Ο Robert Martin υποστηρίζει ότι για να προσδιορίσει κανείς χρονικά το πότε εµφανίζεται ένα είδος, δεν αρκεί µόνο να συγκρίνει το DNA συναφών ζώων. Αν το έκανε, θα µπορούσε να αποκτήσει µια σαφή εικόνα του τρόπου µε τον οποίο εξελίχθηκαν τα κοινά γονίδια των ζώων οδηγώντας στη γένεση νέων ειδών, όµως αυτό δεν θα ήταν αρκετό για να προσδιορίσει και το πότε χρονικά εµφανίζεται ένα είδος.
Ο µόνος ασφαλής τρόπος για να λάβουµε αυτή την πληροφορία, σύµφωνα µε τον ανθρωπολόγο, είναι µέσα από την εξέταση απολιθωµάτων θηλαστικών που εξαφανίστηκαν πριν από πολύ καιρό σε συνδυασµό µε την αξιοποίηση δεδοµένων από τα θηλαστικά που ζουν σήµερα και από το DNA τους.
Δουλεύοντας με μαθηματικούς, ανθρωπολόγους και μοριακούς βιολόγους, ο Martin από καιρό προσπαθούσε να ενσωματώσει την εξελικτική πληροφορία που προέρχεται από γενετικό υλικό σε διάφορα είδη με τα απολιθώματα, για να πάρει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.
Η σύγκριση του DNA ανάμεσα σε μέλη σχετικών ζώων μπορεί να προσφέρει μια σαφή εικόνα του πώς εξελίχθηκαν τα κοινά γονίδια με την πάροδο του χρόνου, δίνοντας έτσι αφορμή για ένα νέο και ξεχωριστό είδος, όπως εξήγησε ο Martin. Τέτοια μοριακή πληροφορία δεν καταλήγει σε ένα χρονοδιάγραμμα που να δείχνει πότε συνέβη η τυχόν γενετική απόκλιση.
Τα απολιθώματα είναι η μοναδική άμεση πηγή πληροφοριών σχετικά με τα είδη που έχουν εξαφανιστεί εδώ και πολύ καιρό καθώς και την εξέλιξή τους, τονίζει ο Μάρτιν και οι συνεργάτες του, όμως μεγάλα χάσματα στα απολιθώματα μπορεί να κάνει αυτές τις πληροφορίες δύσκολο να ερμηνευθούν. Για μια γενιά, οι παλαιοντολόγοι εκτιμούσαν την ανθρώπινη καταγωγή και προέλευση 6.000.000 χρόνια πριν.
Η εκτίμηση στηρίζεται σε ένα λεπτό και πολύ αρχαίο απολίθωμα Με την εξέταση όλων των πρωτευόντων σημερινών ειδών, όλων των γνωστών απολιθωμάτων των πρωτευόντων θηλαστικών και τη χρήση στοιχείων DNA, τα υπολογιστικά μοντέλα των ειδικών δείχνουν ένα μεγαλύτερο εξελικτικό χρονοδιάγραμμα. Η νέα ανάλυση λαμβάνει υπόψη τα χάσματα (κενά) στα απολιθώματα και συμπληρώνει τα κενά με στατιστικό τρόπο.
Ένα παράδειγμα είναι ένα απολίθωμα κρανίου που βρέθηκε στο Τσαντ (Κεντρική Αφρική) πριν μερικά χρόνια. Το απολίθωμα, που ονομάστηκε tchadensis Sahelanthropus (Σαχελάνθρωπος του Τσαντ) με το παρατσούκλι Toumaï (που σημαίνει "ελπίδα της ζωής" στην τοπική γλώσσα Γκόραν), παρουσίασε μεγάλο ενδιαφέρον γιατί έχει πολλά ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Δεν υπήρχε δε συναίνεση για το πώς να ταξινομηθεί τούτη η ανακάλυψη κυρίως διότι το απολίθωμα είναι περίπου 7 εκατομμυρίων ετών, πολύ πέρα από το αποδεκτό χρονικό πλαίσιο για την ανθρώπινη εξέλιξη.
Σύμφωνα με τη νέα εκτίμηση, ο Toumaï θα ενέπιπτε στο χρονικό διάστημα μετά τη διάσπαση της ανθρώπινης καταγωγής από τους χιμπατζήδες, λέει ο Martin.
Η νέα προσέγγιση για την χρονολόγηση της εξελικτικής ιστορίας βασίζεται σε ένα παλαιότερο έργο του Μάρτιν και των συνεργατών του. Το 2002, δημοσίευσε ένα άρθρο στο Nature που υποστηρίζει ότι ο τελευταίος κοινός πρόγονος των πρωτευόντων θηλαστικών του σήμερα, έζησε περίπου πριν 85 εκατομμύρια χρόνια.
Αυτό σημαίνει ότι για 20 εκατομμύρια χρόνια προτού εξαφανιστούν οι δεινόσαυροι, ζούσαν οι πρώτες μορφές των πρωτευόντων θηλαστικών, όπως επίσης και αναπτύσσονταν. Αυτή η άποψη αμφισβήτησε την αποδεκτή θεωρία ότι τα πρωτεύοντα θηλαστικά καθώς και άλλα θηλαστικά στην πραγματικότητα δεν ζούσαν στον πλανήτη όταν οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου