Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010
ΒΙΝΤΕΟ ΣΟΚ:Έλληνας είχε κλέψει το ρολόι του Big Ben
Είδηση σοκ: Έλληνας είχε κλεψει το ρολόι του Big Ben και είχε αρνηθει να το επιστρέψει! Είναι πολύ σημαντικό να δείτε όλοι το βίντεο-ντοκουμέντο που ακολουθεί, θα καταλάβετε γιατί…
ΔΕΙΤΕ:Τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε!
Τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε; Πως αντιδρά το σώμα και ο νους μας την συγκεκριμένη στιγμή; Τι 
δηλώνουν άνθρωποι που ισχυρίζονται πως είχαν επιθανάτια εμπειρία; Ο Δρ. Sam Parnia, του Ιατρικού Κέντρου του Cornell στη Νέα Υόρκη, είναι ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στην επιστημονική έρευνα του θανάτου και δίνει απαντήσεις.
Πρόσφατα ο Parnia και οι συνεργάτες του στο ερευνητικό έργο που αφορά την ανθρώπινη συνείδηση ανήγγειλαν την πρώτη τους μεγάλη επιχείρηση: μια εξερεύνηση διάρκειας τριών χρόνων στους βιολογικούς παράγοντες που σχετίζονται με τις εξωσωματικές εμπειρίες (OBOE Out of Body Experiences). Η έρευνα που είναι γνωστή ως ‘AWARE’ (AWAreness during REsuscitation συνείδηση κατά τη διάρκεια νεκρανάστασης) περιλαμβάνει τη συμμετοχή 25 μεγάλων ιατρικών κέντρων στην Ευρώπη, στον Καναδά και στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα εξετάσει περίπου 1500 επιζώντες από καρδιακή προσβολή. Το TIME μίλησε με τον Parnia για τις πηγές της έρευνάς του, για το σκεπτικό του και τη διαφορά μεταξύ του νου και του εγκεφάλου.
Τι είδους μέθοδοι θα χρησιμοποιηθούν στην έρευνα για την προσπάθεια να διερευνηθούν οι ισχυρισμοί των ανθρώπων για επιθανάτιες εμπειρίες;
Όταν η καρδιά σου σταματάει να χτυπά, ο εγκέφαλος δεν τροφοδοτείται με αίμα. Κι έτσι, αυτό που συμβαίνει είναι ότι μέσα σε περίπου 10 δευτερόλεπτα η εγκεφαλική δραστηριότητα, όπως θα φανταζόταν κανείς, σταματάει. Ωστόσο, και αρκετά παράδοξα, 10% ή 20% των ανθρώπων που επαναφέρονται στη ζωή μετά από μια τέτοια περίοδο, που μπορεί να διαρκεί λίγα λεπτά ή ακόμα και μια ώρα, θα αναφέρουν ότι ήταν συνειδητοί. Το σημείο κλειδί είναι λοιπόν, το εάν αυτή τους η εμπειρία είναι πραγματική ή ένα είδος ψευδαίσθησης. Ο μοναδικός τρόπος για να το βρούμε αυτό είναι να υπάρχουν εικόνες που να είναι ορατές μόνο από το ταβάνι και από πουθενά αλλού, γιατί οι άνθρωποι που έχουν βιώσει μια τέτοια εμπειρία ισχυρίζονται πως μπορούν να παρακολουθούν τα πάντα από το ταβάνι. Έτσι, εάν βρούμε έναν αριθμό από 200 ή 300 ανθρώπους που είναι όλοι κλινικά νεκροί και που θα έχουν επιστρέψει από την κατάσταση αυτή αναφέροντάς μας τι κάναμε την ώρα εκείνη και εάν επίσης έχουν καταφέρει να δουν τις εικόνες αυτές, αυτό θα επιβεβαιώσει το ότι η συνείδηση εξακολουθούσε να υπάρχει ακόμα και όταν ο εγκέφαλος δεν λειτουργούσε.
Πως σχετίζεται αυτή η έρευνα με την αντίληψη της κοινωνίας για το θάνατο;
Οι άνθρωποι κατά κανόνα αντιλαμβάνονται το θάνατο σαν τη βίωση μιας στιγμής: είτε είσαι ζωντανός, είτε είσαι πεθαμένος. Και αυτός είναι ο κοινωνικός προσδιορισμός που έχουμε. Αλλά ο κλινικός προσδιορισμός που χρησιμοποιούμε βασίζεται στην παύση της λειτουργίας της καρδιάς, των πνευμόνων και συνεπώς στην παύση της εγκεφαλικής λειτουργίας. Όταν οι γιατροί φωτίζουν την κόρη του ματιού ενός ανθρώπου θα δουν ότι δεν υπάρχει το αντανακλαστικό της κόρης (αυτόματη συστολή της κόρης του ματιού όταν εκτίθεται σε μεγάλη ποσότητα φωτός). Το αντανακλαστικό αυτό ρυθμίζεται από το στέλεχος του εγκεφάλου, μια περιοχή που μας κρατάει ζωντανούς. Εάν δεν λειτουργεί, αυτό σημαίνει πως και ο ίδιος ο εγκέφαλος δε λειτουργεί. Σ’ αυτό το σημείο θα καλούσα μια νοσηλεύτρια στο δωμάτιο για να πιστοποιήσω ότι ο ασθενής είναι νεκρός. Πριν από 50 χρόνια, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να επιβιώσουν μετά από αυτό το σημείο.
Πως αντικρούεται από την τεχνολογία η αντίληψη ότι ο θάνατος είναι μια στιγμή;
Σήμερα έχουμε τεχνολογία που είναι τόσο ανεπτυγμένη που μπορούμε να φέρουμε ανθρώπους πίσω στη ζωή. Υπάρχουν φάρμακα που έχουν αναπτυχθεί αυτή τη στιγμή και που μπορούν πραγματικά να επιβραδύνουν τη διαδικασία της καταστροφής των εγκεφαλικών κυττάρων και του θανάτου. Φαντάσου πως έχεις μπροστά σου έναν ασθενή που η καρδιά του μόλις σταμάτησε. Αυτού του είδους τα φάρμακα θα μπορούσαν να επιβραδύνουν τις διαδικασίες έτσι ώστε οι βλάβες που θα εξελισσόντουσαν σε μια ώρα να χρειάζονται πάνω από δύο ημέρες.
Αλλά τι συμβαίνει τη στιγμή εκείνη στο άτομο; Τι πραγματικά γίνεται; Επειδή υπάρχει ελλιπής αιμάτωση τα κύτταρα μπαίνουν σε μια διαδικασία προσπάθειας να κρατηθούν ζωντανά. Μέσα σε περίπου πέντε λεπτά θα αρχίσουν να καταστρέφονται ή να υφίστανται αλλαγές. Μετά από περίπου μια ώρα η βλάβη είναι τόσο μεγάλη που ακόμα κι αν επανεκκινήσουμε την καρδιά και αντλήσουμε αίμα, ο άνθρωπος δε θα μπορεί πλέον να είναι ζωντανός γιατί τα κύτταρά του θα έχουν αλλάξει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Και στη συνέχεια τα κύτταρα εξακολουθούν να αλλάζουν έτσι ώστε μέσα σε δύο μέρες το σώμα αποσυντίθεται. Έτσι, δεν είναι απλά μια στιγμή, αλλά μια διαδικασία που στην πραγματικότητα ξεκινάει όταν η καρδιά σταματά και συνεχίζει στη σταδιακή διάλυση του σώματος και την αποσύνθεση όλων των κυττάρων. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία είναι το εξής: Τι συμβαίνει στο νου του ανθρώπου που πεθαίνει; Τι συμβαίνει στη συνείδηση κατά τη διάρκεια του θανάτου; Παύουν ο νους και η συνείδηση αμέσως μόλις σταματάει η καρδιά, στα πρώτα 2 δευτερόλεπτα, στα πρώτα 2 λεπτά ή πότε; Διότι γνωρίζουμε ότι τα κύτταρα υφίστανται διαρκώς αλλαγές στο διάστημα αυτό. Δε γνωρίζουμε όμως τι πραγματικά γίνεται με το νου και τη συνείδηση.
Πως ήταν η πρώτη σας συνομιλία με κάποιον που είχε αναφέρει εξωσωματική εμπειρία;
Ανοιχτόμυαλη και ιδιαίτερα ταπεινή. Γιατί αυτό που βλέπεις πρώτα από όλα είναι ανθρώπους γνήσιους που δεν αποζητούν κάποιου είδους δημοσιότητα ή προσοχή. Σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν καν αναφέρει σε κανέναν άλλον για την εμπειρία τους αυτή, γιατί φοβούνται για τη γνώμη των άλλων. Έχω περίπου 500 περιπτώσεις ανθρώπων που συνομίλησα μαζί τους από τότε που άρχισα να ερευνώ το θέμα αυτό εδώ και 10 χρόνια. Οι εμπειρίες χαρακτηρίζονται από συνοχή και συνέπεια και αληθοφάνεια αυτών που περιγράφουν. Κατάφερα να μιλήσω με γιατρούς και νοσηλευτές που ήταν παρόντες και που ανέφεραν πως οι ασθενείς αυτοί τους είπαν ακριβώς τι είχε συμβεί και δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν. Αναφέρομαι σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις στο βιβλίο μου ‘Τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε’ γιατί ήθελα οι άνθρωποι να ενημερωθούν και για τις δύο οπτικές γωνίες, όχι μόνο την πλευρά του ασθενή αλλά κι αυτή του γιατρού, και να δω πως είναι για έναν γιατρό να έχει έναν ασθενή που γύρισε πίσω και που μπορεί να του διηγηθεί τι βίωσε. Υπήρχε ένας καρδιολόγος με τον οποίο μίλησα και ο οποίος μου εξομολογήθηκε πως δεν είχε μιλήσει για το θέμα αυτό με κανέναν άλλο, γιατί δε μπορούσε να βρει μια εξήγηση για το πώς ο ασθενής μπορούσε να εξιστορήσει με κάθε λεπτομέρεια τι έβλεπε και τι άκουγε την ώρα που δε βρισκόταν στη ζωή.
Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχει τέτοια αντίδραση σε έρευνες όπως αυτή που κάνετε;
Γιατί σπρώχνουμε τα όρια της επιστήμης, εργαζόμενοι ενάντια σε υποθέσεις και αντιλήψεις που είναι παγιωμένες. Πολλοί άνθρωποι επιμένουν στην άποψη πως όταν πεθαίνει κανείς, πεθαίνει και αυτό είναι. Ο θάνατος είναι μια στιγμή και μπορείς να διακρίνεις ότι είσαι ζωντανός, αλλιώς είσαι πεθαμένος. Όλες αυτές οι απόψεις δεν είναι αναγκαστικά επιστημονικά έγκυρες, αλλά αποτελούν κοινωνικές αντιλήψεις. Εάν κοιτάξεις πίσω στα τέλη του 19ου αιώνα, οι φυσικοί της εποχής εκείνης εργαζόντουσαν με τη νευτώνεια μηχανική και νόμιζαν πως είχαν όλες τις απαντήσεις για το τι συμβαίνει στο σύμπαν. Όταν κοιτάζουμε τον κόσμο γύρω μας, η νευτώνεια φυσική είναι απόλυτα επαρκής. Εξηγεί τα περισσότερα πράγματα που αντιμετωπίζουμε. Αλλά μετά ανακαλύφθηκε πως όταν παρατηρείς την κίνηση σε μικροσκοπική κλίμακα (σε υποατομικό επίπεδο) οι νόμοι του Νεύτωνα δεν εξακολουθούν να εφαρμόζονται. Χρειαζόταν μια νέα φυσική και τελικά καταλήξαμε με την κβαντική φυσική. Προκάλεσε μεγάλη αμφισβήτηση, ακόμα και ο ίδιος ο Αϊνστάιν δεν την πίστευε.
Τώρα, εάν στραφούμε στο νου, στη συνείδηση και στον εγκέφαλο, η υπόθεση ότι ο νους και ο εγκέφαλος είναι το ίδιο πράγμα είναι εντάξει για πολλές περιστάσεις, γιατί στο 99% των περιπτώσεων δεν μπορούμε να τα διαχωρίσουμε, λειτουργούν συγχρόνως. Αλλά υπάρχουν και κάποια ακραία παραδείγματα, όπως όταν ο εγκέφαλος σταματάει να λειτουργεί, που βλέπουμε πως αυτή η υπόθεση μπορεί να μην είναι τελικά αληθής. Έτσι, χρειαζόμαστε μια νέα επιστήμη, όπως η κβαντική φυσική κάλυψε τα κενά που άφηνε η νευτώνεια. Με τη δική μας έρευνα, για πρώτη φορά, έχουμε την τεχνολογία και τα μέσα για να ερευνήσουμε το τι συμβαίνει στη συνείδηση με το θάνατο. Να δούμε τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε. Υπάρχει κάτι από εμάς που συνεχίζει;
δηλώνουν άνθρωποι που ισχυρίζονται πως είχαν επιθανάτια εμπειρία; Ο Δρ. Sam Parnia, του Ιατρικού Κέντρου του Cornell στη Νέα Υόρκη, είναι ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στην επιστημονική έρευνα του θανάτου και δίνει απαντήσεις. Πρόσφατα ο Parnia και οι συνεργάτες του στο ερευνητικό έργο που αφορά την ανθρώπινη συνείδηση ανήγγειλαν την πρώτη τους μεγάλη επιχείρηση: μια εξερεύνηση διάρκειας τριών χρόνων στους βιολογικούς παράγοντες που σχετίζονται με τις εξωσωματικές εμπειρίες (OBOE Out of Body Experiences). Η έρευνα που είναι γνωστή ως ‘AWARE’ (AWAreness during REsuscitation συνείδηση κατά τη διάρκεια νεκρανάστασης) περιλαμβάνει τη συμμετοχή 25 μεγάλων ιατρικών κέντρων στην Ευρώπη, στον Καναδά και στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα εξετάσει περίπου 1500 επιζώντες από καρδιακή προσβολή. Το TIME μίλησε με τον Parnia για τις πηγές της έρευνάς του, για το σκεπτικό του και τη διαφορά μεταξύ του νου και του εγκεφάλου.
Τι είδους μέθοδοι θα χρησιμοποιηθούν στην έρευνα για την προσπάθεια να διερευνηθούν οι ισχυρισμοί των ανθρώπων για επιθανάτιες εμπειρίες;
Όταν η καρδιά σου σταματάει να χτυπά, ο εγκέφαλος δεν τροφοδοτείται με αίμα. Κι έτσι, αυτό που συμβαίνει είναι ότι μέσα σε περίπου 10 δευτερόλεπτα η εγκεφαλική δραστηριότητα, όπως θα φανταζόταν κανείς, σταματάει. Ωστόσο, και αρκετά παράδοξα, 10% ή 20% των ανθρώπων που επαναφέρονται στη ζωή μετά από μια τέτοια περίοδο, που μπορεί να διαρκεί λίγα λεπτά ή ακόμα και μια ώρα, θα αναφέρουν ότι ήταν συνειδητοί. Το σημείο κλειδί είναι λοιπόν, το εάν αυτή τους η εμπειρία είναι πραγματική ή ένα είδος ψευδαίσθησης. Ο μοναδικός τρόπος για να το βρούμε αυτό είναι να υπάρχουν εικόνες που να είναι ορατές μόνο από το ταβάνι και από πουθενά αλλού, γιατί οι άνθρωποι που έχουν βιώσει μια τέτοια εμπειρία ισχυρίζονται πως μπορούν να παρακολουθούν τα πάντα από το ταβάνι. Έτσι, εάν βρούμε έναν αριθμό από 200 ή 300 ανθρώπους που είναι όλοι κλινικά νεκροί και που θα έχουν επιστρέψει από την κατάσταση αυτή αναφέροντάς μας τι κάναμε την ώρα εκείνη και εάν επίσης έχουν καταφέρει να δουν τις εικόνες αυτές, αυτό θα επιβεβαιώσει το ότι η συνείδηση εξακολουθούσε να υπάρχει ακόμα και όταν ο εγκέφαλος δεν λειτουργούσε.
Πως σχετίζεται αυτή η έρευνα με την αντίληψη της κοινωνίας για το θάνατο;
Οι άνθρωποι κατά κανόνα αντιλαμβάνονται το θάνατο σαν τη βίωση μιας στιγμής: είτε είσαι ζωντανός, είτε είσαι πεθαμένος. Και αυτός είναι ο κοινωνικός προσδιορισμός που έχουμε. Αλλά ο κλινικός προσδιορισμός που χρησιμοποιούμε βασίζεται στην παύση της λειτουργίας της καρδιάς, των πνευμόνων και συνεπώς στην παύση της εγκεφαλικής λειτουργίας. Όταν οι γιατροί φωτίζουν την κόρη του ματιού ενός ανθρώπου θα δουν ότι δεν υπάρχει το αντανακλαστικό της κόρης (αυτόματη συστολή της κόρης του ματιού όταν εκτίθεται σε μεγάλη ποσότητα φωτός). Το αντανακλαστικό αυτό ρυθμίζεται από το στέλεχος του εγκεφάλου, μια περιοχή που μας κρατάει ζωντανούς. Εάν δεν λειτουργεί, αυτό σημαίνει πως και ο ίδιος ο εγκέφαλος δε λειτουργεί. Σ’ αυτό το σημείο θα καλούσα μια νοσηλεύτρια στο δωμάτιο για να πιστοποιήσω ότι ο ασθενής είναι νεκρός. Πριν από 50 χρόνια, οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να επιβιώσουν μετά από αυτό το σημείο.
Πως αντικρούεται από την τεχνολογία η αντίληψη ότι ο θάνατος είναι μια στιγμή;
Σήμερα έχουμε τεχνολογία που είναι τόσο ανεπτυγμένη που μπορούμε να φέρουμε ανθρώπους πίσω στη ζωή. Υπάρχουν φάρμακα που έχουν αναπτυχθεί αυτή τη στιγμή και που μπορούν πραγματικά να επιβραδύνουν τη διαδικασία της καταστροφής των εγκεφαλικών κυττάρων και του θανάτου. Φαντάσου πως έχεις μπροστά σου έναν ασθενή που η καρδιά του μόλις σταμάτησε. Αυτού του είδους τα φάρμακα θα μπορούσαν να επιβραδύνουν τις διαδικασίες έτσι ώστε οι βλάβες που θα εξελισσόντουσαν σε μια ώρα να χρειάζονται πάνω από δύο ημέρες.
Αλλά τι συμβαίνει τη στιγμή εκείνη στο άτομο; Τι πραγματικά γίνεται; Επειδή υπάρχει ελλιπής αιμάτωση τα κύτταρα μπαίνουν σε μια διαδικασία προσπάθειας να κρατηθούν ζωντανά. Μέσα σε περίπου πέντε λεπτά θα αρχίσουν να καταστρέφονται ή να υφίστανται αλλαγές. Μετά από περίπου μια ώρα η βλάβη είναι τόσο μεγάλη που ακόμα κι αν επανεκκινήσουμε την καρδιά και αντλήσουμε αίμα, ο άνθρωπος δε θα μπορεί πλέον να είναι ζωντανός γιατί τα κύτταρά του θα έχουν αλλάξει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Και στη συνέχεια τα κύτταρα εξακολουθούν να αλλάζουν έτσι ώστε μέσα σε δύο μέρες το σώμα αποσυντίθεται. Έτσι, δεν είναι απλά μια στιγμή, αλλά μια διαδικασία που στην πραγματικότητα ξεκινάει όταν η καρδιά σταματά και συνεχίζει στη σταδιακή διάλυση του σώματος και την αποσύνθεση όλων των κυττάρων. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία είναι το εξής: Τι συμβαίνει στο νου του ανθρώπου που πεθαίνει; Τι συμβαίνει στη συνείδηση κατά τη διάρκεια του θανάτου; Παύουν ο νους και η συνείδηση αμέσως μόλις σταματάει η καρδιά, στα πρώτα 2 δευτερόλεπτα, στα πρώτα 2 λεπτά ή πότε; Διότι γνωρίζουμε ότι τα κύτταρα υφίστανται διαρκώς αλλαγές στο διάστημα αυτό. Δε γνωρίζουμε όμως τι πραγματικά γίνεται με το νου και τη συνείδηση.
Πως ήταν η πρώτη σας συνομιλία με κάποιον που είχε αναφέρει εξωσωματική εμπειρία;
Ανοιχτόμυαλη και ιδιαίτερα ταπεινή. Γιατί αυτό που βλέπεις πρώτα από όλα είναι ανθρώπους γνήσιους που δεν αποζητούν κάποιου είδους δημοσιότητα ή προσοχή. Σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν καν αναφέρει σε κανέναν άλλον για την εμπειρία τους αυτή, γιατί φοβούνται για τη γνώμη των άλλων. Έχω περίπου 500 περιπτώσεις ανθρώπων που συνομίλησα μαζί τους από τότε που άρχισα να ερευνώ το θέμα αυτό εδώ και 10 χρόνια. Οι εμπειρίες χαρακτηρίζονται από συνοχή και συνέπεια και αληθοφάνεια αυτών που περιγράφουν. Κατάφερα να μιλήσω με γιατρούς και νοσηλευτές που ήταν παρόντες και που ανέφεραν πως οι ασθενείς αυτοί τους είπαν ακριβώς τι είχε συμβεί και δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν. Αναφέρομαι σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις στο βιβλίο μου ‘Τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε’ γιατί ήθελα οι άνθρωποι να ενημερωθούν και για τις δύο οπτικές γωνίες, όχι μόνο την πλευρά του ασθενή αλλά κι αυτή του γιατρού, και να δω πως είναι για έναν γιατρό να έχει έναν ασθενή που γύρισε πίσω και που μπορεί να του διηγηθεί τι βίωσε. Υπήρχε ένας καρδιολόγος με τον οποίο μίλησα και ο οποίος μου εξομολογήθηκε πως δεν είχε μιλήσει για το θέμα αυτό με κανέναν άλλο, γιατί δε μπορούσε να βρει μια εξήγηση για το πώς ο ασθενής μπορούσε να εξιστορήσει με κάθε λεπτομέρεια τι έβλεπε και τι άκουγε την ώρα που δε βρισκόταν στη ζωή.
Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχει τέτοια αντίδραση σε έρευνες όπως αυτή που κάνετε;
Γιατί σπρώχνουμε τα όρια της επιστήμης, εργαζόμενοι ενάντια σε υποθέσεις και αντιλήψεις που είναι παγιωμένες. Πολλοί άνθρωποι επιμένουν στην άποψη πως όταν πεθαίνει κανείς, πεθαίνει και αυτό είναι. Ο θάνατος είναι μια στιγμή και μπορείς να διακρίνεις ότι είσαι ζωντανός, αλλιώς είσαι πεθαμένος. Όλες αυτές οι απόψεις δεν είναι αναγκαστικά επιστημονικά έγκυρες, αλλά αποτελούν κοινωνικές αντιλήψεις. Εάν κοιτάξεις πίσω στα τέλη του 19ου αιώνα, οι φυσικοί της εποχής εκείνης εργαζόντουσαν με τη νευτώνεια μηχανική και νόμιζαν πως είχαν όλες τις απαντήσεις για το τι συμβαίνει στο σύμπαν. Όταν κοιτάζουμε τον κόσμο γύρω μας, η νευτώνεια φυσική είναι απόλυτα επαρκής. Εξηγεί τα περισσότερα πράγματα που αντιμετωπίζουμε. Αλλά μετά ανακαλύφθηκε πως όταν παρατηρείς την κίνηση σε μικροσκοπική κλίμακα (σε υποατομικό επίπεδο) οι νόμοι του Νεύτωνα δεν εξακολουθούν να εφαρμόζονται. Χρειαζόταν μια νέα φυσική και τελικά καταλήξαμε με την κβαντική φυσική. Προκάλεσε μεγάλη αμφισβήτηση, ακόμα και ο ίδιος ο Αϊνστάιν δεν την πίστευε.
Τώρα, εάν στραφούμε στο νου, στη συνείδηση και στον εγκέφαλο, η υπόθεση ότι ο νους και ο εγκέφαλος είναι το ίδιο πράγμα είναι εντάξει για πολλές περιστάσεις, γιατί στο 99% των περιπτώσεων δεν μπορούμε να τα διαχωρίσουμε, λειτουργούν συγχρόνως. Αλλά υπάρχουν και κάποια ακραία παραδείγματα, όπως όταν ο εγκέφαλος σταματάει να λειτουργεί, που βλέπουμε πως αυτή η υπόθεση μπορεί να μην είναι τελικά αληθής. Έτσι, χρειαζόμαστε μια νέα επιστήμη, όπως η κβαντική φυσική κάλυψε τα κενά που άφηνε η νευτώνεια. Με τη δική μας έρευνα, για πρώτη φορά, έχουμε την τεχνολογία και τα μέσα για να ερευνήσουμε το τι συμβαίνει στη συνείδηση με το θάνατο. Να δούμε τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε. Υπάρχει κάτι από εμάς που συνεχίζει;
Otan O Xaros Koimatai!!!
Λένε πως η τύχη έχει και τα όρια της. Μην το πείτε στους πρωταγωνιστές του παρακάτω βίντεο. Θα διαφωνήσουν και θα έχουν και πολλές αποδείξεις
πρωτεΐνη του κακού
Σημαντική μοριακή ανακάλυψη ανοίγει νέους δρόμους για την θεραπεία του AIDS και του καρκίνου.
Ειδικότερα, Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά τη δομή του μορίου μιας σημαντικής πρωτεΐνης, η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο τόσο στην ανάπτυξη του καρκίνου, όσο και στην εξάπλωση του ιού του AIDS στον οργανισμό.
Η ανακάλυψη, υπό τον καθηγητή Ρέιμοντ Στίβενς του Ινστιτούτου Ερευνών Σκριπς της Καλιφόρνια, η οποία παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Science" αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για να σταματήσει η επιζήμια δράση του συγκεκριμένου μορίου.
Οι ερευνητές χρειάστηκαν τρία χρόνια μελέτης, με την χρήση μιας απεικονιστικής τεχνικής (της κρυσταλλογραφίας ακτινών Χ), για να αποκαλύψουν τη δομή του μορίου CXCR4, το σχήμα του οποίου μοιάζει με δύο ποτήρια κρασιού που το ένα αγγίζει το άλλο όπως σε μια πρόποση!
Το συγκεκριμένο μόριο ανήκει σε μια οικογένεια πρωτεϊνών (GPCRs) που βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και μεταβιβάζουν τα εξωτερικά σήματα στο εσωτερικό των κυττάρων. Πολλά υπάρχοντα φάρμακα στοχεύουν σε αυτή ακριβώς την ομάδα των πρωτεϊνών, επειδή οι τελευταίες ελέγχουν κρίσιμες διαδικασίες όπως η ανάπτυξη των κυττάρων, και των καρκινικών, και η παραγωγή ορμονών.
Οι επιστήμονες, εδώ και καιρό, γνωρίζουν ότι ειδικά το CXCR4, υπό φυσιολογικές συνθήκες, ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα και την κίνηση των κυττάρων. Μπορεί όμως, παράλληλα (όταν τα βιοχημικά σήματα που δέχεται, δεν είναι σωστά ρυθμισμένα), να βοηθήσει τα καρκινικά κύτταρα να αναπτυχθούν και να εξαπλωθούν. Επίσης βοηθά τον ιό HIV του AIDS να μολύνει τα λευκά κύτταρα του αίματος, επιτρέποντας στον ιό να προσδεθεί στα υγιή κύτταρα και να εισέλθει στη συνέχεια στο εσωτερικό τους για να τα καταστρέψει.
Μετά την αποκάλυψη της δομής του ζωτικού μορίου, ελπίζεται ότι οι φαρμακευτικές εταιρίες θα βρουν ένα τρόπο να το "χειραγωγήσουν", ώστε να σταματήσει να διευκολύνει την ανάπτυξη του καρκίνου και την εξάπλωση του AIDS.
Το επίτευγμα ανοίγει το δρόμο για την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας και ελέγχου της δραστηριότητας της πρωτεΐνης-υποδοχέα με την ονομασία CXCR4, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε νέα πιο αποτελεσματικά φάρμακα.
Ειδικότερα, Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά τη δομή του μορίου μιας σημαντικής πρωτεΐνης, η οποία παίζει καθοριστικό ρόλο τόσο στην ανάπτυξη του καρκίνου, όσο και στην εξάπλωση του ιού του AIDS στον οργανισμό.
Η ανακάλυψη, υπό τον καθηγητή Ρέιμοντ Στίβενς του Ινστιτούτου Ερευνών Σκριπς της Καλιφόρνια, η οποία παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Science" αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για να σταματήσει η επιζήμια δράση του συγκεκριμένου μορίου.
Οι ερευνητές χρειάστηκαν τρία χρόνια μελέτης, με την χρήση μιας απεικονιστικής τεχνικής (της κρυσταλλογραφίας ακτινών Χ), για να αποκαλύψουν τη δομή του μορίου CXCR4, το σχήμα του οποίου μοιάζει με δύο ποτήρια κρασιού που το ένα αγγίζει το άλλο όπως σε μια πρόποση!
Το συγκεκριμένο μόριο ανήκει σε μια οικογένεια πρωτεϊνών (GPCRs) που βρίσκονται στην κυτταρική μεμβράνη και μεταβιβάζουν τα εξωτερικά σήματα στο εσωτερικό των κυττάρων. Πολλά υπάρχοντα φάρμακα στοχεύουν σε αυτή ακριβώς την ομάδα των πρωτεϊνών, επειδή οι τελευταίες ελέγχουν κρίσιμες διαδικασίες όπως η ανάπτυξη των κυττάρων, και των καρκινικών, και η παραγωγή ορμονών.
Οι επιστήμονες, εδώ και καιρό, γνωρίζουν ότι ειδικά το CXCR4, υπό φυσιολογικές συνθήκες, ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα και την κίνηση των κυττάρων. Μπορεί όμως, παράλληλα (όταν τα βιοχημικά σήματα που δέχεται, δεν είναι σωστά ρυθμισμένα), να βοηθήσει τα καρκινικά κύτταρα να αναπτυχθούν και να εξαπλωθούν. Επίσης βοηθά τον ιό HIV του AIDS να μολύνει τα λευκά κύτταρα του αίματος, επιτρέποντας στον ιό να προσδεθεί στα υγιή κύτταρα και να εισέλθει στη συνέχεια στο εσωτερικό τους για να τα καταστρέψει.
Μετά την αποκάλυψη της δομής του ζωτικού μορίου, ελπίζεται ότι οι φαρμακευτικές εταιρίες θα βρουν ένα τρόπο να το "χειραγωγήσουν", ώστε να σταματήσει να διευκολύνει την ανάπτυξη του καρκίνου και την εξάπλωση του AIDS.
Το επίτευγμα ανοίγει το δρόμο για την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας και ελέγχου της δραστηριότητας της πρωτεΐνης-υποδοχέα με την ονομασία CXCR4, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε νέα πιο αποτελεσματικά φάρμακα.
Έρχονται τα Groups στο Facebook
Ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Facebook παρουσίασε σε εκπροσώπους του Τύπου ένα νέο χαρακτηριστικό, το οποίο θα βρουν ιδιαίτερα ενδιαφέρον όσοι χρήστες της υπηρεσίας...θέλουν να μοιράζονται το υλικό τους με συγκεκριμένους φίλους. Τα Facebook Groups θα ...δίνουν τη δυνατότητα για δημιουργία ομάδων, που θα έχουν ειδική πρόσβαση σε status updates και άλλες πληροφορίες.
Βέβαια, αυτή η δυνατότητα υπάρχει ήδη με τις λίστες φίλων. Εδώ και πολύ καιρό, ο χρήστης μπορεί να φτιάξει μια λίστα με μερικούς από τους φίλους του και να ορίσει τι πρόσβαση θα έχουν στο υλικό του. Ωστόσο, όπως είπε κι ο ίδιος ο Mark Zuckerberg στην παρουσίαση, "μόνο το 5% από τα 500 εκατομμύρια users έχουν χρησιμοποιήσει αυτό το χαρακτηριστικό". Με άλλα λόγια, τα Facebook Groups είναι μια νέα και πιο εύχρηστη έκδοση των Friend Lists, έτσι ώστε να είναι πιο εύκολο για όλους τους χρήστες να εκμεταλλευτούν αυτή τη δυνατότητα.
Παράλληλα, ο Zuckerberg ανακοίνωσε άλλο ένα χαρακτηριστικό. Μέσα στις επόμενες ημέρες, όλοι οι χρήστες του Facebook θα έχουν τη δυνατότητα να κατεβάσουν στον υπολογιστή τους ό,τι έχουν ανεβάσει στο Facebook, από φωτογραφίες και videos, μέχρι status updates. Το νέο εργαλείο ονομάζεται Download Your Information και αναμένεται να ενσωματωθεί σύντομα σε όλους τους λογαριασμούς.
![[greece_flag.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-ulS304UtyAK_ExBLVYt4HRJmVpw1FOBzIZ29BAe6H1b8H60RzEhJhtFeaYcMRBOsJqoUZu_AkqLQdhV_wiYgsgYF6ZtMgnY6fXRh1r9vMf_tAfheftQ-1duMQJInRVvWw-OnCakaMUR1/s320/greece_flag.jpg)
Ο ΙΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
34Την ερχόμενη Κυριακή το ημερολόγιο θα γράψει 10/10/10 και ήδη έχουν αρχίσει οι φήμες για μεγάλα προβλήματα στο διαδίκτυο και στα συστήματα πληροφορικής. Το γκρουπ στο Facebook και οι ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόνΦήμες έχουν κυριεύσει τον χώρο του διαδικτύου ότι αναμένεται να χτυπήσει ένας νέος ιός τους υπολογιστές με τους ειδικούς να εφιστούν την προσοχή.
Τη Κυριακή είναι η κομβική ημερομηνία που έχει ιντριγκάρει τους επίδοξους χάκερ: 10/10/10 μια συμμετρία στην ημερομηνία που έχει ξανασυμβεί μόλις μια φορά τα τελευταία 10 χρόνια και θα συνεχίσει να είναι έτσι μέχρι το 2012.
Η ημερομηνία έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου σε αρκετά προληπτικά άτομα, τα οποία φοβούνται ότι είτε το ημερολόγιο του υπολογιστή τους θα τρελαθεί είτε ένας νέος καταστροφικός ιός θα κάνει την εμφάνισή του.
Μάλιστα υπάρχει και σελίδα στο Facebook, με τίτλο "Θα λειτουργεί άραγε ο ηλεκτρονικός μου υπολογιστής στις 10/10/10 και ώρα 10:10;".
"Τέτοιες ιστορίες με παρόμοιες ημερομηνίες συμβαίνουν χρόνια τώρα και δεν είναι περίεργο που ο κόσμος σιγομουρμουρίζει τέτοια πράγματα" αναφέρει ο Γκράχαμ Κλούλει ειδικός στα θέματα ασφαλείας υπολογιστών.
Ωστόσο υπογραμμίζει ότι με 60.000 νέα κακόβουλα λογισμικά που ανακαλύπτονται κάθε μέρα οι χρήστες πρέπει να προσέχουν κάθε μέρα.
Όπως αναφέρει, στις αρχές της δεκαετίας του 90 υπήρχε ο φόβος για την Παρασκευή και 13, ενώ έφταναν στο σημείο οι ειδικοί να συμβουλεύουν την άμεση αλλαγή της ημερομηνίας στον υπολογιστή τους περνώντας στην επόμενη μέρα σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι.
Σημειώνεται ότι ο μεγαλύτερος φόβος για απειλή νέου ιού ήταν το 2000 όταν οι ειδικοί προειδοποιούσαν ότι τα ψηφιακά ρολόγια δεν θα λειτουργούσαν σωστά αν και κάτι τέτοιο δε συνέβη
Nέα αποτυχία στις προσπάθειες για ένα ροζ Βιάγκρα
Η γερμανική φαρμακοβιομηχανία Boehringer Ingelheim ανακοίνωσε ότι σταματά την ανάπτυξη ενός φαρμάκου για την τόνωση...της γυναικείας λίμπιντο, καθώς οι αμερικανικές αρχές δεν πείστηκαν ότι το χάπι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό.
«Η απόφαση δεν ήταν απλή, δεδομένου ότι βρισκόμασταν σε προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης» δήλωσε στο Reuters ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Άντρεας Μπάρνερ.
Οι φαρμακοβιομηχανίες προσπαθούν εδώ και χρόνια να βρουν το γυναικείο αντίστοιχο του Viagra, του πρώτου φαρμάκου για τη στυτική δυσλειτουργία, το οποίο εδώ και δώδεκα χρόνια αποφέρει τεράστια κέρδη στη Pfizer.
Μέχρι στιγμής, όμως, κανένα φάρμακο δεν έχει καταφέρει να καταλάβει τη γυναικεία σεξουαλικότητα.
Σε αντίθεση με το Viagra, το οποίο απλώς αυξάνει την αιμάτωση του πέους και δεν παρεμβαίνει στη λίμπιντο, η ουσία φλιμπανσερίνη της Boehringer σχεδιάστηκε για τόνωση της ερωτικής επιθυμίας σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
Η αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) εκτίμησε το περασμένο καλοκαίρι ότι το ροζ χάπι αφενός δεν είναι αποτελεσματικό και αφετέρου έχει υπερβολικές ανεπιθύμητες δράσεις. Στην τελευταία φάση των κλινικών δοκιμών, το 15% των γυναικών έπαψε να παίρνει το φάρμακο λόγω παρενεργειών όπως κατάθλιψη, κόπωση και λιποθυμίες.
Η Boehringer αποφάσισε τελικά να εγκαταλείψει το σχέδιο.
Το 2004, η Pfizer σταμάτησε τις δοκιμές του Viagra σε γυναίκες λόγω ασαφών αποτελεσμάτων. Αργότερα το ίδιο έτος, η FDA απέρριψε ένα αυτοκόλλητο επίθεμα τεστοστερόνης της Procter & Gamble για τη γυναικεία λίμπιντο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)