Το παλιό μνημόνιο του 1843

Διαβάστε τι έγινε στην ελληνική οικονομία το 1843, συγκρίνετε το με το σήμερα και θα αντιληφθείτε τι συμβαίνει στην παγκόσμια και στην ελληνική ιστορία, ανεξαρτήτως εποχών, προσώπων και ονομάτων. Η σύγκριση, μόνο ανατριχίλα μπορεί να προκαλέσει.




Έχουμε και λέμε:...





Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμένη ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος. (Σας θυμίζει τίποτα;)



Οι τόκοι που έπρεπε να καταβάλλονται κάθε χρόνο ήταν 7 εκατομμύρια δραχμές και ισοδυναμούσαν με το μισό τών συνολικών εσόδων του ελληνικού κράτους που έφταναν μετά βίας τα 14 εκατομμύρια ετησίως. Στην πραγματικότητα, με την καταβολή των τόκων δεν περίσσευε τίποτα να επενδυθεί προς όφελος του ελληνικού λαού. (Αυτό μήπως;)



Την άνοιξη του 1843, η κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τα οποία όμως δεν αποδίδουν τόσο ώστε να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα για την ετήσια δόση χρήματα. Έτσι, τον Ιούνιο του 1843, η ελληνική κυβέρνηση ενημερώνει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αδυνατεί να καταβάλει το ποσό που χρωστάει και ζητά νέο δάνειο από τις μεγάλες δυνάμεις, ώστε να αποπληρώσει τα παλιά. Αυτές αρνούνται κατηγορηματικά. (Βρε κάτι συμπτώσεις…)



Αντί να εγκρίνουν νέο δάνειο, εκπρόσωποι των τριών μεγάλων δυνάμεων (Αγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μια διάσκεψη στο Λονδίνο για το ελληνικό χρέος και καταλήγουν σε καταδικαστικό πρωτόκολλο. Οι πρεσβευτές των μεγάλων δυνάμεων με το πρωτόκολλο στο χέρι, παρουσιάζονται στην ελληνική κυβέρνηση και απαιτούν την ικανοποίηση του.



Αρχίζουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στα δύο μέρη και μετά από έναν μήνα υπογράφουν μνημόνιο (!), σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να πάρει μέτρα ώστε να εξοικονομήσει μέσα στους επόμενους μήνες το αστρονομικό επιπλέον ποσό των 3,6 εκατομμυρίων δραχμών, που θα δοθούν στους δανειστές της. (Πάμε πάλι απ’ την αρχή. Σας θυμίζει τίποτα;)



Για να είναι σίγουροι ότι το μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, οι πρεσβευτές απαιτούν να παραβρίσκονται στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου που θα εγκρίνει τα μέτρα και να παίρνουν ανά μήνα λεπτομερή κατάσταση της πορείας εφαρμογής τους, αλλά και των ποσών που εισπράττονται. (Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει…)



Για να μην πολυλογώ, σας αναφέρω τα βασικά μέτρα που επέβαλε η κυβέρνηση μέσα στο 1843 σε εφαρμογή του τότε μνημονίου.



Κάθε ομοιότητα με την εποχή μας είναι εντελώς τυχαία και πέραν των προθέσεων του ιστορικού:



1. Απολύθηκε το ένα τρίτο των Δημοσίων υπαλλήλων και μειώθηκαν 20% οι μισθοί όσων παρέμειναν.



2. Σταμάτησε η χορήγηση συντάξεων, που τότε δεν δίνονταν στο σύνολο του πληθυσμού αλλά σε ειδικές κατηγορίες.



3. Μειώθηκαν κατά 60% οι στρατιωτικές δαπάνες, μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των ενστόλων και αντί για μισθό οι στρατιωτικοί έπαιρναν χωράφια.



4. Επιβλήθηκε προκαταβολή στην είσπραξη του φόρου εισοδήματος και της “δεκάτης”, που ήταν ο φόρος για την αγροτική παραγωγή.



5. Αυξήθηκαν οι δασμοί και οι φόροι χαρτοσήμου.



6. Απολύθηκαν όλοι οι μηχανικοί του Δημοσίου και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα.



7. Καταργήθηκαν εντελώς όλες οι υγειονομικές υπηρεσίες του κράτους.



8. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, όλοι οι δασονόμοι, οι δασικοί υπάλληλοι και οι μισοί καθηγητές πανεπιστημίου.



9. Καταργήθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.



10. Νομιμοποιήθηκαν όλα τα αυθαίρετα κτίσματα και οι καταπατημένες “εθνικές γαίες” με την πληρωμή προστίμων νομιμοποίησης.



11. Περαιώθηκαν συνοπτικά όλες οι εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις με την καταβολή εφάπαξ ποσού.



Δεν είναι ανατριχιαστικά όμοια με την εποχή μας; Είδατε που οι οικονομικές συνταγές λιτότητας είναι σαν το παλιό καλό κρασί; Ίδιες, αιώνιες, ανυπόφορες.



Κι επειδή ξέρω ότι θα ρωτήσετε “τι πέτυχαν με όλα αυτά;”, σας απαντώ: Ο κόσμος εξαθλιώθηκε για μεγάλο διάστημα, οι ξένοι πήραν ένα μέρος των χρημάτων τους, η χώρα είδε κι έπαθε να συνέλθει, αλλά φαλήρισε ξανά μετά από πενήντα ακριβώς χρόνια, με το “Κύριοι, δυστυχώς επτωχεύσαμεν” του Χαριλάου Τρικούπη το 1893.



Πάντως, το συγκεκριμένο μνημόνιο του 1843, από πολλούς ιστορικούς θεωρείται μία από τις σοβαρότερες αφορμές για το ξέσπασμα της επανάστασης της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που έφερε Σύνταγμα στη χώρα.

http://www.pentapostagma.gr/2010

Gay παπάδες έτοιμοι να φιληθούν «κολάζουν»!

Επί ποδός πολέμου για ένα... παγωτό βρίσκεται ξανά η Ιταλία, καθώς γνωστή εταιρεία «ξαναχτύπησε» και διαφημίζει τα προϊόντα της με δύο παπάδες έτοιμους να φιληθούν!




Η νέα διαφημιστική καταχώρηση της «Antonio Federici» απεικονίζει έναν.... ιερέα να κρατά το παγωτό της και να ετοιμάζεται να φιλήσει στον στόμα έναν άλλο που κρατά κουτάλι! Μότο της; «Πιστεύουμε στη σιαλόρροια»!



Η επίμαχη διαφήμιση δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Look» και η αρμόδια Αρχή (ASA) επέβαλε ήδη την απαγόρευσή της.



Αμέσως προκλήθηκε σάλος, με την ASAνα επισημαίνει πως «η απεικόνιση των δυο ιερέων σε μια άσεμνη στάση μπορεί να εκληφθεί ως εμπαιγμός για τις ιδέες της Ρωμαιοκαθολική εκκλησίας».



Από την πλευρά της, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι η διαφήμιση με τους gayπαπάδες δεν κοροϊδεύει τον καθολικισμό, αλλά «αντανακλά τα μεγάλα προβλήματα που θεωρεί ότι επηρέασαν την Καθολική Εκκλησία».



Τον προηγούμενο μήνα, η «Antonio Federici» είχε προκαλέσει θύελλα με διαφημίσεις που απεικόνιζαν μία καλόγρια σε ερωτικό ενσταντανέ με ημίγυμνο ιερέα μέσα σε εκκλησία, αλλά και μία έγκυο καλόγρια να τρώει παγωτό μέσα σε ναό! Φυσικά και οι δύο απαγορεύτηκαν.



Ο ιδρυτής της, πάντως, έσπευσε τότε να δηλώσει: «είμαι καθολικός αλλά δεν θα σταματήσω να αμφισβητώ την εκκλησία και κάποιους θεσμούς της».

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ - ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΚΗΝΕΣ (No1)

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ - Σπάνια σκηνή

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΟ ΔΙΜΗΝΙΟ

Θρίλερ με τον «ήρωα» που παρέδωσε 250.000 ευρώ

Τελικά οι καλές ειδήσεις στις μέρες μας είναι άλλο ένα είδος υπό εξαφάνιση… Ενώ όλοι αρχικά εντυπωσιάστηκαν από την φιλοτιμία και την γενναιοδωρία ενός 30χρονου οδηγού των ΚΤΕΛ Μεσσηνίας, που είπε ότι...


βρήκε και παρέδωσε στην αστυνομία 250.000 ευρώ, ωστόσο όπως φαίνεται κάτι δεν «κολλάει» στην ιστορία.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο οδηγός λεωφορείου του ΚΤΕΛ Μεσσηνίας Σταύρος Σπανούδης είπε στην εφημερίδα «Ελευθερία» ότι... βρήκε και επέστρεψε στον κάτοχό τους 250.000 ευρώ. Μάλιστα είπε ότι ο άνθρωπος στον οποίο άνηκαν τα χρήματα λέγεται Βασίλης Κοσμόπουλος. Ο κ. Κοσμόπουλος λοιπόν κατά τα λεγόμενα του οδηγού κατέβηκε την Πέμπτη το πρωί στην στάση Ίκλαινα, χωρίς όμως να θυμηθεί να πάρει την τσάντα του που περιείχαν και τα λεφτά… Ο οδηγός τότε όπως λέει φρόντισε να ειδοποιήσει τον κάτοχο της τσάντας και να τον ενημερώσει για την εύρεση της τσάντας.

«Οχι, ο κ. Κοσμόπουλος δεν είχε αντιληφθεί ότι είχε ξεχάσει την τσάντα του, αρχικά νόμιζε ότι του έκανα πλάκα στο τηλέφωνο. Λίγα λεπτά μετά, φώναξε τη γυναίκα του και στη συνέχεια τον άκουσα να κλαίει», θυμάται ο οδηγός του ΚΤΕΛ. «Μου πέρασε από το μυαλό να τα κρατήσω, πολλές φορές, ότι μιας και τα βρήκα... ήταν δικά μου, όμως σκέφτηκα πως αυτά τα λεφτά στην ουσία δεν ήταν δικά μου. Με αυτά ο καθένας θα μπορούσε να φτιάξει τη ζωή του, αλλά αυτά τα λεφτά έπρεπε να δοθούν, τα λεφτά δεν ήταν δικά μου», καταλήγει για να προσθέσει στην «Ελευθερία»: «Και γράψε από κάτω, καμιά νύφη;»

Η αστυνομία όμως όπως αναφέρει η τοπική εφημερίδα, δηλώνει άγνοια για το περιστατικό αφού όπως επισημαίνει κανένας δεν πήγε να δηλώσει το περιστατικό. Επιπλέον το ενδεχόμενο να είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας του οδηγού, ενισχύει το γεγονός ότι και τα κτελ δηλώνουν άγνοια, αφού ο κ. Σπανούλης είπε πως βρήκε μία τσάντα με λεφτά την οποία και παρέδωσε στον κάτοχό του, χωρίς όμως να έχει γίνει στα ΚΤΕΛ κάποια αναφορά απώλειας.

Το βασικότερο σημείο όμως που κάνει την ιστορία να μοιάζει περίεργη είναι ότι το ευχαριστήριο μήνυμα που υπάρχει στην εφημερίδα και από το οποίο ξεκίνησαν να γίνονται τα ρεπορτάζ δεν το έβαλε ο άνθρωπος που υποτίθεται ότι έχασε τα χρήματα αλλά ο ίδιος ο οδηγός του λεωφορείου που υποτίθεται ότι τα βρήκε. Πλήρωσε δηλαδή για ένα μήνυμα όπου ευχαριστούσε τον εαυτό του.

Το star.gr επιχείρησε να βρει τον οδηγό, όμως το σήκωσε μία ξαδέλφη του και είπε πως δεν υπάρχει λόγος να έστησε όλη αυτήν την σκευωρία, «ούτε πολιτικός είναι, ούτε νύφη θέλει να βρει» είπε χαρακτηριστικά ενώ το ευχαριστήριο μήνυμα το έγραψε επειδή του το ζήτησε ο άνθρωπος που έχασε τα χρήματα.

Δείτε το video εδώ

14 χρονη που μοιάζει με 50χρονη!

Γιατί γερνάμε;

Η ζωή και ο θάνατος είναι οι δύο πιο συγκλονιστικές λέξεις του Ηomo sapiens, που τις συνδέει η εξέλιξη. Και τούτο διότι χωρίς τον θάνατο των λιγότερο προσαρμοσμένων ατόμων διά του οποίου προωθούνται και επιβιώνουν τα καταλληλότερα δεν υπάρχει εξέλιξη· και χωρίς την εξέλιξη, τη συνεχή δηλαδή προσαρμογή με τα καταλληλότερα άτομα στις...


επικρατούσες περιβαλλοντικές συνθήκες, δεν μπορεί να συνεχιστεί η ζωή οποιουδήποτε είδους· με άλλα λόγια, δεν είναι δυνατή η ζωή χωρίς τον θάνατο. Σε τι ωφελεί η γήρανση των οργανισμών; Πόση συμμετοχή έχει η...

γονιδιακή μας κληρονομιά στη διαδικασία και πόσο μπορούμε να την επηρεάσου.





Το τέλος λοιπόν είναι αναπόφευκτο, σύμφωνα με τον βιολογικό προγραμματισμό· και ο μύθος της αθανασίας με τη συνακόλουθη ματαιότητά της είναι καταδικασμένος να μας απογοητεύσει. Ας δούμε πιο ρεαλιστικά και από πιο κοντά το χαρακτηριστικό της γήρανσης συστηματοποιώντας υπάρχοντα ερευνητικά στοιχεία, τα οποία μπορούν να προβληθούν στο εξελικτικό επίπεδο, στο γενετικό, στο αναπτυξιακό και στο περιβαλλοντικό, με κυρίαρχη τη σχέση του γενοτύπου με το περιβάλλον· για να κατανοηθεί το βασικό αυτό φαινόμενο και να σφυρηλατηθεί η συνακόλουθη τροποποίησή του, στον βαθμό που είναι δυνατόν.



Αναπαραγωγή υπέρ πάντων



Το εξελικτικό επίπεδο είναι εκείνο που διά της φυσικής επιλογής διαμόρφωσε το όριο της διάρκειας ζωής των ατόμων κάθε είδους· με τις χελώνες, λ.χ., να ζουν πολύ περισσότερα χρόνια από ό,τι τα ποντίκια. Σημειώνεται ότι η γήρανση εξελίχθηκε και υπάρχει επειδή κάθε ζωντανός οργανισμός πρέπει να επενδύει περισσότερη ενέργεια για την αναπαραγωγή του παρά για τη διατήρηση του σώματός του, το οποίο εγκαταλείπει η φυσική επιλογή μόλις κλείσει το αναπαραγωγικό παράθυρό του, από την εφηβεία ως την παύση της έμμηνης ρήσης στις γυναίκες. Η ερευνητική σκαπάνη στο εξελικτικό επίπεδο προσπαθεί να αποκαλύψει συσχετίσεις μεταξύ του προσδόκιμου ορίου ζωής και του μεγέθους του σώματος, με τα τρωκτικά, λ.χ., να ζουν πολύ λιγότερο από τα μεγάλα κήτη· όπως και όσον αφορά το μέγεθος του εγκεφάλου, με τον χιμπαντζή και τον άνθρωπο, λ.χ., να έχουν διαφορετικό μέγεθος εγκεφάλου και ανάλογη διάρκεια ζωής· με τις εξαιρέσεις όμως στις συσχετίσεις αυτές να είναι ηχηρές.



Η τεχνητή επιλογή ωστόσο μπορεί να διπλασιάσει τη διάρκεια ζωής ατόμων της φρουτόμυγας, παρατήρηση που σε συνδυασμό με την ποικιλότητα του χρόνου ζωής των ατόμων διαφόρων ειδών υποδηλώνει την ύπαρξη γενετικής βάσης η οποία επιτρέπει την ανίχνευση του γενετικού επιπέδου. Τονίζεται όμως ότι, από μελέτες διδύμων και άλλων συγγενών, προκύπτει ότι ο γενετικός παράγοντας συμμετέχει μόνο κατά 25% και ο περιβαλλοντικός κατά 75%, με τον πρώτο να είναι ισχυρός στις περιπτώσεις ηλικιών πάνω από τα 50 έτη ή σε μικρές ηλικίες λόγω κλινικών συνδρόμων, όπως η προγηρία. Αλλά και το μικρό σχετικά γενετικό ποσοστό γίνεται ουσιαστικό με τον ανάλογο χειρισμό του περιβαλλοντικού στοιχείου.



Πόσο ευθύνονται τα γονίδια;



Στο γενετικό λοιπόν επίπεδο μια πρώτη τέτοια κατηγορία γονιδίων σχετιζομένων με τη γήρανση αφορά εκείνα που εμπλέκονται στην επιδιόρθωση του DΝΑ κατά την αντιγραφή του, το διπλασίασμά του, που συνοδεύεται από τη διαίρεση των κυττάρων του σώματος. Το σύστημα επιδιόρθωσης, αν και έχει φθάσει στα όριά του από εξελικτικής πλευράς και η βελτίωσή του είναι πολύ δύσκολη και πολύ αργή, μειώνει τον αριθμό λαθών-μεταλλάξεων στο μισό· διαφορετικά, η αποσταθεροποίηση του πληθυσμού θα ήταν καταιγιστική. Πειραματική εν μέρει αδρανοποίηση του εν λόγω συστήματος σε ποντίκια οδήγησε στην αύξηση των μεταλλάξεων και στην πρόωρη γήρανση.



Αλλα γονίδια συμμετέχουν στη ρύθμιση του μήκους των άκρων των χρωμοσωμάτων, των λεγομένων τελομερών που κονταίνουν σε κάθε διαίρεση, αλλά επουλώνονται ως έναν βαθμό από τη δράση του ενζύμου τελομεράση· το αποτέλεσμα όμως είναι ότι ύστερα από ορισμένο αριθμό διαιρέσεων, ανάλογα με την κατηγορία των κυττάρων- περισσότερες αν είναι, λ.χ., εμβρυϊκά ή λιγότερες αν προέρχονται από ηλικιωμένα άτομα- το μήκος των τελομερών κονταίνει τόσο όσο χρειάζεται για να δοθεί το μοριακό σήμα ότι το κύτταρο δεν μπορεί πια να ξαναδιαιρεθεί· έχει γεράσει δηλαδή.



Εχουν αποκαλυφθεί επίσης και γονίδια, όπως του συστήματος SΙR, που προκαλούν αποδιοργάνωση του γονιδιώματος με συνακόλουθη γήρανση· όπως και η πρωτεΐνη SΙRΤ6 που προκαλεί πρόωρη γήρανση στα ποντίκια. Αλλα γονίδια εμπλέκονται στην απόκριση του οργανισμού στο οξειδωτικό στρες, στην καταστολή όγκων κ.ά. Τα μιτοχονδριακά επίσης γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο, καθώς το μιτοχόνδριο είναι η πηγή παραγωγής ενέργειας αλλά και ελεύθερων ριζών που αντιδρούν με το DΝΑ προκαλώντας πολλές μεταλλάξεις, λόγω και του ελλειμματικού συστήματος επιδιόρθωσης του μιτοχονδριακού DΝΑ. Το αποτέλεσμα είναι η απορρύθμιση του μιτοχονδρίου με συνακόλουθη την εκδήλωση ορισμένων γεροντικών ασθενειών.



Ο ρόλος του μεταβολισμού



Στο αναπτυξιακό επίπεδο επιχειρούνται έρευνες συσχέτισης της διάρκειας ζωής με τον μεταβολικό ρυθμό, θεώρηση που δεν προβάλλεται στην κατανάλωση ενέργειας αλλά στον ρυθμό διαίρεσης των χρωμοσωμάτων και των κυττάρων· καθώς και όσον αφορά την ηλικιακή ωρίμανση της μητέρας, με τις μέσες ηλικίες να επηρεάζουν θετικά τη μακροβιότητα και τη γονιμότητα των απογόνων και να μειώνουν τον ρυθμό θνησιμότητάς τους, σε σχέση με τις ακραίες ηλικίες τεκνοποίησης. Παρατηρήσεις που φαίνονται να σχετίζονται με μιαν άλλη διάσταση της γονιδιακής δράσης, που αφορά στη ρύθμιση της έκφρασης των γονιδίων.



Αντοχή στο στρες



Στο επίπεδο της αντίδρασης γενοτύπου περιβάλλοντος σημαντικό ρόλο παίζουν οι γενετικές διαφορές που ελέγχουν την αντοχή στα δυνητικά θανατηφόρα στρες. Μελέτες σε πειραματόζωα αποκάλυψαν, λ.χ., γονιδιακές μεταλλάξεις οι οποίες αύξησαν τόσο τη μακροβιότητα όσο και την αντοχή στο οξειδωτικό στρες, στην πείνα, στην υπεριώδη ακτινοβολία, στη θερμοκρασία και στα βαρέα μέταλλα. Αλλες σχετικές μελέτες σε θηλαστικά εμπλέκουν και τα θερμοεπαγόμενα γονίδια που φαίνεται να συμβάλλουν διά των προϊόντων-πρωτεϊνών τους στην ομοιόσταση, στην ισορροπία του κυττάρου και στην επιδιόρθωση λαθών του DΝΑ. Η θερμιδοπενία επίσης συμβάλλει στη μείωση βλαβερών μεταβολιτών και συνακόλουθα στην καθυστέρηση της γήρανσης σε πολλά μελετηθέντα είδη, τροποποιώντας την έκφραση 352 γονιδίων. Επαναλαμβανόμενη έκθεση σε ήπιο υποθανατηφόρο στρες αυξάνει τη διάρκεια ζωής της φρουτόμυγας και άλλων οργανισμών, ενεργοποιώντας ίσως κάποια γονίδια που ελέγχουν την ομοιόσταση.



Τι μπορούμε να κάνουμε



Στο σκηνικό αυτό της ζωής και του θανάτου δεν είναι βέβαια μόνο τα γονίδια που φιγουράρουν· πολύ περισσότερο, όπως προαναφέραμε, είναι εμφανείς οι φιγούρες των συνηθειών μας, του τρόπου ζωής μας, του πολιτισμικού και πολιτιστικού επιπέδου, της παιδείας μας και της κουλτούρας μας εν γένει· που όλα μαζί, με την πρόληψη και τη δημόσια υγεία, αλλάζουν αργά τους στόχους της φυσικής επιλογής και συνακόλουθα της γενετικής μας σύστασης.



Σε ένα τέτοιο πολυπαραγοντικό πλαίσιο δεν πρέπει να αγνοούμε, λ.χ., την υπερέκθεσή μας στον ήλιο, τώρα το καλοκαίρι, καθώς ο καθένας μας αντιδρά στην υπεριώδη ακτινοβολία ανάλογα με τον γενετικό οπλισμό του. Παρομοίως και στο κάπνισμα, που βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησής μας με τη σωστή απαγόρευσή του στους δημόσιους χώρους. Στην περίπλοκη εποχή μας, σημασία μεγάλη έχει η γνώση ορισμένων πραγμάτων. «Γνωρίζω, άρα υπάρχω» είναι πλέον η καθοδηγούσα αρχή επιβίωσης στον σύγχρονο νεοτεχνολογικό πολιτισμό μας, διότι δεν πρέπει να εναποθέτουμε τα πάντα στα γονίδιά μας, αλλά περισσότερο στον εγκέφαλό μας· αν θέλουμε να ζήσουμε περισσότερο.

Δεν είσαι τσούλα.. Έχεις απλά το τσουλογονίδιο !

Είσαι γυναίκα άτακτη και ζωηρή; Ξυπνάς κάθε πρωί σε άλλο κρεβάτι; Σε φωνάζουν τσούλα; Δεν φταις!


Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας διαπίστωσαν πως γυναίκες που εμφάνιζαν περισσότερη ποικιλομορφία σε μια ομάδα γονιδίων που σχετίζεται με τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος είχαν και περισσότερους σεξουαλικούς παρτενέρ στη ζωή τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν ξεκάθαρα: Όσο πιο...

ποικίλα είναι τα συγκεκριμένα γονίδια, τόσο πιο τσούλα είσαι.

Πράγμα που εξηγεί κάποια πράγματα και ξεδιαλύνει παρεξηγήσεις. Γιατί η συμπεριφορά πολλών θηλυκών γύρω μας δεν εξηγείται μόνο με την απύθμενη ανασφάλεια ή με το ότι ο μπαμπάς τους δεν τις αγκάλιαζε όταν ήτανε μικρές. Μια άλλη εξήγηση έπρεπε να υπάρχει. Ε, να τη: Τα κορίτσια το 'χουνε στο αίμα τους, κυριολεκτικά, σε κάθε κύτταρο του κορμιού τους, στον πυρήνα του είναι τους. Το γράφουν τα γονίδια.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι δεν έβγαλαν συμπέρασμα για το αν τα γονίδια κάνουν με κάποιον τρόπο τις συγκεκριμένες γυναίκες πιο επιθυμητές στους άντρες, ή αν τις κάνουν απλά πιο εύκολες.

Όχι ότι έχει σημασία.