ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ

Αγαπητή συναναγνώστρια.


Θέλω να πω πως είμαι ένας από τους εκατοντάδες εδώ μέσα που έχει στείλει μέηλ στο οποίο κατάθεσε τη συγγνώμη του σε μια κοπελα...



Απορείς γιατί όλοι εμείς δεν παίρνουμε ένα τηλέφωνο και δε στέλνουμε ένα μέηλ στην κοπέλα αυτή αλλά το κάνουμε ανώνυμα και μπορεί, ακόμα και αν το διαβάσει, να μην καταλάβει ότι είναι δικό της.


Προφανώς όλοι εμείς δεν είμαστε καθυστερημένοι, ούτε ανόητοι.


Μάλλον έχει συμβεί κάτι τόσο σοβαρό που δεν έχουμε το θάρρος να πάρουμε τηλέφωνο η να ακούσουμε εξάψαλμους (κανονικά θα έπρεπε αλλά ναι, είμαστε κότες).


΅Επίσης, ο άνθρωπος στον οποίο απευθυνόμαστε, ίσως και να μας έχει διαγράψει από το facebook, να μας έχει μπλοκάρει από το mail του και τη ζωή του γενικότερα.


Αλλά εμείς αισθανόμαστε να πούμε δυο πραματάκια και τα είπαμε εδώ.


Και αν ο άλλος διαβάζει, αν καταλάβει ότι είναι γι' αυτόν, καλώς, αλλιώς ας το διαβάσουν οι υπόλοιποι να παραδειγματιστούν.


Στη δική μου περίπτωση, επειδή η κοπέλα ξέρω ότι σας διαβάζει που και που και επειδή όπως είπα παραπάνω θέλω να της πω δυο πράγματα και δεν έχω το κουράγιο, επέλεξα αυτό τον τρόπο, αλλιώς θα έστελνα ανώνυμο γράμμα όπως τα παλιά τα χρόνια.


Φαντάζομαι υπάρχουν άλλες άπειρες τετοιες περιπτώσεις (εχω δει εδώ μέσα αρκετά μυνηματα που είναι σαν να τα έγραψα εγώ ο ίδιος) οπότε γενικώς καταλαβαίνεις πως όταν έχει γίνει χοντρή μ...α δεν έχουμε όλοι τα κότσια να έρθουμε αντιμέτωποι με τον άλλον.


Κι εγώ αισθάνομαι άπειρα πράγματα για τον άνθρωπο που πλήγωσα και μην ανησυχείς, κάποτε θα της τα πω μια και καλή και μετά ας αποφασίσει εκείνη αν θα έχω θέση στη ζωή της η όχι


Επειδή όμως εσύ ίσως έχεις τη δύναμη να καταλαβαίνεις τα λάθη σου και το θάρρος να ζητάς συγγνώμη, μη νομίζεις ότι αυτό το ταλέντο το έχουμε όλοι και όλες, κατά βάθος κοτούλες είμαστε οι περισότεροι.


Εμένα, αντίθετα από σένα, μου αρέσει που το μπλόγκ αυτό έχει τόσα μυνήματα για συγγνώμες. Μου δείχνει πως οι άνθρωποι δεν είμαστε τελείως αναίσθητοι, πως έχουμε τύψεις και προσπαθούμε να τις διώξουμε έστω και με αυτό το χαζό τρόπο. Αν δεν είχαμε στο μυαλό μας τον άνθρωπο που στενοχωρήσαμε δε θα μπαίναμε καν στον κόπο να γράψουμε ένα μέηλ, καλό είναι αυτό και όχι κακό. Φαίνεται πως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι και όχι ένα τσούρμο γαιδούρες και γαιδούρια.


Εκεί που θα συμφωνήσω εκατο τα εκατό μαζί σου και που δεν το είχα σκεφτεί, είναι πως θα έπρεπε ο κόσμος σε τόσο προσωπικά μυνηματα να βάζει τουλάχιστον τα αρχικά του η το όνομα του ατόμου στο οποίο ζητάει συγγνώμη. Πραγματικά μπορεί κάποιος άνθρωπος να νομίζει ότι είναι για αυτόν και τελικά να μην είναι, καλό είναι ο αποδέκτης, αν το δει, να μπορεί να υποψιαστεί έστω ότι πάει για εκείνον η εκείνη.


Εγώ πάντως στο δικό μου μήνυμα είχα βάλει το όνομα της κοπέλας, μπας και το δει. Καλό βράδυ και μην ξεχνάς, η συγγνώμη, έστω και ανώνυμα, δείχνει αν ο άντρας τα αξίζει τα παντελόνια του η όχι.


ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ