξης cocktail είναι από τη γαλλική λέξη coquetel, που ήταν το όνομα ενός μίγματος κρασιών. Όπως και να έχει όμως ένα είναι το γεγονός. Ότι όταν τα κοκτέιλ κυλούν μέσα σου η αίσθηση της ευχαρίστησης διαγράφεται στο χαμογελαστό σου πρόσωπο.
1. Martini
Οι θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί για την προέλευση του κοκτέιλ Μαρτίνι είναι τόσες πολλές όσοι και πατέρες κάθε νίκης. Δημοφιλές ιδιαίτερα στο ασθενές φύλο και τον…Τζορτζ Κλούνει λέγεται ότι προέρχεται από ένα παλιό καλιφορνέζικο κοκτέιλ με το ισπανόφωνο όνομα Μαρτίνεθ. Οι Ιταλοί αποκηρύττουν μετά βδελυγμίας την θεωρία και υποστηρίζουν ότι προέρχεται από την εταιρεία Μαρτίνι και Ρόσι, η οποία από τον 19ο αιώνα εξήγαγε βερμούτ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το εντεινόμενο χάσμα πάει να γεφυρώσει ένας διάσημος μπάρμαν του ξενοδοχείου Νίκερμποκερ, Μαρτίνι Άρμα Ντι Τάγκια… Τα διλήμματα για την προέλευση πάντως ουδόλως φαίνεται να απασχολούν τους aficionados του κοκτέιλ όπως τον Λουίς Μπουνιουέλ που έλεγε ότι «το καλύτερο Μαρτίνι φτιάχνεται όταν μια ηλιαχτίδα περάσει μέσα από το τζίν για ν’ αγγίξει λίγο το βερμούτ».
2. The Manhattan
Το 1874 η Τζένι Τσόρτσιλ θέλησε να οργανώσει μια γιορτή για να διασκεδάσουν με την επιτυχία του Σάμιουλ Τίλντεν στις κυβερνητικές εκλογές της Νέας Υόρκης. Κάλεσε τον πιο ευφάνταστο μπαρτεντερ της περιοχής ο οποίος δημιούργησε ένα νέο κοκτέιλ για την περίσταση. Το μυθικό σήμερα Μανχάταν. Τζιν, βότκα, και μια σταγόνα χυμό από μύρτιλα και οι πάντες άρχιζαν να χάνονται στη νεοϋορκέζικη νύχτα. Αν και υπάρχουν και άλλοι πατέρες του κοκτέιλ η παραπάνω φαίνεται να είναι η πλέον διαδεδομένη θεωρία για το πώς άρχισε να δημιουργείται η παράδοση του Μανχάταν…
3. The Bellini
Το 1929 ο Τζιουζέπε Τσιπριάνι ο γηραιότερος ήταν μπάρμαν στο ξενοδοχείο Europa της Βενετίας, όταν συνάντησε έναν αμερικανό φοιτητή, τον Χάρι Κάσινγκ. Έχοντας απόλυτη ανάγκη από χρήματα, ο Κάσινγκ απέσπασε από τον Τσιπριάνι περίπου 6.000 δολάρια. Εξαφανίστηκε όμως, αφήνοντας τον Ιταλό ανήσυχο για την τύχη των χρημάτων του. Παρ’ όλα αυτά ο Αμερικανός επέστρεψε τον Φεβρουάριο του 1930, όχι μόνο για να ξεπληρώσει τον Τσιπριάνι. Είχε στη διάθεσή του 24.000 δολάρια, έτσι ώστε οι δυο τους να ανοίξουν το δικό τους μαγαζί. Αυτή ήταν η αρχή του Harry’s Bar, εκεί όπου «γεννήθηκε» το Μπελίνι, ένα κοκτέιλ από prosecco και χυμό βερίκοκου. Το πορτοκαλί κοκτέιλ έλαβε το όνομα του από έναν αναγεννησιακό πίνακα του Τζιοβάνι Μπελίνι που λάτρευε ο Τσιπριάνι.
4. The Kir
Ένα από τα πλέον διαδεδομένα κοκτέιλ της γαλλικής μπουρζουαζίας που έλαβε το όνομα του από τον δήμαρχο της Ντιζόν Φελίξ Κιρ. Οι ελάχιστες σταγόνες κρεμ ντε κασίς και του λευκού κρασιού δημιουργούσαν ένα εκρηκτικό μείγμα σαν την περσόνα του δημάρχου. Το Κιρ αποτελεί ακόμη και σήμερα ένα εκλεπτυσμένο κοκτέιλ που προτιμάται για την ραφιναρίσμενη γεύση του.
5. The Daiquiri
Μερικές από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις έχουν γίνει από ατύχημα. Το ίδιο ισχύει και για το ντάκιρι που ο μύθος το θέλει να ανακαλύπτεται από τον Αμερικανό μηχανικό ορυχείων, Τζένινγκς Κοξ, ο οποίος ξέμεινε από τζιν, στο Σαντιάγκο της Κούβας το 1905. Η φήμη του έλαβε παγκόσμιες διαστάσεις. Ο Σάλιντζερ, στο “The Catcher In the Rye” το έκανε το αγαπημένο ποτό του Χόλντεν Κόλφιλντ και ο Τζον Κένεντι κατάπιε την αποτυχία στην κρίση του κόλπου των χοίρων με ένα καλό ντάκιρι. Ρούμι, λάιμ και ζάχαρη ανοίγουν τις πύλες της γευστικής ηδονής…
6. The Tom Collins
Το εύγεστο αποτέλεσμα μιας φάρσας στη Νέα Υόρκη του 19ου αιώνα. Το 1874 εκατοντάδες κάτοικοι του Μεγάλου Μήλου άκουσαν την φήμη ότι κάποιος κηλίδωνε τη φήμη τους. Η φήμη της περσόνας που σύμφωνα με τον αστικό μύθο ονομαζόταν Τομ Κόλινς ξεπέρασε γρήγορα τα σύνορα της πόλης. Εκατοντάδες άτομα άρχισαν ένα απηνές κυνήγι μαγισσών για να βρουν τον Κόλινς, ο οποίος τους διέβαλλε στα μάτια των συμπολιτών τους. Οι μπάρτεντερς της πόλης άρχισαν να σκαρώνουν σκανδαλιές και να δημιουργούν γευστικά αποστάγματα με βάση το κίτρο. Όταν λοιπόν το κυνήγι του πλάσματος ευφάνταστου μυαλού ολοκληρωνόταν τα μπαρ έκαναν χρυσές δουλειές πουλώντας κατά εκατοντάδες αρκετά… Τομ Κόλινς.
7. The Cosmopolitan
Αποτελούσε το μόνιμο συνοδό κυριών στο Sex and the City αν και η φήμη του είχε εισχωρήσει στη ζωή των οπαδών του αρκετά χρόνια πριν. Οι ρίζες του φύονται σε αρκετές πόλεις όπως την Μινεάπολις, το Σάουθ Μπιτς, το Σαν Φρανσίσκο, το Μανχάταν, την Μασαχουσέτη. Το κοκτέιλ βασικά είναι απλά ένα καμικάζι με μια ανεπαίσθητη δόση χυμού φράουλας. Η πιο λογικοφανής εξήγηση είναι ότι αρκετοί μπάρμεν είχαν την ιδέα της πρόσθεσης της φράουλας την ίδια στιγμή έτσι ώστε να δημιουργηθεί το…αξεσουάρ που η Κάρι Μπράντσο λάτρευε περισσότερο και από τις γόβες του Manolo Blahnik…
8. The Sazerac
Ίσως το παλιότερο κοκτέιλ που είναι γνωστό στην Αμερική. Ουίσκι, αψέντι, ζάχαρη αποτέλεσαν τα υλικά του Κρεολού φαρμακοποιού Αντουά Πεϊσόντ το 1830 για τη δημιουργία του Sazerac. Μέσα σε λίγα χρόνια από τη δημιουργία του το Sazerac έγινε τόσο διάσημο που ο Πεϊσόντ έβαλε ρολά στο φαρμακείο του προκειμένου να αφοσιώθει στην δημιουργία του. Προέρχεται από τη Νέα Ορλεάνη 70 έτη πριν από την εποχή απαγόρευσης και πριν από δύο χρόνια ανακηρύχθηκε το επίσημο κοκτέιλ της πόλης.
9. The Negroni
Διεγείρει την όρεξη και γι’ αυτό είναι δημοφιλές ως απεριτίφ. Προέκυψε όταν ο Καμιλο Νεγκρόνι πρόσθεσε τζιν στο κοκτέιλ Americano. Το Campari εξουδετερώνει τη γλύκα του βερμούτ, το βερμούτ μαλακώνει τις γωνίες του Campari και το τζιν ζωγραφίζει την επίγευση των άλλων συστατικών εντονότερα. Αρχικά αντί του τζιν σερβιρόταν με κλαμπ σόντα αλλά ο Νεγκρόνι ζήτησε να αντικατασταθεί με τζιν για να γίνει λίγο πιο δυνατό και έτσι γεννήθηκε το περίφημο Νεγκρόνι.
10. The Black Russian
O μύθος θέλει οι ρίζες του κλασικού αυτού κοκτέιλ να βρίσκονται στη Ρωσία. Και όλα ξεκίνησαν από μερικούς σκληροτράχηλους Ρώσους που έπιναν για πρωινό βότκα με καφέ και κάποιους πιο… ευαίσθητους οι οποίοι πρόσθεταν και γάλα – κάτω από τα περιφρονητικά γέλια του περίγυρου. Το σίγουρο είναι πως το Black Russian ανήκει στην κατηγορία των κλασικών μετά το δείπνο κοκτέιλ και γνώρισαν μεγάλες δόξες, για πολλές δεκαετίες πολύ πριν βγει στο εμπόριο το Bailey’s και ακολουθήσουν μια σειρά από συναφή κρεμώδη αλκοολούχα.
11. Long Island Iced Tea
Μπορεί να μην περιέχει τσάι αλλά τουλάχιστον κομμάτι της ονομασίας που περιέχει το Long Island είναι ακριβές. Ίσως από τα νεότερα κοκτέιλ που υπάρχουν, με ζωή 32 ετών που συνήθως πίνεται στις διακοπές της άνοιξης. Δημιούργημα του Rosebud Butt, ενός μπάρμαν στο ξενοδοχείο Όακ Μπιτς του Χάμπντον Μπέις, το οποίο ανακάλυψε έπειτα από την απαίτηση αρκετών πιτσιρικάδων για κάτι δυνατό. Για αυτό και τα hangovers έπειτα από την κατάποση του παραμένουν μνημειώδη…
επικράτηση των έντεκα πιο γνωστών κοκτέιλς του πλανήτη.
Οι θεωρίες για την προέλευση της λέξης cocktail είναι όσες και οι προπονητές εξέδρας κάθονται ανέμελα κάθε συνηθισμένη Κυριακή στο γήπεδο και αναλύουν με απαράμιλλο στυλ θαμώνα παραδοσιακού καφενείου τα λάθη του Βαλβέρδε και του Τεν Κάτε. Αναρίθμητες! Λέγεται ότι η λέξη cocktail πρωτοεμφανίστηκε σε αμερικάνικο λεξικό το 1803.
Κάποιοι λένε ότι την περίοδο της χαρτοπαιξίας στα ποταμόπλοια του Μισισιπή, οι μεγάλοι νικητές φορούσαν ένα κόκκινο φτερό πετεινού (cock) και καλούνταν να φτιάξουν ένα ποτό-μίγμα όλων των αλκοολούχων ποτών που υπήρχαν πίσω από το μπαρ, που σερβίρονταν σε ένα ποτήρι που έμοιαζε με κοκοράκι και ανακατευόταν με ένα κουτάλι που έμοιαζε με την ουρά (tail). Άλλοι ισχυρίζονται ότι την περίοδο μετά την Αμερικανική Eπανάσταση, μια ζωηρή πανδοχέας μαγείρευε κοτόπουλα και μετά το δείπνο κερνούσε ποτά στολισμένα με τα φτερά από τις ουρές τους, ενώ οι Γάλλοι φώναζαν «Vive la cock tail»!
Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Γάλλος Αντουάν Πεϊσοντ χρησιμοποιούσε για μεζούρα των φαρμάκων μια αυγουλιέρα, coquetier (στα Γαλλικά). Η πιθανότερη όμως προέλευση της λέξης cocktail είναι από τη γαλλική λέξη coquetel, που ήταν το όνομα ενός μίγματος κρασιών. Όπως και να έχει όμως ένα είναι το γεγονός. Ότι όταν τα κοκτέιλ κυλούν μέσα σου η αίσθηση της ευχαρίστησης διαγράφεται στο χαμογελαστό σου πρόσωπο.
1. Martini
Οι θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί για την προέλευση του κοκτέιλ Μαρτίνι είναι τόσες πολλές όσοι και πατέρες κάθε νίκης. Δημοφιλές ιδιαίτερα στο ασθενές φύλο και τον…Τζορτζ Κλούνει λέγεται ότι προέρχεται από ένα παλιό καλιφορνέζικο κοκτέιλ με το ισπανόφωνο όνομα Μαρτίνεθ. Οι Ιταλοί αποκηρύττουν μετά βδελυγμίας την θεωρία και υποστηρίζουν ότι προέρχεται από την εταιρεία Μαρτίνι και Ρόσι, η οποία από τον 19ο αιώνα εξήγαγε βερμούτ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το εντεινόμενο χάσμα πάει να γεφυρώσει ένας διάσημος μπάρμαν του ξενοδοχείου Νίκερμποκερ, Μαρτίνι Άρμα Ντι Τάγκια… Τα διλήμματα για την προέλευση πάντως ουδόλως φαίνεται να απασχολούν τους aficionados του κοκτέιλ όπως τον Λουίς Μπουνιουέλ που έλεγε ότι «το καλύτερο Μαρτίνι φτιάχνεται όταν μια ηλιαχτίδα περάσει μέσα από το τζίν για ν’ αγγίξει λίγο το βερμούτ».
2. The Manhattan
Το 1874 η Τζένι Τσόρτσιλ θέλησε να οργανώσει μια γιορτή για να διασκεδάσουν με την επιτυχία του Σάμιουλ Τίλντεν στις κυβερνητικές εκλογές της Νέας Υόρκης. Κάλεσε τον πιο ευφάνταστο μπαρτεντερ της περιοχής ο οποίος δημιούργησε ένα νέο κοκτέιλ για την περίσταση. Το μυθικό σήμερα Μανχάταν. Τζιν, βότκα, και μια σταγόνα χυμό από μύρτιλα και οι πάντες άρχιζαν να χάνονται στη νεοϋορκέζικη νύχτα. Αν και υπάρχουν και άλλοι πατέρες του κοκτέιλ η παραπάνω φαίνεται να είναι η πλέον διαδεδομένη θεωρία για το πώς άρχισε να δημιουργείται η παράδοση του Μανχάταν…
3. The Bellini
Το 1929 ο Τζιουζέπε Τσιπριάνι ο γηραιότερος ήταν μπάρμαν στο ξενοδοχείο Europa της Βενετίας, όταν συνάντησε έναν αμερικανό φοιτητή, τον Χάρι Κάσινγκ. Έχοντας απόλυτη ανάγκη από χρήματα, ο Κάσινγκ απέσπασε από τον Τσιπριάνι περίπου 6.000 δολάρια. Εξαφανίστηκε όμως, αφήνοντας τον Ιταλό ανήσυχο για την τύχη των χρημάτων του. Παρ’ όλα αυτά ο Αμερικανός επέστρεψε τον Φεβρουάριο του 1930, όχι μόνο για να ξεπληρώσει τον Τσιπριάνι. Είχε στη διάθεσή του 24.000 δολάρια, έτσι ώστε οι δυο τους να ανοίξουν το δικό τους μαγαζί. Αυτή ήταν η αρχή του Harry’s Bar, εκεί όπου «γεννήθηκε» το Μπελίνι, ένα κοκτέιλ από prosecco και χυμό βερίκοκου. Το πορτοκαλί κοκτέιλ έλαβε το όνομα του από έναν αναγεννησιακό πίνακα του Τζιοβάνι Μπελίνι που λάτρευε ο Τσιπριάνι.
4. The Kir
Ένα από τα πλέον διαδεδομένα κοκτέιλ της γαλλικής μπουρζουαζίας που έλαβε το όνομα του από τον δήμαρχο της Ντιζόν Φελίξ Κιρ. Οι ελάχιστες σταγόνες κρεμ ντε κασίς και του λευκού κρασιού δημιουργούσαν ένα εκρηκτικό μείγμα σαν την περσόνα του δημάρχου. Το Κιρ αποτελεί ακόμη και σήμερα ένα εκλεπτυσμένο κοκτέιλ που προτιμάται για την ραφιναρίσμενη γεύση του.
5. The Daiquiri
Μερικές από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις έχουν γίνει από ατύχημα. Το ίδιο ισχύει και για το ντάκιρι που ο μύθος το θέλει να ανακαλύπτεται από τον Αμερικανό μηχανικό ορυχείων, Τζένινγκς Κοξ, ο οποίος ξέμεινε από τζιν, στο Σαντιάγκο της Κούβας το 1905. Η φήμη του έλαβε παγκόσμιες διαστάσεις. Ο Σάλιντζερ, στο “The Catcher In the Rye” το έκανε το αγαπημένο ποτό του Χόλντεν Κόλφιλντ και ο Τζον Κένεντι κατάπιε την αποτυχία στην κρίση του κόλπου των χοίρων με ένα καλό ντάκιρι. Ρούμι, λάιμ και ζάχαρη ανοίγουν τις πύλες της γευστικής ηδονής…
6. The Tom Collins
Το εύγεστο αποτέλεσμα μιας φάρσας στη Νέα Υόρκη του 19ου αιώνα. Το 1874 εκατοντάδες κάτοικοι του Μεγάλου Μήλου άκουσαν την φήμη ότι κάποιος κηλίδωνε τη φήμη τους. Η φήμη της περσόνας που σύμφωνα με τον αστικό μύθο ονομαζόταν Τομ Κόλινς ξεπέρασε γρήγορα τα σύνορα της πόλης. Εκατοντάδες άτομα άρχισαν ένα απηνές κυνήγι μαγισσών για να βρουν τον Κόλινς, ο οποίος τους διέβαλλε στα μάτια των συμπολιτών τους. Οι μπάρτεντερς της πόλης άρχισαν να σκαρώνουν σκανδαλιές και να δημιουργούν γευστικά αποστάγματα με βάση το κίτρο. Όταν λοιπόν το κυνήγι του πλάσματος ευφάνταστου μυαλού ολοκληρωνόταν τα μπαρ έκαναν χρυσές δουλειές πουλώντας κατά εκατοντάδες αρκετά… Τομ Κόλινς.
7. The Cosmopolitan
Αποτελούσε το μόνιμο συνοδό κυριών στο Sex and the City αν και η φήμη του είχε εισχωρήσει στη ζωή των οπαδών του αρκετά χρόνια πριν. Οι ρίζες του φύονται σε αρκετές πόλεις όπως την Μινεάπολις, το Σάουθ Μπιτς, το Σαν Φρανσίσκο, το Μανχάταν, την Μασαχουσέτη. Το κοκτέιλ βασικά είναι απλά ένα καμικάζι με μια ανεπαίσθητη δόση χυμού φράουλας. Η πιο λογικοφανής εξήγηση είναι ότι αρκετοί μπάρμεν είχαν την ιδέα της πρόσθεσης της φράουλας την ίδια στιγμή έτσι ώστε να δημιουργηθεί το…αξεσουάρ που η Κάρι Μπράντσο λάτρευε περισσότερο και από τις γόβες του Manolo Blahnik…
8. The Sazerac
Ίσως το παλιότερο κοκτέιλ που είναι γνωστό στην Αμερική. Ουίσκι, αψέντι, ζάχαρη αποτέλεσαν τα υλικά του Κρεολού φαρμακοποιού Αντουά Πεϊσόντ το 1830 για τη δημιουργία του Sazerac. Μέσα σε λίγα χρόνια από τη δημιουργία του το Sazerac έγινε τόσο διάσημο που ο Πεϊσόντ έβαλε ρολά στο φαρμακείο του προκειμένου να αφοσιώθει στην δημιουργία του. Προέρχεται από τη Νέα Ορλεάνη 70 έτη πριν από την εποχή απαγόρευσης και πριν από δύο χρόνια ανακηρύχθηκε το επίσημο κοκτέιλ της πόλης.
9. The Negroni
Διεγείρει την όρεξη και γι’ αυτό είναι δημοφιλές ως απεριτίφ. Προέκυψε όταν ο Καμιλο Νεγκρόνι πρόσθεσε τζιν στο κοκτέιλ Americano. Το Campari εξουδετερώνει τη γλύκα του βερμούτ, το βερμούτ μαλακώνει τις γωνίες του Campari και το τζιν ζωγραφίζει την επίγευση των άλλων συστατικών εντονότερα. Αρχικά αντί του τζιν σερβιρόταν με κλαμπ σόντα αλλά ο Νεγκρόνι ζήτησε να αντικατασταθεί με τζιν για να γίνει λίγο πιο δυνατό και έτσι γεννήθηκε το περίφημο Νεγκρόνι.
10. The Black Russian
O μύθος θέλει οι ρίζες του κλασικού αυτού κοκτέιλ να βρίσκονται στη Ρωσία. Και όλα ξεκίνησαν από μερικούς σκληροτράχηλους Ρώσους που έπιναν για πρωινό βότκα με καφέ και κάποιους πιο… ευαίσθητους οι οποίοι πρόσθεταν και γάλα – κάτω από τα περιφρονητικά γέλια του περίγυρου. Το σίγουρο είναι πως το Black Russian ανήκει στην κατηγορία των κλασικών μετά το δείπνο κοκτέιλ και γνώρισαν μεγάλες δόξες, για πολλές δεκαετίες πολύ πριν βγει στο εμπόριο το Bailey’s και ακολουθήσουν μια σειρά από συναφή κρεμώδη αλκοολούχα.
11. Long Island Iced Tea
Μπορεί να μην περιέχει τσάι αλλά τουλάχιστον κομμάτι της ονομασίας που περιέχει το Long Island είναι ακριβές. Ίσως από τα νεότερα κοκτέιλ που υπάρχουν, με ζωή 32 ετών που συνήθως πίνεται στις διακοπές της άνοιξης. Δημιούργημα του Rosebud Butt, ενός μπάρμαν στο ξενοδοχείο Όακ Μπιτς του Χάμπντον Μπέις, το οποίο ανακάλυψε έπειτα από την απαίτηση αρκετών πιτσιρικάδων για κάτι δυνατό. Για αυτό και τα hangovers έπειτα από την κατάποση του παραμένουν μνημειώδη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου