Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010
Αριστοτέλης Ωνάσης: “Δολοφόνος” της δυναστείας Κέννεντι;
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Έλληνας Κροίσος, που πέθανε το 1975 και έγινε παγκόσμια γνωστός τόσο για την αμύθητη περιουσία του όσο και για τα σκάνδαλα που τον έφερναν στην επικαιρότητα συχνά-πυκνά, ίσως αποτελεί ένα...
... από τα σπουδαιότερα πρόσωπα στον αιώνα μας. Αυτή τη φορά ένα θεατρικό έργο τον φέρνει ξανά στην επικαιρότητα. Πρόκειται για μια παράσταση, βασισμένη στο βιβλίο του Peter Evans με τίτλο «Νέμεσις», γραμμένο το 2005, η οποία σπάει ταμεία στη Βρετανία. Μέσα από την υπόθεση του έργου, ο Αριστοτέλης Ωνάσης φαίνεται να δίνει εντολή για τη δολοφονία του αδελφού του JFK, γερουσιαστή Ρόμπερτ Κέννεντι, με στόχο να παντρευτεί τη χήρα του δολοφονημένου προέδρου των ΗΠΑ, Τζάκι Κέννεντι. Ο Ρόμπερτ Κέννεντι παρουσιάζεται σφόδρα αντίθετος στον ενδεχόμενο γάμο του μεταξύ Ωνάση και Τζάκι και για αυτό το λόγο ο Έλληνας μεγιστάνας αποφασίζει να «βγάλει το εμπόδιο από τη μέση», σύμφωνα με το έργο.
Τον Έλληνα μεγιστάνα στο Theater του Λονδίνου ενσαρκώνει ο Robert Lindsay, γνωστός από το «My Family» στο BBC, ο οποίος δραματοποιεί στο μέγιστο σημείο τις σχέσεις Κάλλας- Τζάκι –Κροίσου.
Στη Βρετανία το έργο παρουσιάζει μεγάλη επιτυχία, παρά το γεγονός ότι ο κριτικός Charles Spencer (Daily Telegraph) το αποκάλεσε «επιτηδευμένη σύγχρονη τραγωδία».
Το ίδρυμα Ωνάση σαφώς αντέδρασε για το περιεχόμενο τόσο του βιβλίου όσο και για τη μεταφορά του στο χώρο του θεάματος. Εξέδωσε δε, την εξής ανακοίνωση: «Το Ίδρυμα Ωνάση δεν επιθυμεί να σχολιάσει το εν λόγω βιβλίο, καθώς δεν αποτελεί αληθινή βιογραφία και δεν είναι γραμμένο με την άδει του Ιδρύματος. Δεν βασίζεται σε σοβαρή έρευνα, αλλά σε φήμες που φέρουν τον Αριστοτέλη Ωνάση να είναι δολοφόνος του Γερουσιαστή. Δεν είναι τυχαίο ότι δόθηκε στη δημοσιότητα πολλά χρόνια μετά το θάνατο του Ωνάση. Ελπίζουμε ότι τόσο ο ελληνικός όσο και ο διεθνής Τύπος θα καταδικάσουν τα μη πραγματικά περιστατικά που αμαυρώνουν τη μνήμη του Αριστοτέλη Ωνάση».
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900. Το 1922 ήρθε πρόσφυγας στην Ελλάδα και έπειτα από λίγο μετανάστευσε στην Αργεντινή. Το 1932 αγόρασε το πρώτο του πλοίο και άρχισε να χτίζει τη μετέπειτα αυτοκρατορία του, φέρνοντας την Ελλάδα στο παγκόσμιο στερέωμα ως δεσπόζουσα ναυτιλιακή δύναμη. Το 1956, ο Αριστοτέλης Ωνάσης ίδρυσε την Ολυμπιακή Αεροπορία. Λίγο αργότερα, το 1963, αγόρασε τον Σκορπιό και τον μεταμόρφωσε σε επίγειο παράδεισο, που φιλοξένησε κατά καιρούς μεγάλες διεθνείς προσωπικότητες. Πέθανε στις 15 Μαρτίου 1975, δύο χρόνια μετά το τραγικό θανατηφόρο ατύχημα του γιου του Αλέξανδρου, γεγονός που τον συγκλόνισε ανεπίστρεπτα και οδήγησε ουσιαστικά στον θάνατό του.
... από τα σπουδαιότερα πρόσωπα στον αιώνα μας. Αυτή τη φορά ένα θεατρικό έργο τον φέρνει ξανά στην επικαιρότητα. Πρόκειται για μια παράσταση, βασισμένη στο βιβλίο του Peter Evans με τίτλο «Νέμεσις», γραμμένο το 2005, η οποία σπάει ταμεία στη Βρετανία. Μέσα από την υπόθεση του έργου, ο Αριστοτέλης Ωνάσης φαίνεται να δίνει εντολή για τη δολοφονία του αδελφού του JFK, γερουσιαστή Ρόμπερτ Κέννεντι, με στόχο να παντρευτεί τη χήρα του δολοφονημένου προέδρου των ΗΠΑ, Τζάκι Κέννεντι. Ο Ρόμπερτ Κέννεντι παρουσιάζεται σφόδρα αντίθετος στον ενδεχόμενο γάμο του μεταξύ Ωνάση και Τζάκι και για αυτό το λόγο ο Έλληνας μεγιστάνας αποφασίζει να «βγάλει το εμπόδιο από τη μέση», σύμφωνα με το έργο.
Τον Έλληνα μεγιστάνα στο Theater του Λονδίνου ενσαρκώνει ο Robert Lindsay, γνωστός από το «My Family» στο BBC, ο οποίος δραματοποιεί στο μέγιστο σημείο τις σχέσεις Κάλλας- Τζάκι –Κροίσου.
Στη Βρετανία το έργο παρουσιάζει μεγάλη επιτυχία, παρά το γεγονός ότι ο κριτικός Charles Spencer (Daily Telegraph) το αποκάλεσε «επιτηδευμένη σύγχρονη τραγωδία».
Το ίδρυμα Ωνάση σαφώς αντέδρασε για το περιεχόμενο τόσο του βιβλίου όσο και για τη μεταφορά του στο χώρο του θεάματος. Εξέδωσε δε, την εξής ανακοίνωση: «Το Ίδρυμα Ωνάση δεν επιθυμεί να σχολιάσει το εν λόγω βιβλίο, καθώς δεν αποτελεί αληθινή βιογραφία και δεν είναι γραμμένο με την άδει του Ιδρύματος. Δεν βασίζεται σε σοβαρή έρευνα, αλλά σε φήμες που φέρουν τον Αριστοτέλη Ωνάση να είναι δολοφόνος του Γερουσιαστή. Δεν είναι τυχαίο ότι δόθηκε στη δημοσιότητα πολλά χρόνια μετά το θάνατο του Ωνάση. Ελπίζουμε ότι τόσο ο ελληνικός όσο και ο διεθνής Τύπος θα καταδικάσουν τα μη πραγματικά περιστατικά που αμαυρώνουν τη μνήμη του Αριστοτέλη Ωνάση».
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900. Το 1922 ήρθε πρόσφυγας στην Ελλάδα και έπειτα από λίγο μετανάστευσε στην Αργεντινή. Το 1932 αγόρασε το πρώτο του πλοίο και άρχισε να χτίζει τη μετέπειτα αυτοκρατορία του, φέρνοντας την Ελλάδα στο παγκόσμιο στερέωμα ως δεσπόζουσα ναυτιλιακή δύναμη. Το 1956, ο Αριστοτέλης Ωνάσης ίδρυσε την Ολυμπιακή Αεροπορία. Λίγο αργότερα, το 1963, αγόρασε τον Σκορπιό και τον μεταμόρφωσε σε επίγειο παράδεισο, που φιλοξένησε κατά καιρούς μεγάλες διεθνείς προσωπικότητες. Πέθανε στις 15 Μαρτίου 1975, δύο χρόνια μετά το τραγικό θανατηφόρο ατύχημα του γιου του Αλέξανδρου, γεγονός που τον συγκλόνισε ανεπίστρεπτα και οδήγησε ουσιαστικά στον θάνατό του.
Εντολή να αναφέρονται οι εμφανίσεις UFO έδωσε η κυβέρνηση της Βραζιλίας
Η κυβέρνηση της Βραζιλίας διέταξε την στρατιωτική και πολιτική αεροπορία να αναφέρουν επίσημα οποιαδήποτε παρατήρηση στους αιθέρες Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα (ΑΤΙΑ ή...
αλλιώς UFO). Η ίδια εντολή δόθηκε και στους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, οι οποίοι θα πρέπει από εδώ και στο εξής να αναφέρουν την οποιαδήποτε εμφάνιση UFO εντός του εθνικού εναέριου χώρου.
Σύμφωνα με την κυβερνητική εντολή οτιδήποτε παράξενο εντοπιστεί θα πρέπει να φωτογραφηθεί ή να βιντεοσκοπηθεί και στην συνέχεια να υπάρξει επίσημη αναφορά η οποία θα καταχωρηθεί στην υπηρεσία εθνικών αρχείων. Οι πληροφορίες θα καταχωρούνται στην υπηρεσία εθνικών αρχείων στο Ρίο ντε Τζανέιρο και σε αυτές θα έχουν πρόσβαση όσοι ερευνητές ψάχνουν για στοιχεία που να μαρτυρούν την ύπαρξη εξωγήινης ζωής.
Ωστόσο η ηγεσία της στρατιωτικής αεροπορίας αντέδρασε και με ανακοίνωσή της δήλωσε ότι δεν έχει την κατάλληλη υποδομή γι΄αυτού του είδους τα επιστημονικά πειράματα και διευκρίνισε ότι θα περιοριστεί μόνο στο να αναφέρει ασυνήθιστα περιστατικά.
Πάντως, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν υπάρξει διάφορες αναφορές για εμφάνιση UFO στη Βραζιλία. Το 1986 στρατιωτικά τζετ εντόπισαν αντικείμενο φερόμενο ως ΑΤΙΑ στον εναέριο χώρο πάνω από το Σάο Πάολο και μέχρι σήμερα το φαινόμενο αυτό δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς. Επίσης όπως αναφέρει το BBC, το 1977 στην πόλη Βίτζια στον Αμαζόνιο κάποιοι κάτοικοι ζήτησαν τη συνδρομή του στρατού ισχυριζόμενοι ότι τους επιτέθηκαν εξωγήινοι.
Σε ακόμη ένα περιστατικό ένας ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, δήλωσε στην εφημερίδα O Dia ότι είχε εντοπίσει ΑΤΙΑ και είχε ακούσει υπουργούς ακόμη και ένα από τους προέδρους της Βραζιλίας να λένε ότι είχαν δει UFO.
Οι παρατηρητές των ΑΤΙΑ στη Βραζιλία χαιρέτησαν την απόφαση της κυβέρνησης να δημοσιοποιεί τις όποιες εμφανίσεις ιπτάμενων δίσκων.
αλλιώς UFO). Η ίδια εντολή δόθηκε και στους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, οι οποίοι θα πρέπει από εδώ και στο εξής να αναφέρουν την οποιαδήποτε εμφάνιση UFO εντός του εθνικού εναέριου χώρου.
Σύμφωνα με την κυβερνητική εντολή οτιδήποτε παράξενο εντοπιστεί θα πρέπει να φωτογραφηθεί ή να βιντεοσκοπηθεί και στην συνέχεια να υπάρξει επίσημη αναφορά η οποία θα καταχωρηθεί στην υπηρεσία εθνικών αρχείων. Οι πληροφορίες θα καταχωρούνται στην υπηρεσία εθνικών αρχείων στο Ρίο ντε Τζανέιρο και σε αυτές θα έχουν πρόσβαση όσοι ερευνητές ψάχνουν για στοιχεία που να μαρτυρούν την ύπαρξη εξωγήινης ζωής.
Ωστόσο η ηγεσία της στρατιωτικής αεροπορίας αντέδρασε και με ανακοίνωσή της δήλωσε ότι δεν έχει την κατάλληλη υποδομή γι΄αυτού του είδους τα επιστημονικά πειράματα και διευκρίνισε ότι θα περιοριστεί μόνο στο να αναφέρει ασυνήθιστα περιστατικά.
Πάντως, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν υπάρξει διάφορες αναφορές για εμφάνιση UFO στη Βραζιλία. Το 1986 στρατιωτικά τζετ εντόπισαν αντικείμενο φερόμενο ως ΑΤΙΑ στον εναέριο χώρο πάνω από το Σάο Πάολο και μέχρι σήμερα το φαινόμενο αυτό δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς. Επίσης όπως αναφέρει το BBC, το 1977 στην πόλη Βίτζια στον Αμαζόνιο κάποιοι κάτοικοι ζήτησαν τη συνδρομή του στρατού ισχυριζόμενοι ότι τους επιτέθηκαν εξωγήινοι.
Σε ακόμη ένα περιστατικό ένας ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του, δήλωσε στην εφημερίδα O Dia ότι είχε εντοπίσει ΑΤΙΑ και είχε ακούσει υπουργούς ακόμη και ένα από τους προέδρους της Βραζιλίας να λένε ότι είχαν δει UFO.
Οι παρατηρητές των ΑΤΙΑ στη Βραζιλία χαιρέτησαν την απόφαση της κυβέρνησης να δημοσιοποιεί τις όποιες εμφανίσεις ιπτάμενων δίσκων.
Γιατρός μόλυνε χιλιάδες ασθενείς του με ηπατίτιδα!m
Ανάστατες οι αρχές της Βικτώριας στην Αυστραλία από τον ασυνείδητο γιατρό ο οποίοςαπ' ότι φαίνεται έχει μολύνει τον πληθυσμό μιας μικρής πόλης.
Οι υγειονομικές αρχές της Βικτώριας επιβεβαίωσαν ότι θα εξετάσουν άλλες 1100 γυναίκες που επισκέφτηκαν τρεις κλινικές της Μελβούρνης όπου εργάστηκε ένας γιατρός ο οποίος έχει μολύνει δεκάδες γυναίκες έως σήμερα με τον ιό της ηπατίτιδας C.
Η αστυνομία έκανε επιδρομή σε κλινικές της πόλης το Σαββατοκύριακο αλλά και στο σπίτι του γιατρού.
Σύμφωνα με τις αρχές στις 41 ανέρχονται, έως τώρα, οι γυναίκες που επιβεβαιωμένα μολύνθηκαν από τον ιό της ηπατίτιδας C, από τον ίδιο γιατρό, ενώ οι αρχές εκφράζουν φόβους πως ο τελικός αριθμός θα αυξηθεί.
Μέχρι στιγμής έχουν εξεταστεί περίπου 3.000 γυναίκες
Οι περισσότερες από τις γυναίκες ήταν έγκυες και πήγαν στην ίδια ιδιωτική κλινική, για να υποβληθούν σε άμβλωση.
Ο αναισθησιολόγος Τζέϊμς Λάθαμ Πίτερς φέρεται να είναι το άτομο που μόλυνε τις άτυχες γυναίκες με την ηπατίτιδα, της οποίας ήταν φορέας.
Οι υγειονομικές αρχές της Βικτώριας επιβεβαίωσαν ότι θα εξετάσουν άλλες 1100 γυναίκες που επισκέφτηκαν τρεις κλινικές της Μελβούρνης όπου εργάστηκε ένας γιατρός ο οποίος έχει μολύνει δεκάδες γυναίκες έως σήμερα με τον ιό της ηπατίτιδας C.
Η αστυνομία έκανε επιδρομή σε κλινικές της πόλης το Σαββατοκύριακο αλλά και στο σπίτι του γιατρού.
Σύμφωνα με τις αρχές στις 41 ανέρχονται, έως τώρα, οι γυναίκες που επιβεβαιωμένα μολύνθηκαν από τον ιό της ηπατίτιδας C, από τον ίδιο γιατρό, ενώ οι αρχές εκφράζουν φόβους πως ο τελικός αριθμός θα αυξηθεί.
Μέχρι στιγμής έχουν εξεταστεί περίπου 3.000 γυναίκες
Οι περισσότερες από τις γυναίκες ήταν έγκυες και πήγαν στην ίδια ιδιωτική κλινική, για να υποβληθούν σε άμβλωση.
Ο αναισθησιολόγος Τζέϊμς Λάθαμ Πίτερς φέρεται να είναι το άτομο που μόλυνε τις άτυχες γυναίκες με την ηπατίτιδα, της οποίας ήταν φορέας.
"Τι ψάχνουν οι νέοι στο internet;;"
"«Sex, porn and rock ‘n’ roll»… Κάπως έτσι θα μπορούσε να συνοψίσει κανείς τους πιο δημοφιλείς όρους που χρησιμοποίησαν τα παιδιά στο Ιντερνετ κατά τη...
διάρκεια του 2009 αναζητώντας πληροφορίες.
Σύμφωνα με έρευνα της διαδικτυακής υπηρεσίας OnlineFamily. Norton της εταιρείας Symantec, που βοηθάει τους γονείς να ελέγχουν τις περιηγήσεις των παιδιών τους στον κυβερνοχώρο, το σεξ....
το πορνό και οι ροκ σταρ -με πρώτο τον Μάικλ Τζάκσον- προσέλκυσαν το περισσότερο online ενδιαφέρον της νέας γενιάς τη χρονιά που πλησιάζει στο τέλος της. Αν και στις πρώτες τρεις θέσεις των προτιμήσεών τους βρέθηκαν το YouTube, το Google και το Facebook αντίστοιχα, από τις αμέσως επόμενες ήταν κάτι παραπάνω από φανερή η περιέργειά τους να μάθουν περισσότερα για τον έρωτα. Και αξίζει να σημειωθεί ότι η περιέργεια αυτή εκδηλώθηκε εξίσου από τους εφήβους και από τα παιδιά έως 12 ετών.
Από ‘κεί και πέρα, στο top-25 των δημοφιλέστερων αναζητήσεων των αγοριών κυριάρχησαν οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης (όπως το MySpace και το Twitter), οι διαδικτυακοί τόποι αγοραπωλησιών (όπως το eBay και το Amazon) και ορισμένοι ιστότοποι ενηλίκων. Από την άλλη μεριά, τα κορίτσια έδειξαν να προτιμούν θέματα σχετικά με τη μουσική, τις τηλεοπτικές εκπομπές, τις κινηματογραφικές ταινίες και τους celebrities (με ιδιαίτερη προτίμηση στη Μάιλι Σάιρους, την Τέιλορ Σουίφτ, τη Lady Gaga και τη Χάνα Μοντάνα). Σε επίπεδο ροκ σταρ ξεχώρισε με διαφορά το όνομα του Μάικλ Τζάκσον στις αναζητήσεις τόσο των αγοριών όσο και των κοριτσιών, προφανώς με αφορμή τον πρόσφατο θάνατό του.
Οι υπεύθυνοι της Symantec διαπίστωσαν, ωστόσο, ότι η αναζήτηση διάσημων σταρ στο Διαδίκτυο αποτελεί κίνδυνο για την υγεία του ηλεκτρονικού υπολογιστή, αφού πολλές τέτοιες ιστοσελίδες οδηγούν σε διαδικτυακούς τόπους με ιούς, καταστροφικά λογισμικά προγράμματα και αρχεία spam."
διάρκεια του 2009 αναζητώντας πληροφορίες.
Σύμφωνα με έρευνα της διαδικτυακής υπηρεσίας OnlineFamily. Norton της εταιρείας Symantec, που βοηθάει τους γονείς να ελέγχουν τις περιηγήσεις των παιδιών τους στον κυβερνοχώρο, το σεξ....
το πορνό και οι ροκ σταρ -με πρώτο τον Μάικλ Τζάκσον- προσέλκυσαν το περισσότερο online ενδιαφέρον της νέας γενιάς τη χρονιά που πλησιάζει στο τέλος της. Αν και στις πρώτες τρεις θέσεις των προτιμήσεών τους βρέθηκαν το YouTube, το Google και το Facebook αντίστοιχα, από τις αμέσως επόμενες ήταν κάτι παραπάνω από φανερή η περιέργειά τους να μάθουν περισσότερα για τον έρωτα. Και αξίζει να σημειωθεί ότι η περιέργεια αυτή εκδηλώθηκε εξίσου από τους εφήβους και από τα παιδιά έως 12 ετών.
Από ‘κεί και πέρα, στο top-25 των δημοφιλέστερων αναζητήσεων των αγοριών κυριάρχησαν οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης (όπως το MySpace και το Twitter), οι διαδικτυακοί τόποι αγοραπωλησιών (όπως το eBay και το Amazon) και ορισμένοι ιστότοποι ενηλίκων. Από την άλλη μεριά, τα κορίτσια έδειξαν να προτιμούν θέματα σχετικά με τη μουσική, τις τηλεοπτικές εκπομπές, τις κινηματογραφικές ταινίες και τους celebrities (με ιδιαίτερη προτίμηση στη Μάιλι Σάιρους, την Τέιλορ Σουίφτ, τη Lady Gaga και τη Χάνα Μοντάνα). Σε επίπεδο ροκ σταρ ξεχώρισε με διαφορά το όνομα του Μάικλ Τζάκσον στις αναζητήσεις τόσο των αγοριών όσο και των κοριτσιών, προφανώς με αφορμή τον πρόσφατο θάνατό του.
Οι υπεύθυνοι της Symantec διαπίστωσαν, ωστόσο, ότι η αναζήτηση διάσημων σταρ στο Διαδίκτυο αποτελεί κίνδυνο για την υγεία του ηλεκτρονικού υπολογιστή, αφού πολλές τέτοιες ιστοσελίδες οδηγούν σε διαδικτυακούς τόπους με ιούς, καταστροφικά λογισμικά προγράμματα και αρχεία spam."
Συνομιλία με έναν επιζώντα δύο οικονομικών κρίσεων
Τί είναι αρχικά αυτό που θυμάστε περισσότερο από την μεγάλη κρίση του 1929;
Εγώ είχα γεννηθεί το 1923. Ήμουν πολύ μικρός όταν χτύπησε η...
κρίση, μόλις πέντε ετών.
Τότε ζούσα στην Νέα Υόρκη, σε ένα πολύ μικρό σπίτι στην συνοικία του Μπρούκλιν. Αυτό που θυμάμαι και έχει μείνει μαζί μου μέχρι σήμερα ήταν αυτή πολύ βαριά ατμόσφαιρα που υπήρχε μέσα στο σπίτι, και τις πάρα πολλές αλλαγές που είχε η καθημερινότητα μου για να αντιμετωπίσουμε. Αυτό πιστεύω επηρέασε τον χαρακτήρα μου με πολλούς τρόπους. Υπήρχε πάρα πολύ το αίσθημα της αποταμίευσης, σε επίπεδο που οι γονείς μου με πίεζαν να μην ξοδεύω τα ίδια μου τα χρήματα που είχα βγάλει δουλεύοντας. Αυτό με έκανε αρκετά συντηρητικό στο μέλλον. Πάντα ανησυχώ όταν ξοδεύω πολλά χρήματα.
Είπατε πως ο χαρακτήρας σας επηρεάστηκε πάρα πολύ από την κρίση. Με ποιούς τρόπους ακριβώς;
Άλλαξε την άποψη που έχω για την ζωή. Θα συγκριθώ με την γυναίκα μου, όπου και η ίδια πέρασε πολλά: μεγάλωσε στην κατοχή του 1940, και βίωσε τον εμφύλιο από πρώτο χέρι, ενώ εγώ μεγάλωσα στην Αμερική. Η γυναίκα μου ήταν πάντα έτοιμη να ρισκάρουμε με τα χρήματα μας, ιδίως όταν ήθελε να αγοράσουμε το πρώτο μας διαμέρισμα. Εγώ όλο αυτό το είδα πολύ συντηρητικά και με φόβο. Άμα έχανα την δουλειά μου τί θα συνέβαινε; Τον φόβο αυτόν και την καχυποψία μου με τα χρήματα την χρεώνω στην ατμόσφαιρα στην οποία μεγάλωσα.
Πιστεύετε πως υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ της σημερινής κρίσης και της κρίσης του '29;
Υπάρχουν πολλά στοιχεία που είναι όμοια με τις δύο κρίσεις. Αλλά η τωρινή κρίση ούτε που αγγίζει σε βαθμό σοβαρότητας την κρίση του 1929. Τα τελευταία 80 χρόνια έχουμε μάθει πάρα πολλά για τους μηχανισμούς της οικονομίας. Για παράδειγμα, τα κράτη δεν αφήνουν τις μεγάλες εταιρείες να φαλιρίσουν, όπως έκαναν τότε, και έτσι τα ποσοστά της ανεργίας είναι πολύ χαμηλότερα από τη δεκαετία του 1930. Ευτυχώς έχουν μάθει να αποφεύγουν τα λάθη που έκαναν κάποτε. Βεβαίως μιλάω πάντα ως τρίτος, επειδή δεν μπορώ να πω πως ζω την τωρινή κρίση όπως έζησα την «δικιά μου».
Όταν η χώρα σας βγήκε από την οικονομική κρίση, το συνειδητοποιήσατε από την μία μέρα στην άλλην ή ήταν μία σταδιακή ανάκαμψη;
Η κρίση του 1929 έγινε σε δύο φάσεις. Την πρώτη περίοδο την συνδέω με τα παιδικά μου χρόνια, που σου περιέγραψα πριν. Η δεύτερη άρχισε μαζί με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όπου ήμουν πια έφηβος. Η κρίση ήταν ο κύριος λόγος που άρχισε ο πόλεμος. Ο μόνος λόγος που ο Χίτλερ βγήκε στην αρχηγεία ήταν η κατάρρευση της οικονομίας της Γερμανίας. Η αλλαγή ήταν απίστευτη. Με το που άρχισε ο πόλεμος, από την μία μέρα στην άλλην άλλαξαν τα πάντα. Χιλιάδες θέσεις εργασίας ανοίχτηκαν, και ο κόσμος είχε κάτι να κάνει. Ποτέ στην ζωή μου δεν είχα νιώσει τόσο πατριωτικά. Όλοι μαζί αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί εναντίων του κοινού εχθρού. Το μυαλό μας είχε ξεχάσει την οικονομική κρίση και παρόλο που συνεχιστικέ μέχρι τις απαρχές του ψυχρού πολέμου το 1950, για τους ανθρώπους δεν υπήρχε πια.
Πιστεύετε πως η τωρινή οικονομική κρίση θα τελειώσει με κάποιον ακραίο τρόπο, όπως και η κρίση του '29;
Όχι. Πιστεύω πως αφού τα κράτη έχουν καταλάβει πως λειτουργεί η οικονομία καλύτερα από τότε, ακραίες καταστάσεις όπως παγκόσμιος πόλεμος δεν θα γίνουν. Δυστυχώς όμως αυτό έπισης σημαίνει πως για να βγούμε από την κρίση, ο δρόμος θα είναι αργός και σταδιακός. Ειδικά για την Ελλάδα, που οικονομικά είναι πίσω από ένα σωστά ανεπτυγμένο κράτος. Ο δρόμος θα είναι πολύ δύσκολος, και για να τα καταφέρουμε θα χρειαστούμε οργάνωση, πράγμα που δεν έχουμε.
Εγώ είχα γεννηθεί το 1923. Ήμουν πολύ μικρός όταν χτύπησε η...
κρίση, μόλις πέντε ετών.
Τότε ζούσα στην Νέα Υόρκη, σε ένα πολύ μικρό σπίτι στην συνοικία του Μπρούκλιν. Αυτό που θυμάμαι και έχει μείνει μαζί μου μέχρι σήμερα ήταν αυτή πολύ βαριά ατμόσφαιρα που υπήρχε μέσα στο σπίτι, και τις πάρα πολλές αλλαγές που είχε η καθημερινότητα μου για να αντιμετωπίσουμε. Αυτό πιστεύω επηρέασε τον χαρακτήρα μου με πολλούς τρόπους. Υπήρχε πάρα πολύ το αίσθημα της αποταμίευσης, σε επίπεδο που οι γονείς μου με πίεζαν να μην ξοδεύω τα ίδια μου τα χρήματα που είχα βγάλει δουλεύοντας. Αυτό με έκανε αρκετά συντηρητικό στο μέλλον. Πάντα ανησυχώ όταν ξοδεύω πολλά χρήματα.
Είπατε πως ο χαρακτήρας σας επηρεάστηκε πάρα πολύ από την κρίση. Με ποιούς τρόπους ακριβώς;
Άλλαξε την άποψη που έχω για την ζωή. Θα συγκριθώ με την γυναίκα μου, όπου και η ίδια πέρασε πολλά: μεγάλωσε στην κατοχή του 1940, και βίωσε τον εμφύλιο από πρώτο χέρι, ενώ εγώ μεγάλωσα στην Αμερική. Η γυναίκα μου ήταν πάντα έτοιμη να ρισκάρουμε με τα χρήματα μας, ιδίως όταν ήθελε να αγοράσουμε το πρώτο μας διαμέρισμα. Εγώ όλο αυτό το είδα πολύ συντηρητικά και με φόβο. Άμα έχανα την δουλειά μου τί θα συνέβαινε; Τον φόβο αυτόν και την καχυποψία μου με τα χρήματα την χρεώνω στην ατμόσφαιρα στην οποία μεγάλωσα.
Πιστεύετε πως υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ της σημερινής κρίσης και της κρίσης του '29;
Υπάρχουν πολλά στοιχεία που είναι όμοια με τις δύο κρίσεις. Αλλά η τωρινή κρίση ούτε που αγγίζει σε βαθμό σοβαρότητας την κρίση του 1929. Τα τελευταία 80 χρόνια έχουμε μάθει πάρα πολλά για τους μηχανισμούς της οικονομίας. Για παράδειγμα, τα κράτη δεν αφήνουν τις μεγάλες εταιρείες να φαλιρίσουν, όπως έκαναν τότε, και έτσι τα ποσοστά της ανεργίας είναι πολύ χαμηλότερα από τη δεκαετία του 1930. Ευτυχώς έχουν μάθει να αποφεύγουν τα λάθη που έκαναν κάποτε. Βεβαίως μιλάω πάντα ως τρίτος, επειδή δεν μπορώ να πω πως ζω την τωρινή κρίση όπως έζησα την «δικιά μου».
Όταν η χώρα σας βγήκε από την οικονομική κρίση, το συνειδητοποιήσατε από την μία μέρα στην άλλην ή ήταν μία σταδιακή ανάκαμψη;
Η κρίση του 1929 έγινε σε δύο φάσεις. Την πρώτη περίοδο την συνδέω με τα παιδικά μου χρόνια, που σου περιέγραψα πριν. Η δεύτερη άρχισε μαζί με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όπου ήμουν πια έφηβος. Η κρίση ήταν ο κύριος λόγος που άρχισε ο πόλεμος. Ο μόνος λόγος που ο Χίτλερ βγήκε στην αρχηγεία ήταν η κατάρρευση της οικονομίας της Γερμανίας. Η αλλαγή ήταν απίστευτη. Με το που άρχισε ο πόλεμος, από την μία μέρα στην άλλην άλλαξαν τα πάντα. Χιλιάδες θέσεις εργασίας ανοίχτηκαν, και ο κόσμος είχε κάτι να κάνει. Ποτέ στην ζωή μου δεν είχα νιώσει τόσο πατριωτικά. Όλοι μαζί αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί εναντίων του κοινού εχθρού. Το μυαλό μας είχε ξεχάσει την οικονομική κρίση και παρόλο που συνεχιστικέ μέχρι τις απαρχές του ψυχρού πολέμου το 1950, για τους ανθρώπους δεν υπήρχε πια.
Πιστεύετε πως η τωρινή οικονομική κρίση θα τελειώσει με κάποιον ακραίο τρόπο, όπως και η κρίση του '29;
Όχι. Πιστεύω πως αφού τα κράτη έχουν καταλάβει πως λειτουργεί η οικονομία καλύτερα από τότε, ακραίες καταστάσεις όπως παγκόσμιος πόλεμος δεν θα γίνουν. Δυστυχώς όμως αυτό έπισης σημαίνει πως για να βγούμε από την κρίση, ο δρόμος θα είναι αργός και σταδιακός. Ειδικά για την Ελλάδα, που οικονομικά είναι πίσω από ένα σωστά ανεπτυγμένο κράτος. Ο δρόμος θα είναι πολύ δύσκολος, και για να τα καταφέρουμε θα χρειαστούμε οργάνωση, πράγμα που δεν έχουμε.
Tαξίδι στο ανάκτορο του Άδη
Σύμφωνα με τις πανάρχαιες παραδόσεις οι σπηλιές τα χάσματα και τα ποτάμια που εξαφανίζονται στα έγκατα της γης για να εμφανιστούν μυστηριωδώς κάπου αλλού, μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως...
περάσματα-καταβάσεις που οδηγούσαν στον Κάτω Κόσμο. Τέτοια περάσματα εκκαλούντο «Πύλες του Άδη» αφού οι ψυχές μετά το θάνατο όδευαν προς το βασίλειο του Άδη.
Ο Άδης, ως προσωποποίηση και θεοποίηση του θανάτου, έμεινε βαθιά ριζωμένος στη νεοελληνική αντίληψη. Το αρχαιότερο και σημαντικότερο πέρασμα προς τον Άδη θεωρείται ο ποταμός Αχέρων ο οποίος πηγάζει από το Σούλι, διασχίζει με βουητό τα βαθειά φαράγγια του Θεσπρωτικού, ρέει στην πεδιάδα της Αχερουσίας ανάμεσα από υψηλές λεύκες και ιτιές και εκβάλει στον όρμο της Αμμουδιάς. Το όνομα Αχέρων ετυμολογείται από το...
αχέα (Αχος: θλίψης, στεναγμός) και το ρήμα ρέω, δηλ. αυτός που στα νερά του φέρνει πίκρες και δάκρυα. Ας μη λησμονούμε ότι ο Χάρων (Χάρος σήμερα) σχετίζεται με τον Αχέροντα αφού με τη βάρκα του μετέφερε στον Άδη τις ψυχές των νεκρών εισπράττοντας από τον καθένα ένα οβολό. Οι συγγενείς βέβαια, φρόντιζαν να βάλουν πάντα τον οβολό στο στόμα του νεκρού. Πριν μερικές δεκαετίες σε πολλά μέρη της Ελλάδας συνήθιζαν να τοποθετούν στο στόμα του νεκρού ένα μεταλλικό νόμισμα. Ακόμη και σήμερα οι πεθαμένοι στη δημώδη ελληνική ποίηση και στα μοιρολόγια περνούν ποτάμια για να φθάσουν στον Κάτω Κόσμο. Στοιχεία που αποδεικνύουν τη συνέχεια των νεκρικών εθίμων και γενικότερα δοξασιών από την Ομηρική εποχή μέχρι σήμερα.
Το υποβλητικό ανάκτορο του Άδη.
Ο Άδης ή Αϊδωνεύς κατά τους κλασσικούς χρόνους ονομάστηκε Πλούτων. Στην αρχαιότητα ο Αχέρων σχημάτιζε στις εκβολές του μία τεράστια λίμνη-έλος την Αχερουσία. Η σήψη της υδρόβιας χλωρίδας ανέδιδε αφόρητη και θανατηφόρα οσμή προσδίδοντας στο τοπίο μία ζοφερή όψη. Ο Αχέρων δεχόταν τα νερά του Πυριφλεγέθωντος (χείμαρρος της φωτιάς) πλησίον του σύγχρονου χωριού Γλυκή. Τα ύδατά του έβραζαν και σ΄αυτά εβασανίζοντο οι ψυχές των αμαρτωλών. Σήμερα ο Πυριφλεγέθων ονομάζεται Βουβός και φωσφορίζει ανεξήγητα κατά τη διαδρομή του. Άλλο ένα μικρό ποτάμι που τροφοδοτούσε τον Αχέροντα είναι ο Κωκυτός (ποτάμι στεναγμών) σημερινός Μαύρος, του οποίου τα νερά σχηματίζονται από τα λιγοστά της Ιερής Στυγός και από τα δάκρυα των ψυχών που έχουν μετανιώσει από τα αμαρτήματα τους. Τα πλεονάζοντα νερά της Αχερουσίας ξεχύνονταν στον όρμο της Αμμουδιάς.
Η ζωή αναγεννιέται. Η Περσεφόνη είναι πάντα εδώ.
Η κοίτη του Αχέροντα έχει αλλάξει και η Αχερουσία λίμνη δεν υπάρχει πιά, αποξηράνθηκε και έχει μετατραπεί σε έφορη πεδιάδα. Σήμερα ο Χάρων δεν μεταφέρει πλέον τις ψυχές στο βασίλειο του Άδη, αλλά όσοι επισκέπτες επιθυμούν να πάνε στο Ανάκτορο του Άδη υπάρχουν κοντά στις εκβολές του Αχέροντα μηχανοκίνητα πλεούμενα για την μεταφορά τους κοντά στην αρχαία Έφυρα. Εκει θα συναντήσουμε έναν κωνικό λόφο και μέσα σένα ειδικά διαμορφωμένο σπήλαιο υπάρχει το Άδυτο του Άδη, ιερό που είχε μετατραπεί και σε Νεκρομαντείο
περάσματα-καταβάσεις που οδηγούσαν στον Κάτω Κόσμο. Τέτοια περάσματα εκκαλούντο «Πύλες του Άδη» αφού οι ψυχές μετά το θάνατο όδευαν προς το βασίλειο του Άδη.
Ο Άδης, ως προσωποποίηση και θεοποίηση του θανάτου, έμεινε βαθιά ριζωμένος στη νεοελληνική αντίληψη. Το αρχαιότερο και σημαντικότερο πέρασμα προς τον Άδη θεωρείται ο ποταμός Αχέρων ο οποίος πηγάζει από το Σούλι, διασχίζει με βουητό τα βαθειά φαράγγια του Θεσπρωτικού, ρέει στην πεδιάδα της Αχερουσίας ανάμεσα από υψηλές λεύκες και ιτιές και εκβάλει στον όρμο της Αμμουδιάς. Το όνομα Αχέρων ετυμολογείται από το...
αχέα (Αχος: θλίψης, στεναγμός) και το ρήμα ρέω, δηλ. αυτός που στα νερά του φέρνει πίκρες και δάκρυα. Ας μη λησμονούμε ότι ο Χάρων (Χάρος σήμερα) σχετίζεται με τον Αχέροντα αφού με τη βάρκα του μετέφερε στον Άδη τις ψυχές των νεκρών εισπράττοντας από τον καθένα ένα οβολό. Οι συγγενείς βέβαια, φρόντιζαν να βάλουν πάντα τον οβολό στο στόμα του νεκρού. Πριν μερικές δεκαετίες σε πολλά μέρη της Ελλάδας συνήθιζαν να τοποθετούν στο στόμα του νεκρού ένα μεταλλικό νόμισμα. Ακόμη και σήμερα οι πεθαμένοι στη δημώδη ελληνική ποίηση και στα μοιρολόγια περνούν ποτάμια για να φθάσουν στον Κάτω Κόσμο. Στοιχεία που αποδεικνύουν τη συνέχεια των νεκρικών εθίμων και γενικότερα δοξασιών από την Ομηρική εποχή μέχρι σήμερα.
Το υποβλητικό ανάκτορο του Άδη.
Ο Άδης ή Αϊδωνεύς κατά τους κλασσικούς χρόνους ονομάστηκε Πλούτων. Στην αρχαιότητα ο Αχέρων σχημάτιζε στις εκβολές του μία τεράστια λίμνη-έλος την Αχερουσία. Η σήψη της υδρόβιας χλωρίδας ανέδιδε αφόρητη και θανατηφόρα οσμή προσδίδοντας στο τοπίο μία ζοφερή όψη. Ο Αχέρων δεχόταν τα νερά του Πυριφλεγέθωντος (χείμαρρος της φωτιάς) πλησίον του σύγχρονου χωριού Γλυκή. Τα ύδατά του έβραζαν και σ΄αυτά εβασανίζοντο οι ψυχές των αμαρτωλών. Σήμερα ο Πυριφλεγέθων ονομάζεται Βουβός και φωσφορίζει ανεξήγητα κατά τη διαδρομή του. Άλλο ένα μικρό ποτάμι που τροφοδοτούσε τον Αχέροντα είναι ο Κωκυτός (ποτάμι στεναγμών) σημερινός Μαύρος, του οποίου τα νερά σχηματίζονται από τα λιγοστά της Ιερής Στυγός και από τα δάκρυα των ψυχών που έχουν μετανιώσει από τα αμαρτήματα τους. Τα πλεονάζοντα νερά της Αχερουσίας ξεχύνονταν στον όρμο της Αμμουδιάς.
Η ζωή αναγεννιέται. Η Περσεφόνη είναι πάντα εδώ.
Η κοίτη του Αχέροντα έχει αλλάξει και η Αχερουσία λίμνη δεν υπάρχει πιά, αποξηράνθηκε και έχει μετατραπεί σε έφορη πεδιάδα. Σήμερα ο Χάρων δεν μεταφέρει πλέον τις ψυχές στο βασίλειο του Άδη, αλλά όσοι επισκέπτες επιθυμούν να πάνε στο Ανάκτορο του Άδη υπάρχουν κοντά στις εκβολές του Αχέροντα μηχανοκίνητα πλεούμενα για την μεταφορά τους κοντά στην αρχαία Έφυρα. Εκει θα συναντήσουμε έναν κωνικό λόφο και μέσα σένα ειδικά διαμορφωμένο σπήλαιο υπάρχει το Άδυτο του Άδη, ιερό που είχε μετατραπεί και σε Νεκρομαντείο
Μετά τις εκλογές θα μιλήσουν οι δανειστές μας για το επίδομα
Γράφει η
Σοφία Βούλτεψη
Πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν. Το ΠΑΣΟΚ στρογγυλοκαθισμένο...
στην... περσινή διαφορά των δέκα μονάδων που το έφερε παντοδύναμο στην εξουσία, φαντάστηκε ότι και αυτήν την φορά θα μπορούσε να συνεχίσει να κάνει την δουλειά του μόνο με την προπαγάνδα.
Αθέτησε όλες του τις προεκλογικές υποσχέσεις, έριξε όλα τα βάρη στους αντιπάλους του ως εάν να προερχόταν από παρθενογένεση, έστησε σειρά εξεταστικών επιτροπών, έβαλε την εφαρμογή του Μνημονίου πάνω απ’ όλα – χωρίς όμως να λύνει κανένα από τα χρονίζοντα προβλήματα.
Δεν πρόβλεψε, όμως, και δεν έλαβε υπ’ όψη του ότι ο ελληνικός λαός δεν ψηφίζει, αλλά καταψηφίζει. Δεν έλαβε υπ’ όψη του ότι μπορείς με ένα ψέμα να κοροϊδέψεις όλον τον λαό για μια φορά, αλλά δεν μπορείς να κοροϊδεύεις όλους και για πάντα.
Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια της τελευταίας στιγμής – και ενώ μέχρι προχθές ξέραμε ότι «δεν υπάρχει σάλιο» – ο κ. Παπανδρέου άναψε το πράσινο φως για παροχές.
Για άλλη μια φορά η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει το κορόιδο. Δεν μας λέει αν η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να δώσει αυτά που υπόσχεται τώρα ο κ. Παπανδρέου. Ο λαλίστατος κ. Γιούνκερ έχει εξαφανιστεί. Ούτε λέξη, ούτε μια αντίδραση από τους δανειστές μας που, ιπποτικότατα, σέβονται την προεκλογική μας περίοδο.
Μετά, όταν οι εκλογές τελειώσουν, θα εμφανιστούν. Και θα μας υπενθυμίσουν ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες παροχές. Πολύ περισσότερο που αναμένεται και η προς τα πάνω αύξηση του ελλείμματος. Και τότε ο κ. Παπανδρέου θα μας πει ότι αυτός ήθελε, αλλά δεν τον αφήνουν οι δανειστές του. Οπότε, θα πάει περίπατο το επίδομα.
Ως γνωστόν, μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Όταν, λοιπόν, να έλθει η απανταχούσα της κάλπης, η κυβέρνηση δεν θα έχει πια κανέναν λόγο να δώσει το επίδομα. Αντίθετα, θα έχει κάθε λόγο να εκδικηθεί τους «αχάριστους
Σοφία Βούλτεψη
Πολιτική είναι η τέχνη του προβλέπειν. Το ΠΑΣΟΚ στρογγυλοκαθισμένο...
στην... περσινή διαφορά των δέκα μονάδων που το έφερε παντοδύναμο στην εξουσία, φαντάστηκε ότι και αυτήν την φορά θα μπορούσε να συνεχίσει να κάνει την δουλειά του μόνο με την προπαγάνδα.
Αθέτησε όλες του τις προεκλογικές υποσχέσεις, έριξε όλα τα βάρη στους αντιπάλους του ως εάν να προερχόταν από παρθενογένεση, έστησε σειρά εξεταστικών επιτροπών, έβαλε την εφαρμογή του Μνημονίου πάνω απ’ όλα – χωρίς όμως να λύνει κανένα από τα χρονίζοντα προβλήματα.
Δεν πρόβλεψε, όμως, και δεν έλαβε υπ’ όψη του ότι ο ελληνικός λαός δεν ψηφίζει, αλλά καταψηφίζει. Δεν έλαβε υπ’ όψη του ότι μπορείς με ένα ψέμα να κοροϊδέψεις όλον τον λαό για μια φορά, αλλά δεν μπορείς να κοροϊδεύεις όλους και για πάντα.
Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια της τελευταίας στιγμής – και ενώ μέχρι προχθές ξέραμε ότι «δεν υπάρχει σάλιο» – ο κ. Παπανδρέου άναψε το πράσινο φως για παροχές.
Για άλλη μια φορά η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει το κορόιδο. Δεν μας λέει αν η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να δώσει αυτά που υπόσχεται τώρα ο κ. Παπανδρέου. Ο λαλίστατος κ. Γιούνκερ έχει εξαφανιστεί. Ούτε λέξη, ούτε μια αντίδραση από τους δανειστές μας που, ιπποτικότατα, σέβονται την προεκλογική μας περίοδο.
Μετά, όταν οι εκλογές τελειώσουν, θα εμφανιστούν. Και θα μας υπενθυμίσουν ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες παροχές. Πολύ περισσότερο που αναμένεται και η προς τα πάνω αύξηση του ελλείμματος. Και τότε ο κ. Παπανδρέου θα μας πει ότι αυτός ήθελε, αλλά δεν τον αφήνουν οι δανειστές του. Οπότε, θα πάει περίπατο το επίδομα.
Ως γνωστόν, μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Όταν, λοιπόν, να έλθει η απανταχούσα της κάλπης, η κυβέρνηση δεν θα έχει πια κανέναν λόγο να δώσει το επίδομα. Αντίθετα, θα έχει κάθε λόγο να εκδικηθεί τους «αχάριστους
Γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε σαν τους Γάλλους;
Του συγγραφέα Ταρίκ Αλί, από τον Guardian, 19.10.2010
Πριν από λίγα χρόνια, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί δήλωσε στη διάρκεια συνέντευξης ότι ήξερε τους Γάλλους όσο ελάχιστοι. Σήμερα θαυμάζουν τα...
κάλη της γυναίκας του, αύριο θα τον καρατομήσουν στην γκιλοτίνα.
Δεν έχουμε φτάσει ακόμη ως εκεί, αλλά....
οι Γάλλοι- φοιτητές και εργάτες, άνδρες και γυναίκες, πολίτες εν γένει- έχουν βγει και πάλι στους δρόμους. Αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης; Αδύνατον. Τα οδοφράγματα υψώθηκαν, τα αποθέματα πετρελαίου εξαντλούνται, δρομολόγια τρένων και αεροπλάνων ακυρώνονται και οι διαδηλώσεις κλιμακώνονται. Περισσότερα από τρία εκατομμύρια άνθρωποι ήταν στους δρόμους την περασμένη εβδομάδα. Εκατοντάδες χιλιάδες αυτή τη βδομάδα και περισσότεροι αναμένεται να διαδηλώσουν το Σαββατοκύριακο. Και τι θεσπέσιο θέαμα: μαθητές να διαδηλώνουν υπέρ τη συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των ηλικιωμένων! Αν υπήρχε Οδηγός Μισελέν για τις διαδηλώσεις, η Γαλλία θα βρισκόταν στην κορυφή με τρία αστέρια και η Ελλάδα θα ακολουθούσε με δύο.
Υπάρχει αυξανόμενη δυσαρέσκεια και συσσωρευμένος θυμός και στην Αγγλία, αλλά δεν εκφράζεται εύκολα, μέχρι τώρα. Αυτό μπορεί να αλλάξει. Η γαλλική επιδημία μπορεί να επεκταθεί, αλλά τίποτα δεν θα συμβεί από τα πάνω. Νέοι και ηλικιωμένοι πάλαιψαν μαζί εναντίον της Θάτσερ και ηττήθηκαν. Οι διάδοχοί της, από την ηγεσία των Νέων Εργατικών, το μόνο που έκαναν ήταν να θεσμοθετήσουν αυτές τις ήττες.
Η Βρετανία είναι μια χώρα χωρίς θεσμική αντιπολίτευση. Μια εξωκοινοβουλευτκή εξέγερση είναι όχι μόνο αναγκαία για να πολεμήσουμε εναντίον της λιτότητας, αλλά και για να ενισχύσουμε τη δημοκρατία τη στιγμή που αυτή περιορίζεται στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων. Άφθονα κονδύλια για τη διάσωση των τραπεζών, εξοργιστικό επίπεδο στρατιωτικών δαπανών για να συνεχίζουμε τους πολέμους των Αμερικανών και περικοπές δαπανών για τους φτωχούς και τους μη προνομιούχους. Ένας κόσμος άνω- κάτω δημιουργεί τις δικές του προτεραιότητες. Αυτές τις προτεραιότητες οφείλουμε να ανατρέψουμε. Επιτέλους, αυτά τα νησιά (σ.τ.Μ. Βρετανία, Ιρλανδία) έχουν ριζοσπαστικό παρελθόν, όσο κι αν δεν διδάσκεται στα σχολεία. Με δεδομένη την ανικανότητα του επίσημου κοινοβουλίου να ανταποκριθεί στις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, γιατί δεν συγκαλούμε περιφερειακές και εθνικές συνελεύσεις με μια Κοινωνική Χάρτα, την οποία θα μπορέσουμε να επιβάλουμε και να υπερασπιστούμε, όπως ο (ρομαντικός ποιητής) Σέλεϊ μας συμβούλευε πριν από δύο αιώνες περίπου:
Όσοι ανείπωτα πονάτε
βλέποντας τη χαμένη σας πατρίδα
να την πουλάνε, να την αγοράζουν
για το χρυσάφι, για το αίμα.
(…)
Σαν τα λιοντάρια από τον ύπνο εγερθείτε,
πλήθος αμέτρητο εσείς,
τις αλυσίδες σας σαν πάχνη αποτινάχτε
που μες στη νάρκη σας σάς φορέσαν.
Είστε οι πολλοί- είναι οι λίγοι.
(Πέρσι Σέλεϊ, «Η μάσκα της αναρχίας», 1832)
ΠΗΓΗ: ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ
Πριν από λίγα χρόνια, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί δήλωσε στη διάρκεια συνέντευξης ότι ήξερε τους Γάλλους όσο ελάχιστοι. Σήμερα θαυμάζουν τα...
κάλη της γυναίκας του, αύριο θα τον καρατομήσουν στην γκιλοτίνα.
Δεν έχουμε φτάσει ακόμη ως εκεί, αλλά....
οι Γάλλοι- φοιτητές και εργάτες, άνδρες και γυναίκες, πολίτες εν γένει- έχουν βγει και πάλι στους δρόμους. Αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης; Αδύνατον. Τα οδοφράγματα υψώθηκαν, τα αποθέματα πετρελαίου εξαντλούνται, δρομολόγια τρένων και αεροπλάνων ακυρώνονται και οι διαδηλώσεις κλιμακώνονται. Περισσότερα από τρία εκατομμύρια άνθρωποι ήταν στους δρόμους την περασμένη εβδομάδα. Εκατοντάδες χιλιάδες αυτή τη βδομάδα και περισσότεροι αναμένεται να διαδηλώσουν το Σαββατοκύριακο. Και τι θεσπέσιο θέαμα: μαθητές να διαδηλώνουν υπέρ τη συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των ηλικιωμένων! Αν υπήρχε Οδηγός Μισελέν για τις διαδηλώσεις, η Γαλλία θα βρισκόταν στην κορυφή με τρία αστέρια και η Ελλάδα θα ακολουθούσε με δύο.
Υπάρχει αυξανόμενη δυσαρέσκεια και συσσωρευμένος θυμός και στην Αγγλία, αλλά δεν εκφράζεται εύκολα, μέχρι τώρα. Αυτό μπορεί να αλλάξει. Η γαλλική επιδημία μπορεί να επεκταθεί, αλλά τίποτα δεν θα συμβεί από τα πάνω. Νέοι και ηλικιωμένοι πάλαιψαν μαζί εναντίον της Θάτσερ και ηττήθηκαν. Οι διάδοχοί της, από την ηγεσία των Νέων Εργατικών, το μόνο που έκαναν ήταν να θεσμοθετήσουν αυτές τις ήττες.
Η Βρετανία είναι μια χώρα χωρίς θεσμική αντιπολίτευση. Μια εξωκοινοβουλευτκή εξέγερση είναι όχι μόνο αναγκαία για να πολεμήσουμε εναντίον της λιτότητας, αλλά και για να ενισχύσουμε τη δημοκρατία τη στιγμή που αυτή περιορίζεται στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων. Άφθονα κονδύλια για τη διάσωση των τραπεζών, εξοργιστικό επίπεδο στρατιωτικών δαπανών για να συνεχίζουμε τους πολέμους των Αμερικανών και περικοπές δαπανών για τους φτωχούς και τους μη προνομιούχους. Ένας κόσμος άνω- κάτω δημιουργεί τις δικές του προτεραιότητες. Αυτές τις προτεραιότητες οφείλουμε να ανατρέψουμε. Επιτέλους, αυτά τα νησιά (σ.τ.Μ. Βρετανία, Ιρλανδία) έχουν ριζοσπαστικό παρελθόν, όσο κι αν δεν διδάσκεται στα σχολεία. Με δεδομένη την ανικανότητα του επίσημου κοινοβουλίου να ανταποκριθεί στις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, γιατί δεν συγκαλούμε περιφερειακές και εθνικές συνελεύσεις με μια Κοινωνική Χάρτα, την οποία θα μπορέσουμε να επιβάλουμε και να υπερασπιστούμε, όπως ο (ρομαντικός ποιητής) Σέλεϊ μας συμβούλευε πριν από δύο αιώνες περίπου:
Όσοι ανείπωτα πονάτε
βλέποντας τη χαμένη σας πατρίδα
να την πουλάνε, να την αγοράζουν
για το χρυσάφι, για το αίμα.
(…)
Σαν τα λιοντάρια από τον ύπνο εγερθείτε,
πλήθος αμέτρητο εσείς,
τις αλυσίδες σας σαν πάχνη αποτινάχτε
που μες στη νάρκη σας σάς φορέσαν.
Είστε οι πολλοί- είναι οι λίγοι.
(Πέρσι Σέλεϊ, «Η μάσκα της αναρχίας», 1832)
ΠΗΓΗ: ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)