Ok, ο προπονητής είναι εκείνος που ξέρει καλύτερα από τον καθένα ποιος δουλεύει καθημερινά και σκληρά και τι ψάρια πιάνει, μέσω της δουλειάς του.
Ο Ερνέστο Βαλβέρδε, λοιπόν, πήρε μια γενναία από κάθε άποψη απόφαση. Εδειξε την πόρτα της εξόδου στον Κώστα Μήτρογλου. Ο νεαρός επιθετικός μπορεί κάλλιστα να θεωρεί τη χρονιά που διανύουμε ως τη χειρότερη της καριέρας του, από τη στιγμή που τα στάνταρντ της απόδοσής του που ξέρουμε τα τελευταία τρία χρόνια, έπεσαν πιο κάτω και από τις πολικές θερμοκρασίες που κατέκλυσαν τη χώρα.
Aκόμη και σε προσωπικό επίπεδο, όλα πήγαν ανάποδα για τον νεαρό «πιστολά», δεδομένου ότι είναι νωπή ακόμη η περιπέτεια του πατέρα του με την οικογενειακή επιχείρηση στη Γερμανία.
Ειπώθηκε παραπάνω ότι η πράξη Βαλβέρδε είναι αποφασιστική. Το «αντίο» στον Μήτρογλου μπορεί να μην διαφέρει και πολύ από ένα νόμισμα. Εχει, δηλαδή, δύο πλευρές. Καλή και κακή.
Θετική μπορεί να είναι από την πλευρά του γενικότερου καλού. Ενας ποδοσφαιριστής που αποχωρεί για να βρει ομάδα, κατά πάσα πιθανότητα, έχει δώσει δικαιώματα. Και πιο πολύ στις προπονήσεις, που εμείς δεν βλέπουμε και δεν αφουγκραζόμαστε στο έπακρο. Αρα, ο Ισπανός τεχνικός ίσως υπολόγισε πάνω απ’ όλα το καλό της ομάδας. Και τι εννοούμε με αυτό.
Τις επόμενες ημέρες θα έχει ραντεβού με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Πέρα, λοιπόν, από το μήνυμα που στέλνει στους υπόλοιπους, ο 46χρονος προπονητής ίσως έχει αποφασίσει να ζητήσει επιθετικό. Και ρίχνοντας μία σύντομη ματιά στο ρόστερ, δεν είναι και πολύ νορμάλ να συνεχίσει μόνο με τον Μιραλάς, τον Πάντελιτς που είναι με τις μέρες του και τον Νέμεθ, του οποίου ο μάνατζερ έχει αρχίσει τα παιχνίδια, επειδή ο πελάτης του δεν παίζει.
Πάμε τώρα και στην άλλη πλευρά. Την κακή. Ο Βαλβέρδε δεν κατάφερε να «κερδίσει» τον «Μήτρο». Σύμφωνοι, ο πιτσιρικάς δεν είναι ο μεγαλύτερος μπαλαδόρος του κόσμου. Είναι, όμως, ένας ιδιαίτερος ποδοσφαιριστής, με «ειδικές ικανότητες», αν επιτρέπεται ο όρος. Με… δυνατότητα να χάσει το γκολ που θα ξενερώσει όλο τον Πειραιά, αλλά και με ικανότητα να γκρεμίσει το γήπεδο με τη γκολάρα του κόντρα στον αιώνιο εχθρό. Δεν ξέρουμε, λοιπόν, κατά πόσο ο Βαλβέρδε προσπάθησε μέχρι τέλους –ίσως και να το έκανε- να κερδίσει τον Μήτρογλου και να του βγάλει την οντότητα που βλέπαμε πέρυσι και πρόπερσι.
Στο δια ταύτα: ότι έγινε, πια, έγινε. Αυτό που έχει σημασία τώρα είναι τι θα κάνει η ομάδα. Ο Μήτρογλου αργά ή γρήγορα θα βρει ομάδα και το ποιος δικαιώθηκε από αυτή την ιστορία, θα φανεί.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έχει θέμα. Πρώτο θέμα… σπασμένο στα δύο. Το ένα λέει ότι με έναν μόνο επιθετικό-ταύρο (Μιραλάς), δεν πας πουθενά, ακόμη κι όταν δεν έχεις Ευρώπη, το άλλο λέει ότι πονάει ο Ιμπαγάσα και αρρωσταίνουμε όλοι. Στη μέση του κέντρου ξέρουμε καλά ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο και αρχίζουμε τις δεήσεις, οσονούπω θα γράψουμε γράμμα και στον Αϊ Βασίλη, να είναι καλά ο Αργεντινός.
Το διαζύγιο, λοιπόν, με τον Μήτρογλου και ο τραυματισμός του Αργεντίνου πρέπει να καλυφθούν χωρίς δεύτερη σκέψη. Απόφαση στο ραντεβού κορυφής, εκτέλεση με το «καλή χρονιά».
ΥΓ. Δεν έχουν καθόλου άδικο όσοι επιχειρηματολογούν με Φουστέρ και Οσκαρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου