Εξήντα οχτώ χρόνια πριν, στις 10 Ιουνίου του 1944, στο Δίστομο του νομού Βοιωτίας έγινε κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο μια εκ των μεγαλύτερων σφαγών αμάχων από τις στην Ελλάδα Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις. Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, εκ των οποίων οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων.
Ιστοσελίδα για το ιστορικό της σφαγής ΕΔΩ.
Από το distomo.blogspot :
Το Focuswebtv και η Φαίη Μαυραγάνη (Διστομίτισσα δημοσιογράφος) καταγράφουν την συγκλονιστική μαρτυρία της Ελένης Αθανασίου συγγραφέως από το Δίστομο, η οποία έζησε την θηριωδία των Ναζί στο Δίστομο σε ηλικία εννέα χρόνων μαζί με την οικογένεια της. Στο βιβλίο της «Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΝΥΧΤΩΣΕ ΝΩΡΙΣ» περιγράφει λεπτό προς λεπτό όλα όσα έζησε εκείνη την φοβερή μέρα.Η Ελένη Αθανασίου είπε χαρακτηριστικά:
*Έζησαν παιδιά που είχαν σκεπαστεί από τα πτώματα των γονιών τους.
*Πριν ξεψυχήσει ο τραυματισμένος ,λοχαγός των Γερμανών, έδωσε εντολή στην πλατεία του χωριού, σκοτώστε τους όλους.
*Ψάχνοντας τον θείο μου πάτησα πάνω στα κορμάκια από τα κοριτσάκια που παίζαμε μαζί.
*Οι δρόμοι δεν φαινόντουσαν ήταν γεμάτοι νεκρούς.
*Φύγαμε όλοι όσοι σωθήκαμε στο βουνό, αφήνοντας το χωριό γεμάτο νεκρούς άταφους.
*Ήταν τόσοι πολλοί οι νεκροί που θάφτηκαν στις αυλές και το χωριό έγινε ένα απέραντο νεκροταφείο.
*Κάθε χρόνο, 2-3 μέρες πριν τις 10 Ιουνίου χάνω τον ύπνο μου.
*Πρέπει οι Γερμανοί να πληρώσουν για την ψυχική οδύνη που προκάλεσαν στους ανθρώπους του Διστόμου.
redskywarning
Ιστοσελίδα για το ιστορικό της σφαγής ΕΔΩ.
Από το distomo.blogspot :
Το Focuswebtv και η Φαίη Μαυραγάνη (Διστομίτισσα δημοσιογράφος) καταγράφουν την συγκλονιστική μαρτυρία της Ελένης Αθανασίου συγγραφέως από το Δίστομο, η οποία έζησε την θηριωδία των Ναζί στο Δίστομο σε ηλικία εννέα χρόνων μαζί με την οικογένεια της. Στο βιβλίο της «Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΝΥΧΤΩΣΕ ΝΩΡΙΣ» περιγράφει λεπτό προς λεπτό όλα όσα έζησε εκείνη την φοβερή μέρα.Η Ελένη Αθανασίου είπε χαρακτηριστικά:
*Έζησαν παιδιά που είχαν σκεπαστεί από τα πτώματα των γονιών τους.
*Πριν ξεψυχήσει ο τραυματισμένος ,λοχαγός των Γερμανών, έδωσε εντολή στην πλατεία του χωριού, σκοτώστε τους όλους.
*Ψάχνοντας τον θείο μου πάτησα πάνω στα κορμάκια από τα κοριτσάκια που παίζαμε μαζί.
*Οι δρόμοι δεν φαινόντουσαν ήταν γεμάτοι νεκρούς.
*Φύγαμε όλοι όσοι σωθήκαμε στο βουνό, αφήνοντας το χωριό γεμάτο νεκρούς άταφους.
*Ήταν τόσοι πολλοί οι νεκροί που θάφτηκαν στις αυλές και το χωριό έγινε ένα απέραντο νεκροταφείο.
*Κάθε χρόνο, 2-3 μέρες πριν τις 10 Ιουνίου χάνω τον ύπνο μου.
*Πρέπει οι Γερμανοί να πληρώσουν για την ψυχική οδύνη που προκάλεσαν στους ανθρώπους του Διστόμου.
redskywarning
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου