Γεννήθηκε το 1939 στο Κάτω Διμηνιό. Ήταν ιδρυτικό μέλος των Γιατρών του κόσμου. Είχε συμμετάσχει σε περισσότερες από 25 αποστολές σε περιοχές που πλήττονται από φυσικές καταστροφές, πολέμους πείνα και επιδημίες. Ήταν επανειλημμένως παρών στο Κουρδιστάν, Ιράκ, Παλαιστίνη, Αλβανία, Αιθιοπία, Λίβανο, Καμερούν, Σομαλία και αλλού. Στις επισκέψεις του αυτές πρόσφερε υπηρεσίες στο νοσοκομείο ΡΑΝΙΑ του Ιράκ, μετέφερε φάρμακα στην Παλαιστίνη και Κουρδιστάν, όπου και συνελήφθη από τον Τουρκικό στρατό, στο ψυχιατρείο του Ελβασάν στην Αλβανία, το οποίο με άλλους εθελοντές το επισκεύασαν και το εξόπλισαν με κρεβάτια και κουβέρτες, στην Αιθιοπία που μετέφεραν 20 τόνους τροφίμων και νερό, στο Καμερούν εξόπλισε με φάρμακα το εκεί νοσοκομείο της αρχιεπισκοπής με τις ευλογίες του Πατριάρχη Αλεξανδρείας στους Αγίους Σαράντα όπου επισκεύασε ιατρεία και προσέφερε φάρμακα και εδώ σταματώ γιατί ο κατάλογος των προσφερθεισών προς τους συναθρώπους μας υπηρεσιών από τον Βασίλη Κελλάρη, έναν εθελοντή και αιμοδότη πάνω από 140 φορές είναι ατελείωτος. Μια προσφορά από έναν άνθρωπο συνταξιούχο του ΟΤΕ, ο οποίος πέρα από τα προαναφερθέντα ίδρυσε οικολογικό σύλλογο, αγωνίστηκε για τη σωτηρία του Κορινθιακού κόλπου από την κόκκινη λάσπη και του κόλπου της Νέας Καρβάλλης, διοργάνωσε δενδροφυτεύσεις με περισσότερα από 20000 δένδρα σε καμμένα δάση και είναι μέλος της εκτελεστικής γραμματείας του Πανελληνίου Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων.
Πρόσφατα σε μια βράβευσή του είχε δηλώσει:
"Μέχρι να πεθάνω, θα προσθέτω ένα λιθαράκι για έναν καλύτερο κόσμο και η κληρονομιά μου αυτή θα είναι το καλύτερο δώρο για την κόρη μου Νατάσα και την πατρίδα μας."
-
Ο Βασίλης Κελλάρης, ιδρυτικό μέλος της Ομοσπονδίας «Αλκυών» και ιδρυτής του Συλλόγου Προστασίας του Κορινθιακού Κόλπου (ΟΙΚΟΣΥΛΚΟ 1989) πρωτοπορούσε και συμμετείχε, πάντοτε αποτελεσματικά, ως Πρόεδρος, ως Αντιπρόεδρος ή ως Γενικός Γραμματέας στις δραστηριότητες αυτών των δύο οργανώσεων πάντοτε με τον ίδιο ενθουσιασμό και με απόλυτη αφοσίωση στις δημοκρατικές του αρχές. - Οργάνωσε το κλείσιμο τις διώρυγας Κορίνθου με σκάφη σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη καταστροφή από τη κόκκινη λάσπη του εργοστασίου αλουμινίου και συνεργάστηκε με το Ωκεανογραφικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Πατρών για την καταγραφή των επιπτώσεων στο οικοσύστημα του Κορινθιακού. Σήμερα η κόκκινη λάσπη (800.000 τόνοι ετησίως) δεν πηγαίνει στον Κορινθιακό, αλλά αποτίθεται στο οροπέδιο πίσω από το εργοστάσιο και ο αγώνας συνεχίζεται να σταματήσει και το διήθημα αυτής.- Η επένδυση κατασκευής εργοστασίου ηλεκτρικής ενέργειας με ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ από τον ίδιο επιχειρηματία ευτυχώς ματαιώθηκε, με πρωτοστάτη από πλευράς Ομοσπονδίας τον Βασίλη Κελλάρη, μετά από το κλείσιμο της γέφυρας ΡΙΟΥ-ΑΝΤΙΡΙΟΥ με 8.000 άτομα και από τις δύο πλευρές του Κορινθιακού.-Μετέβη στις Βρυξέλες (2009) και ενημέρωσε το Ευρωκοινοβούλιο και την Commission για τα προβλήματα και τις προοπτικές του Κορινθιακού.- Ασχολήθηκε τοπικά (Ν. Κορινθίας) με όλα σχεδόν τα περιβαλλοντικά προβλήματα της περιοχής με πάθος και αυταπάρνηση καταγγέλλοντας παράνομες χωματερές, απόβλητά ελαιοτριβείων, δασικές καταπατήσεις, αθλιότητες της ΕΡΓΟΣΕ, φθάνοντας στο σημείο να παραπέμψει στη δικαιοσύνη όλους τους Δημάρχους Κορινθίας, αλλά και να απειληθεί η ζωή του από κάποιον ελαιοτριβέα.- Όμως την οικολογική του ευαισθησία την επεδείκνυε και εκτός Κορινθιακού Κόλπου π.χ. Νέα Καρβάλη (Ν. Καβάλας), όπου ήρθε αντιμέτωπος με τα συμφέροντα 8 πετρελαϊκών εταιρειών. Παράλληλα και πολύ προ των οικολογικών του δραστηριοτήτων επέδειξε σπάνιες, αξιοθαύμαστες και αξιέπαινες κοινωνικές ευαισθησίες και σε άλλους τομείς :
α) Το 1962 εντάχθηκε στο εθελοντικό κίνημα αιμοδοσίας και το 1965 ίδρυσε τον πρώτο σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών Κιάτου.
β) Το 1970 ιδρύει με άλλους φίλους τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Δωρητών Οργάνων Σώματος στην Ελλάδα και από το 1986 ως 1996, ως πρόεδρος, διατρέχει τη Ελληνική επικράτεια με κορυφαίους της ιατρικής επιστήμης διαδίδοντας την ιδέα της δωρεάς οργάνων μετά θάνατο.
γ) Το 1990 γίνεται ιδρυτικό μέλος της Μ.Κ.Ο. «ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ» και εκλέγεται ως Γ.Γ. και Αντιπρόεδρος της μεγαλύτερης αυτής ανθρωπιστικής οργάνωσης στην Ελλάδα.
Συμμετέχει σε 25 αποστολές, με τους ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ως συντονιστής σε περιοχές εκτός Ελλάδος, που πλήττονται από φυσικές καταστροφές, πολέμους, πείνα και επιδημίες και σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις με θανάσιμο κίνδυνο της ζωής του.
Μεταξύ των πιο χαρακτηριστικών είναι αυτές του Κουρδιστάν 1991 και 1995, όπου τη δεύτερη φορά συνελήφθη από τον Τουρκικό Στρατό ανακρινόμενος και κρατούμενος επί 4 ημέρες με δεμένα τα μάτια. Η αποστολή τροφίμων στην Αιθιοπία στην περιοχή Τζίνγκα όπου υπήρχε λιμός. Στη Παλαιστίνη για να διαπιστωθούν τα αίτια του μεγάλου αριθμού παιδιών με σύνδρομο ΝΤΑΟΥΝ. Στο Καμερούν για να βοηθήσει μαζί με τον σημερινό Πατριάρχη Αλεξάνδρειας Θεόδωρο, εγκαυματίες 3ου βαθμού με κατάλληλα υλικά. Στο Κοσυφοπέδιο (Πρίστινα) για να προστατευθούν ασθενείς Σέρβοι από τις απαγωγές Αλβανών «Ουτσεκάδων». Στη Σομαλία κατά τον εμφύλιο πόλεμο για την προστασία ορφανοτροφείου 500 παιδιών από υποθρεψία, όπου δολοφονήθηκε ο αντικαταστάτης του!
Τον Απρίλιο του 2009 στη Γενική Συνέλευση των ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ αποχωρώντας από το Δ.Σ. τιμήθηκε για την επί 20 χρόνια προσφορά του με τον τίτλο του επίτιμου μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου.
Δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε και τις δραστηριότητες του στον πολιτιστικό τομέα αφού :
α) διοργανώνει μουσικές εκδηλώσεις και θεατρικές παραστάσεις στις οποίες περνάει μηνύματα προστασίας της φύσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς και
β) Έχει γράψει ένα βιωματικό βιβλίο με τίτλο «ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΚΛΑΙΝΕ» όπου αναφερόμενος στις δύο αποστολές στο Κουρδιστάν / Ιράκ περνάει μηνύματα ΕΙΡΗΝΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ.
Πάνος Κ. Παναγόπουλος
Γεωπόνος-Οικονομολόγος
Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Σορβόννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου