Η Αμοργός, το νησί του ''Απέραντου Γαλάζιου'', βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο των Κυκλάδων, σε απόσταση 136 ναυτικών μιλίων από τον Πειραιά. Η Αμοργός όσο μικρή κι αν δείχνει, δεν είναι για μια φορά ούτε για λίγες μόνο ημέρες. Είναι μακρόστενο νησί με απότομη ορεινή μορφολογία εδάφους.
Διαθέτει δύο φυσικά λιμάνια τα Κατάπολα στο κέντρο και την Αιγιάλη στα βόρεια.
Η Αμοργός ξεχωρίζει για τον αρχαιολογικό της πλούτο, τη λαϊκή αρχιτεκτονική και τέχνη, και τα τοπικά έθιμα. Διάσπαρτα σε όλη την Αμοργό ερείπια και αξιόλογα ευρήματα μαρτυρούν την συνεχή κατοίκηση από την προϊστορική εποχή.
Το νησί της Μινώας, της Αρκεσίνης και της Αιγιάλης, γνώρισε ιδιαίτερη ακμή την περίοδο του κυκλαδικού πολιτισμού, ανέπτυξε το εμπόριο και την ναυτιλία, τις τέχνες και τα γράμματα.
Βορειοανατολικά της Χώρας βρίσκεται ένα σημαντικότατο εκκλησιαστικό μνημείο, το μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας που ίδρυσε το 1088 ο Αλέξιος Κομνηνός. Λιτό και απέριττο, δένει απόλυτα με το φυσικό περιβάλλον του, με τα απότομα και απειλητικά βράχια που το προφυλάσσουν και το κάνουν ορατό μόνο από το πέλαγος.
Πήρε το όνομά του από την περιοχή Χόζοβα των Αγίων Τόπων από όπου μεταφέρθηκε η εικόνα της Παναγίας.Η χώρα με τα ασβεστωμένα σπίτια της ανεπτυγμένη γύρω από το βενετσιάνικο κάστρο στην κορυφή του λόφου, η Αιγιάλη, το δεύτερο λιμάνι του νησιού με την πανέμορφη αμμουδιά, και η Αρκεσίνη, χτισμένη κοντά στην αρχαία ομώνυμη πόλη, αποτελούν γραφικά σημεία που τραβούν την προσοχή.Οι κάτοικοι ασχολούνται παραδοσιακά με τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις, την κτηνοτροφία αλλά και την αλιεία που διαθέτει μεγάλο δυναμισμό στην περιοχή η οποία αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αλιευτικά πεδία της Ελλάδος.Τα τελευταία χρόνια, η στροφή στις τουριστικές δραστηριότητες αναζωογόνησε τα εισοδήματα και έδωσε τη δυνατότητα επιστροφής στην Αμοργό σε πολλές οικογένειες που σε δύσκολες περιόδους αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν.
Όσοι αποφασίσετε να επισκεφθείτε την Αμοργό και τις Μικρές Κυκλάδες δεν θα αντιμετωπίσετε κανένα πρόβλημα στη μετάβασή σας καθώς τα δρομολόγια είναι πυκνά. Πλοία για τα νησιά αυτά φεύγουν και από τον Πειραιά και από τη Ραφήνα. Η διάρκεια του ταξιδιού από τον Πειραιά είναι 7 έως 9 ώρες με συμβατικά πλοία, ανάλογα τις ενδιάμεσες στάσεις που κάνει και 4-5 ώρες με ταχύπλοα σκάφη. Τους χειμερινούς μήνες εκτελούνται 3-4 δρομολόγια την εβδομάδα, ενώ το καλοκαίρι 5-8.
Η Αμοργός και οι Μικρές Κυκλάδες συνδέονται επίσης, αεροπορικώς μέσω Νάξου, Πάρου ή Μυκόνου, αφού τα ίδια τα νησιά δεν διαθέτουν αεροδρόμιο και στη συνέχεια η μετάβαση γίνεται με τοπικές γραμμές.
Προσεγμένο νησί γενικά, η Αμοργός προσφέρει πολλές επιλογές διαμονής, οι οποίες κατά κύριο λόγο συγκεντρώνονται στα Κατάπολα και την Αιγιάλη και λιγότερο στα Θολάρια, τη Λαγκάδα και τον Ποταμό, στη Χώρα ή τη συμπαθητική και ήσυχη Αρκεσίνη που βρίσκεται στο Νότο του νησιού.
Κατά την αρχαιότητα, η Αμοργός ήταν γνωστή με διάφορες ονομασίες όπως Υπερία, Πλατάγη, Ψυχία, Καρκησία. Αναφέρεται επίσης ως Τρίπολη, από τις τρεις πόλεις που υπήρχαν στο νησί: Aρκεσίvη, Μινώα, Aιγιάλη ή Μελανία. Η Aρκεσίνη βρισκόταν στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού, η Αιγιάλη στη βορειοανατολική πλευρά, κοντά στα σημερινά Θολάρια, και η Μινώα στον κόλπο των Καταπόλων, όπου, σύμφωνα με το μύθο, βρίσκονταν τα θερινά ανάκτορα του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα.
Όπως προκύπτει από τα ευρήματα των ανασκαφών, η συμμετοχή της Αμοργού στη διαμόρφωση του Πρωτοκυκλαδικού πολιτισμού (3200 - 2000 π.Χ.) υπήρξε σημαντική, ενώ αξίζει να αναφέρουμε ότι έχουν ανασκαφεί μέχρι σήμερα 12 ακροπόλεις από εκείνη την περίοδο, καθώς και ερείπια πολλών κατοικιών και νεκροταφείων.
Μινωίτες, Μυκηναίοι, Ιωνες από τη Νάξο και Μακεδόνες ήταν ορισμένοι μόνο από αυτούς που πέρασαν από την Αμοργό μέσα στους αιώνες που ακολούθησαν. Το 322 π.X. έγινε η Ναυμαχία της Αμοργού, μία από τις σημαντικότερες ναυμαχίες της αρχαιότητας, ανάμεσα στους Αθηναίους και τους στρατηγούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οπότε η Αθήνα ηττήθηκε και έχασε οριστικά τη ναυτική της ηγεμονία.Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, η Αμοργός ήταν τόπος εξορίας, ενώ κατά τους Βυζαντινούς χρόνους το νησί ανήκε στο θέμα του Αιγαίου, όπως και τα άλλα νησιά των Κυκλάδων. Από τον 7ο έως τον 10ο αιώνα η Αμοργός δοκιμάζεται από αλλεπάλληλες επιδρομές πειρατών, με αποτέλεσμα να ερημώσουν οι παράκτιοι οικισμοί του νησιού. Αργότερα περιήλθε στους αδελφούς Ανδρέα και Ιερεμία Γκίζι και το 1309 προσαρτήθηκε στο Δουκάτο του Αιγαίου. Το 1370 την κατέλαβε ο ενετικός στόλος.
Στα χρόνια που ακολούθησαν το νησί δοκιμάστηκε σκληρά από νέα κύματα πειρατικών επιδρομών, γεγονός που οδήγησε αρκετούς από τους κατοίκους του να καταφύγουν μαζικά στην Κρήτη. Το 1446 κύριος του νησιού έγινε ο κόμης της γειτονικής Αστυπάλαιας, Ιωάννης Κουιρίνι. Ακολούθησαν επιδρομές Καταλανών και Τούρκων, και το 1537 το νησί κατελήφθη από τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα. Το 1751 αναφέρεται η ίδρυση ελληνικής σχολής στο μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας, ενώ την περίοδο των Ορλωφικών το νησί κατελήφθη πρόσκαιρα από Ρώσους.
Η Αμοργός προσχώρησε αμέσως στην Επανάσταση του 1821. Μετά την άφιξη του Καποδίστρια στην Ελλάδα, ιδρύθηκε στο νησί το Αλληλοδιδακτικό Σχολείο, ενώ κατά τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου, η Αμοργός χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος.
Σημεία ενδιαφέροντος στην Αμοργό:
• Το Βυζαντινό Μοναστήρι της Παναγιάς της Χοζοβιώτισσας, προστάτιδας του νησιού, όπου φυλάσσονται σπάνιες εικόνες και χειρόγραφα. Σε 300 υψόμετρο αποτελεί αρχιτεκτονικό αριστούργημα και προκαλεί δέος με τη θέση του στην απροσπέλαστη πλαγιά βράχου. Ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό το 1088, προς τιμήν της σχεδιασμένης από τον Ευαγγελιστή Λουκά εικόνας της Παναγίας την οποία τον καιρό της Εικονομαχίας είχε στείλει μια γυναίκα από το Χόζοβο της Μικράς Ασίας. Κάθε χρόνο, στη γιορτή της Παναγίας στις 21 Νοεμβρίου, γίνεται μεγάλο πανηγύρι και προσφέρονται γλυκά και αλμυρά τοπικά εδέσματα.
• Στη Χώρα βρίσκεται το Βενετσιάνικο Κάστρο, κτισμένο από τον Ιερεμία Γκίζι τον 13ο αιώνα, όπως επίσης η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στην αγκαλιά του βράχου. Στο κέντρο της, στο Αρχοντικό του Γαβρά, στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο Αμοργού. Η Χώρα είναι διάσπαρτη με κάτασπρες μικρές και μεγάλες εκκλησίες, ενώ η κορυφογραμμή του διπλανού λόφου είναι στολισμένη με μια σειρά ανεμόμυλους.
• Ανασκαφές έφεραν στο φως τα ερείπια της Αρχαίας Μινώας, στο λόφο Μουντουλιά, πάνω από τα Κατάπολα.
• Στα Θολάρια υπάρχει τετράγωνος πύργος που ονομάζεται Βίγλα.
• Η Παναγία Πανοχωριανή απέχει ένα τέταρτο πεζοπορίας από τη Λαγκάδα και το Βυζαντινό Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου μία ώρα περπάτημα από τη Λαγκάδα.
• Τον αρχαίο βωμό στη θέση προφήτης Ηλίας πάνω από το φαράγγι του Αρακλού στην Αιγιάλη.
• Βραχογραφίες, έργα ταπεινού καλλιτέχνη, συναντώνται κατά τις οδοιπορίες στα βουνά της Αιγιάλης στο παλιό μονοπάτι προς τη Χώρα.
• Στην Αρκεσίνη, στη θέση Καστρί, διακρίνονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης.
Αν και αρχικά η Αμοργός δεν φαίνεται να έχει τόσο πολλές παραλίες, με μια πιο προσεκτική ματιά διαπιστώνουμε το αντίθετο, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι η πρόσβαση στις περισσότερες από αυτές δεν είναι πολύ εύκολη και ως εκ τούτου απαιτείται σχετικά καλή φυσική κατάσταση, γερά παπούτσια, αντηλιακό, καπέλο για τον ήλιο και κυρίως… όρεξη για περπάτημα! Κατά τ' άλλα, ως προς τις ακριβείς τοποθεσίες των παραλιών, και στην Αμοργό να θυμάστε ότι η συνδρομή των ντόπιων είναι σε κάθε περίπτωση πολύτιμη.
Από τις πιο αγαπημένες είναι η παραλία του Μούρου όπου υπάρχουν και και δύο υποθαλάσσιες σπηλιές! Αφού αφήσετε το αυτοκίνητό σας πάνω από την παραλία, θα χρειαστεί να κατεβείτε για πέντε περίπου λεπτά ένα μονοπάτι για να φτάσετε στην παραλία. Αν είστε τυχεροί και δεν έχει πολύ κόσμο, αυτό που θα αντικρίσετε θα σας αποζημιώσει ακόμα και για τη δυσκολία, που θα πρέπει να αντιμετωπίσετε στην επιστροφή.
Με σειρά προτίμησης, συνεχίζουμε για τη διάσημη από το «Απέραντο Γαλάζιο» του Λικ Μπεσόν παραλία της Αγίας Αννας. Βρίσκεται πολύ κοντά στη Χώρα και το Μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας και τα νερά της είναι χωρίς υπερβολή κρυστάλλινα! Για όλους όσοι προτιμάτε το γυμνισμό, εκεί κοντά θα βρείτε το Καμπί.
Άλλες παραλίες που θα συναντήσετε στο Νότο είναι:
• ο Περιβολάς, αμμώδης παραλία μπροστά από το μικρό βραχώδες νησάκι Πεταλίδι,
ο Κάτω Κάμπος, γραφικός κόλπος με άμμο και χαλίκι κοντά στην Κολοφάνα,
• το Αμμούδι,
• η Παραδείσια
• η Καλοταρίτισσα, η οποία αποτελεί το νοτιότερο κολπίσκο του νησιού απ' όπου μπορείτε να περάσετε με καΐκι στο πανέμορφο νησάκι Γραμβούσα που βρίσκεται απέναντι.
Αφήνοντας το Νότο και κατευθυνόμενοι προς τον δημοφιλή Βορρά, με τον όρμο της Αιγιάλης να βρίσκεται στο επίκεντρο, μπορείτε να κολυμπήσετε είτε στην ομώνυμη παραλία είτε πολύ καλύτερα, και αφού όμως αποδεχτείτε το γεγονός ότι θα περπατήσετε αρκετά στη Μεγάλη Βλιχάδα, περίπου μια ώρα πεζοπορίας από τα Θολάρια, στη Μικρή Βλιχάδα, βορειοδυτικά των Θολαρίων, επίσης μετά μισή ώρα πεζοπορίας από το χωριό.
Η Ψιλή Αμμος είναι αμμώδης παραλία, όπου θα φτάσετε περπατώντας 30 λεπτά από το λιμάνι της Αιγιάλης.
Η Λεβρωσσός είναι παραδοσιακά παραλία γυμνιστών στο δρόμο προς τα Θολάρια και αυτή ενώ αν έχετε αντοχές αξίζει και το κολύμπι στην παραλία Χάλαρα ύστερα από πεζοπορία μιας ώρας από το χωριό Ποταμός.
Λίγο πριν από την Αιγιάλη, όπως την προσεγγίζετε από τη Χώρα, αριστερά θα βρείτε την απάνεμη παραλία του Αγίου Παύλου, ενώ διανύοντας με καΐκι μια απόσταση 300 μέτρων, ακριβώς απέναντι από τον Αγιο Παύλο, μπορείτε να κολυμπήσετε σε μία από τις δύο παραλίες της Νικουριάς. Πρόκειται για ένα μικρό ακατοίκητο νησί γνωστό για τη χρησιμότητα που είχε στην αρχαιότητα ως ορυχείο πρώτης ύλης για την κατασκευή νομισμάτων του Μίνωα.
Στα Κατάπολα, τέλος, και γύρω από αυτή την περιοχή μπορείτε να κολυμπήσετε τόσο στην ομώνυμη παραλία, στην οποία αξίζει να σημειώσουμε ότι έχει γίνει βιολογικός καθαρισμός, όσο και στο Μαλτέζι, με beach bar, ομπρέλες και ξαπλώστρες, προσβάσιμο είτε με λάντζα από τα Κατάπολα είτε από μονοπάτι. Επίσης, κοντά είναι ο Άγιος Παντελεήμονας και οι Πλάκες και ακόμα πιο κοντά το Κάτω Ακρωτήρι πριν συνεχίσετε για τις Φοινικιές και τους Αγίους Σαράντα.
Διαθέτει δύο φυσικά λιμάνια τα Κατάπολα στο κέντρο και την Αιγιάλη στα βόρεια.
Η Αμοργός ξεχωρίζει για τον αρχαιολογικό της πλούτο, τη λαϊκή αρχιτεκτονική και τέχνη, και τα τοπικά έθιμα. Διάσπαρτα σε όλη την Αμοργό ερείπια και αξιόλογα ευρήματα μαρτυρούν την συνεχή κατοίκηση από την προϊστορική εποχή.
Το νησί της Μινώας, της Αρκεσίνης και της Αιγιάλης, γνώρισε ιδιαίτερη ακμή την περίοδο του κυκλαδικού πολιτισμού, ανέπτυξε το εμπόριο και την ναυτιλία, τις τέχνες και τα γράμματα.
Βορειοανατολικά της Χώρας βρίσκεται ένα σημαντικότατο εκκλησιαστικό μνημείο, το μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας που ίδρυσε το 1088 ο Αλέξιος Κομνηνός. Λιτό και απέριττο, δένει απόλυτα με το φυσικό περιβάλλον του, με τα απότομα και απειλητικά βράχια που το προφυλάσσουν και το κάνουν ορατό μόνο από το πέλαγος.
Πήρε το όνομά του από την περιοχή Χόζοβα των Αγίων Τόπων από όπου μεταφέρθηκε η εικόνα της Παναγίας.Η χώρα με τα ασβεστωμένα σπίτια της ανεπτυγμένη γύρω από το βενετσιάνικο κάστρο στην κορυφή του λόφου, η Αιγιάλη, το δεύτερο λιμάνι του νησιού με την πανέμορφη αμμουδιά, και η Αρκεσίνη, χτισμένη κοντά στην αρχαία ομώνυμη πόλη, αποτελούν γραφικά σημεία που τραβούν την προσοχή.Οι κάτοικοι ασχολούνται παραδοσιακά με τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις, την κτηνοτροφία αλλά και την αλιεία που διαθέτει μεγάλο δυναμισμό στην περιοχή η οποία αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αλιευτικά πεδία της Ελλάδος.Τα τελευταία χρόνια, η στροφή στις τουριστικές δραστηριότητες αναζωογόνησε τα εισοδήματα και έδωσε τη δυνατότητα επιστροφής στην Αμοργό σε πολλές οικογένειες που σε δύσκολες περιόδους αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν.
Όσοι αποφασίσετε να επισκεφθείτε την Αμοργό και τις Μικρές Κυκλάδες δεν θα αντιμετωπίσετε κανένα πρόβλημα στη μετάβασή σας καθώς τα δρομολόγια είναι πυκνά. Πλοία για τα νησιά αυτά φεύγουν και από τον Πειραιά και από τη Ραφήνα. Η διάρκεια του ταξιδιού από τον Πειραιά είναι 7 έως 9 ώρες με συμβατικά πλοία, ανάλογα τις ενδιάμεσες στάσεις που κάνει και 4-5 ώρες με ταχύπλοα σκάφη. Τους χειμερινούς μήνες εκτελούνται 3-4 δρομολόγια την εβδομάδα, ενώ το καλοκαίρι 5-8.
Η Αμοργός και οι Μικρές Κυκλάδες συνδέονται επίσης, αεροπορικώς μέσω Νάξου, Πάρου ή Μυκόνου, αφού τα ίδια τα νησιά δεν διαθέτουν αεροδρόμιο και στη συνέχεια η μετάβαση γίνεται με τοπικές γραμμές.
Προσεγμένο νησί γενικά, η Αμοργός προσφέρει πολλές επιλογές διαμονής, οι οποίες κατά κύριο λόγο συγκεντρώνονται στα Κατάπολα και την Αιγιάλη και λιγότερο στα Θολάρια, τη Λαγκάδα και τον Ποταμό, στη Χώρα ή τη συμπαθητική και ήσυχη Αρκεσίνη που βρίσκεται στο Νότο του νησιού.
Κατά την αρχαιότητα, η Αμοργός ήταν γνωστή με διάφορες ονομασίες όπως Υπερία, Πλατάγη, Ψυχία, Καρκησία. Αναφέρεται επίσης ως Τρίπολη, από τις τρεις πόλεις που υπήρχαν στο νησί: Aρκεσίvη, Μινώα, Aιγιάλη ή Μελανία. Η Aρκεσίνη βρισκόταν στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού, η Αιγιάλη στη βορειοανατολική πλευρά, κοντά στα σημερινά Θολάρια, και η Μινώα στον κόλπο των Καταπόλων, όπου, σύμφωνα με το μύθο, βρίσκονταν τα θερινά ανάκτορα του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα.
Όπως προκύπτει από τα ευρήματα των ανασκαφών, η συμμετοχή της Αμοργού στη διαμόρφωση του Πρωτοκυκλαδικού πολιτισμού (3200 - 2000 π.Χ.) υπήρξε σημαντική, ενώ αξίζει να αναφέρουμε ότι έχουν ανασκαφεί μέχρι σήμερα 12 ακροπόλεις από εκείνη την περίοδο, καθώς και ερείπια πολλών κατοικιών και νεκροταφείων.
Μινωίτες, Μυκηναίοι, Ιωνες από τη Νάξο και Μακεδόνες ήταν ορισμένοι μόνο από αυτούς που πέρασαν από την Αμοργό μέσα στους αιώνες που ακολούθησαν. Το 322 π.X. έγινε η Ναυμαχία της Αμοργού, μία από τις σημαντικότερες ναυμαχίες της αρχαιότητας, ανάμεσα στους Αθηναίους και τους στρατηγούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οπότε η Αθήνα ηττήθηκε και έχασε οριστικά τη ναυτική της ηγεμονία.Κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, η Αμοργός ήταν τόπος εξορίας, ενώ κατά τους Βυζαντινούς χρόνους το νησί ανήκε στο θέμα του Αιγαίου, όπως και τα άλλα νησιά των Κυκλάδων. Από τον 7ο έως τον 10ο αιώνα η Αμοργός δοκιμάζεται από αλλεπάλληλες επιδρομές πειρατών, με αποτέλεσμα να ερημώσουν οι παράκτιοι οικισμοί του νησιού. Αργότερα περιήλθε στους αδελφούς Ανδρέα και Ιερεμία Γκίζι και το 1309 προσαρτήθηκε στο Δουκάτο του Αιγαίου. Το 1370 την κατέλαβε ο ενετικός στόλος.
Στα χρόνια που ακολούθησαν το νησί δοκιμάστηκε σκληρά από νέα κύματα πειρατικών επιδρομών, γεγονός που οδήγησε αρκετούς από τους κατοίκους του να καταφύγουν μαζικά στην Κρήτη. Το 1446 κύριος του νησιού έγινε ο κόμης της γειτονικής Αστυπάλαιας, Ιωάννης Κουιρίνι. Ακολούθησαν επιδρομές Καταλανών και Τούρκων, και το 1537 το νησί κατελήφθη από τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα. Το 1751 αναφέρεται η ίδρυση ελληνικής σχολής στο μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας, ενώ την περίοδο των Ορλωφικών το νησί κατελήφθη πρόσκαιρα από Ρώσους.
Η Αμοργός προσχώρησε αμέσως στην Επανάσταση του 1821. Μετά την άφιξη του Καποδίστρια στην Ελλάδα, ιδρύθηκε στο νησί το Αλληλοδιδακτικό Σχολείο, ενώ κατά τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου, η Αμοργός χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος.
Σημεία ενδιαφέροντος στην Αμοργό:
• Το Βυζαντινό Μοναστήρι της Παναγιάς της Χοζοβιώτισσας, προστάτιδας του νησιού, όπου φυλάσσονται σπάνιες εικόνες και χειρόγραφα. Σε 300 υψόμετρο αποτελεί αρχιτεκτονικό αριστούργημα και προκαλεί δέος με τη θέση του στην απροσπέλαστη πλαγιά βράχου. Ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό το 1088, προς τιμήν της σχεδιασμένης από τον Ευαγγελιστή Λουκά εικόνας της Παναγίας την οποία τον καιρό της Εικονομαχίας είχε στείλει μια γυναίκα από το Χόζοβο της Μικράς Ασίας. Κάθε χρόνο, στη γιορτή της Παναγίας στις 21 Νοεμβρίου, γίνεται μεγάλο πανηγύρι και προσφέρονται γλυκά και αλμυρά τοπικά εδέσματα.
• Στη Χώρα βρίσκεται το Βενετσιάνικο Κάστρο, κτισμένο από τον Ιερεμία Γκίζι τον 13ο αιώνα, όπως επίσης η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στην αγκαλιά του βράχου. Στο κέντρο της, στο Αρχοντικό του Γαβρά, στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο Αμοργού. Η Χώρα είναι διάσπαρτη με κάτασπρες μικρές και μεγάλες εκκλησίες, ενώ η κορυφογραμμή του διπλανού λόφου είναι στολισμένη με μια σειρά ανεμόμυλους.
• Ανασκαφές έφεραν στο φως τα ερείπια της Αρχαίας Μινώας, στο λόφο Μουντουλιά, πάνω από τα Κατάπολα.
• Στα Θολάρια υπάρχει τετράγωνος πύργος που ονομάζεται Βίγλα.
• Η Παναγία Πανοχωριανή απέχει ένα τέταρτο πεζοπορίας από τη Λαγκάδα και το Βυζαντινό Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου μία ώρα περπάτημα από τη Λαγκάδα.
• Τον αρχαίο βωμό στη θέση προφήτης Ηλίας πάνω από το φαράγγι του Αρακλού στην Αιγιάλη.
• Βραχογραφίες, έργα ταπεινού καλλιτέχνη, συναντώνται κατά τις οδοιπορίες στα βουνά της Αιγιάλης στο παλιό μονοπάτι προς τη Χώρα.
• Στην Αρκεσίνη, στη θέση Καστρί, διακρίνονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης.
Αν και αρχικά η Αμοργός δεν φαίνεται να έχει τόσο πολλές παραλίες, με μια πιο προσεκτική ματιά διαπιστώνουμε το αντίθετο, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι η πρόσβαση στις περισσότερες από αυτές δεν είναι πολύ εύκολη και ως εκ τούτου απαιτείται σχετικά καλή φυσική κατάσταση, γερά παπούτσια, αντηλιακό, καπέλο για τον ήλιο και κυρίως… όρεξη για περπάτημα! Κατά τ' άλλα, ως προς τις ακριβείς τοποθεσίες των παραλιών, και στην Αμοργό να θυμάστε ότι η συνδρομή των ντόπιων είναι σε κάθε περίπτωση πολύτιμη.
Από τις πιο αγαπημένες είναι η παραλία του Μούρου όπου υπάρχουν και και δύο υποθαλάσσιες σπηλιές! Αφού αφήσετε το αυτοκίνητό σας πάνω από την παραλία, θα χρειαστεί να κατεβείτε για πέντε περίπου λεπτά ένα μονοπάτι για να φτάσετε στην παραλία. Αν είστε τυχεροί και δεν έχει πολύ κόσμο, αυτό που θα αντικρίσετε θα σας αποζημιώσει ακόμα και για τη δυσκολία, που θα πρέπει να αντιμετωπίσετε στην επιστροφή.
Με σειρά προτίμησης, συνεχίζουμε για τη διάσημη από το «Απέραντο Γαλάζιο» του Λικ Μπεσόν παραλία της Αγίας Αννας. Βρίσκεται πολύ κοντά στη Χώρα και το Μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας και τα νερά της είναι χωρίς υπερβολή κρυστάλλινα! Για όλους όσοι προτιμάτε το γυμνισμό, εκεί κοντά θα βρείτε το Καμπί.
Άλλες παραλίες που θα συναντήσετε στο Νότο είναι:
• ο Περιβολάς, αμμώδης παραλία μπροστά από το μικρό βραχώδες νησάκι Πεταλίδι,
ο Κάτω Κάμπος, γραφικός κόλπος με άμμο και χαλίκι κοντά στην Κολοφάνα,
• το Αμμούδι,
• η Παραδείσια
• η Καλοταρίτισσα, η οποία αποτελεί το νοτιότερο κολπίσκο του νησιού απ' όπου μπορείτε να περάσετε με καΐκι στο πανέμορφο νησάκι Γραμβούσα που βρίσκεται απέναντι.
Αφήνοντας το Νότο και κατευθυνόμενοι προς τον δημοφιλή Βορρά, με τον όρμο της Αιγιάλης να βρίσκεται στο επίκεντρο, μπορείτε να κολυμπήσετε είτε στην ομώνυμη παραλία είτε πολύ καλύτερα, και αφού όμως αποδεχτείτε το γεγονός ότι θα περπατήσετε αρκετά στη Μεγάλη Βλιχάδα, περίπου μια ώρα πεζοπορίας από τα Θολάρια, στη Μικρή Βλιχάδα, βορειοδυτικά των Θολαρίων, επίσης μετά μισή ώρα πεζοπορίας από το χωριό.
Η Ψιλή Αμμος είναι αμμώδης παραλία, όπου θα φτάσετε περπατώντας 30 λεπτά από το λιμάνι της Αιγιάλης.
Η Λεβρωσσός είναι παραδοσιακά παραλία γυμνιστών στο δρόμο προς τα Θολάρια και αυτή ενώ αν έχετε αντοχές αξίζει και το κολύμπι στην παραλία Χάλαρα ύστερα από πεζοπορία μιας ώρας από το χωριό Ποταμός.
Λίγο πριν από την Αιγιάλη, όπως την προσεγγίζετε από τη Χώρα, αριστερά θα βρείτε την απάνεμη παραλία του Αγίου Παύλου, ενώ διανύοντας με καΐκι μια απόσταση 300 μέτρων, ακριβώς απέναντι από τον Αγιο Παύλο, μπορείτε να κολυμπήσετε σε μία από τις δύο παραλίες της Νικουριάς. Πρόκειται για ένα μικρό ακατοίκητο νησί γνωστό για τη χρησιμότητα που είχε στην αρχαιότητα ως ορυχείο πρώτης ύλης για την κατασκευή νομισμάτων του Μίνωα.
Στα Κατάπολα, τέλος, και γύρω από αυτή την περιοχή μπορείτε να κολυμπήσετε τόσο στην ομώνυμη παραλία, στην οποία αξίζει να σημειώσουμε ότι έχει γίνει βιολογικός καθαρισμός, όσο και στο Μαλτέζι, με beach bar, ομπρέλες και ξαπλώστρες, προσβάσιμο είτε με λάντζα από τα Κατάπολα είτε από μονοπάτι. Επίσης, κοντά είναι ο Άγιος Παντελεήμονας και οι Πλάκες και ακόμα πιο κοντά το Κάτω Ακρωτήρι πριν συνεχίσετε για τις Φοινικιές και τους Αγίους Σαράντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου