Άγχος, «σκληρή» καθημερινότητα, στρες, προβλήματα
. Ο συνδυασμός όλων αυτών έχει ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα: νεύρα. Πολλά νεύρα, τα οποία με την σειρά τους προκαλούν συνεχόμενους τσακωμούς κυριολεκτικά από το πουθενά. Τι εναλλακτικές έχετε για να διοχετεύσετε τον θυμό σας πέρα από το να αγοράσετε έναν σάκο του μποξ και να…
του δώσετε να καταλάβει ; Η λύση έρχεται – για ακόμα μια φορά – από τον μαγικό κόσμο των αθλημάτων. Εσείς ποιο θα διαλέξετε;
Rugby: Νυν υπέρ πάντων το… τάκλιν
Είναι από τα ελάχιστα αθλήματα τα οποία απαιτούν ταυτόχρονα δύναμη, αντοχή, ταχύτητα, σπιρτάδα και ομαδικότητα. Παρεξηγημένο από αρκετούς, το άθλημα έχει χαρακτηριστεί αρκετές φορές "βάρβαρο" από τους μη μυημένους στην φιλοσοφία του. Η προβολή του άλλωστε από το διεθνή μέσα επικεντρώνεται στην επανάληψη των σκληρών φάσεων και των δυνατών τάκλιν. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση.
Σίγουρα δεν είναι από τα αθλήματα που χαρακτηρίζονται 'light', όπως είχε δηλώσει άλλωστε και ο Pierre Berbizier προπονητής της εθνικής ομάδας της Γαλλίας: "Αν δεν μπορείς να φας ούτε μια γροθιά, τότε καλύτερα να ξεκινήσεις πίνγκ-πόνγκ". Από την άλλη πλευρά όμως, πρόκειται για ένα άθλημα με όλη την σημασία της λέξης. Οι παίκτες δεν συνωστίζονται απλά σε ένα κουβάρι και σπρώχνονται, ούτε σαν στόχο τους έχουν να σακατέψουν τον αντίπαλο. Σύμφωνα μάλιστα με ένα αγγλικό ρητό: «Το ράγκμπι είναι ένα παιχνίδι για χούλιγκαν που παίζεται από ευγενείς».
Ψηθήκατε; Τότε δεν έχετε παρά να ξεκινήσετε προπονήσεις σε κάποια από τις ελληνικές ομάδες.
Brazilian Jiu Jitsu: Η τέχνη του… πνιγμού
Μπορεί να μην έχει τα λακτίσματα και τις γροθιές που συναντούμε σε άλλες πολεμικές τέχνες (kick boxing, kung fu, tae kwon do κτλ.), αλλά σε κάθε περίπτωση αποτελεί ένα «πλούσιο» σε ένταση άθλημα – παραλλαγή του απλού Jiu Jitsu το οποίο βασίζεται κατά κύριο στις ρίψεις και στις λαβές σε όρθια μάχη και κατά κύριο λόγο στην μάχη εδάφους, όπως καθηλώσεις, ακινητοποιήσεις, λαβές στα χέρια, στα πόδια και «πνιγμούς». Τρομάξατε; Δεν υπάρχει λόγος. Με σωστή καθοδήγηση από τον εκπαιδευτή και προσοχή στην τεχνική οι τραυματισμοί είναι ελάχιστοι και τα οφέλη μέγιστα από μία πολεμική τέχνη που θα σας βοηθήσει να ελέγξετε το σώμα και – το κυριότερο – το μυαλό σας.
Η προπόνησή του μοιάζει αρκετά με αυτή του Judo, με σημαντικές όμως διαφορές στους κανόνες και μια σχετική ελευθερία που επιτρέπει πολύ περισσότερες τεχνικές. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται στο Brazilian Jiu Jitsu μοιάζουν αρκετά με τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε όλα τα στυλ του παραδοσιακού Ju-Jitsu και του Judo.
Capoeira: Πολεμώντας… χορευτικά
Δύο κατ’ εξοχήν ασχολίες που μας βοηθούν να «ξεσπάμε», ο χορός και οι πολεμικές τέχνες, συνδυάζονται αρμονικά στην ιδιόμορφη αυτή τέχνη, η οποία δεν είναι ακριβώς χορός, ούτε καθαρά πολεμική τέχνη. Στην Capoeira (που προφέρεται καπουέρα) οι ασκούμενοι σχηματίζουν ένα κύκλο (roda) και ο καθένας με τη σειρά του παίζει ένα μουσικό όργανο, τραγουδούν και χορεύουν, με τους ρόλους τους να εναλλάσσονται. Ο χορός τους όμως μοιάζει σαν πυγμαχία. Ένα ασταθές ακροβατικό παιχνίδι με προσποιητές επιθέσεις και υπεκφυγές, κλοτσιές στον αέρα και ανάποδες κινήσεις με τα χέρια στο πάτωμα, ο ρυθμός και η ένταση των οποίων καθορίζεται από την μουσική. Πέρα βέβαια από την λογική του «χορεύω και πολεμάω με εντυπωσιακές φιγούρες», το capoeira είναι μία ολόκληρη φιλοσοφία ζωής, βασισμένη στο σεβασμό και την αξιοπρέπεια ενώ ταυτόχρονα, βοηθά στη ρύθμιση της φυσικής και ψυχολογικής δομής, στην ικανότητα αντίληψης του χώρου και τη λογική σκέψη.
. Ο συνδυασμός όλων αυτών έχει ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα: νεύρα. Πολλά νεύρα, τα οποία με την σειρά τους προκαλούν συνεχόμενους τσακωμούς κυριολεκτικά από το πουθενά. Τι εναλλακτικές έχετε για να διοχετεύσετε τον θυμό σας πέρα από το να αγοράσετε έναν σάκο του μποξ και να…
του δώσετε να καταλάβει ; Η λύση έρχεται – για ακόμα μια φορά – από τον μαγικό κόσμο των αθλημάτων. Εσείς ποιο θα διαλέξετε;
Rugby: Νυν υπέρ πάντων το… τάκλιν
Είναι από τα ελάχιστα αθλήματα τα οποία απαιτούν ταυτόχρονα δύναμη, αντοχή, ταχύτητα, σπιρτάδα και ομαδικότητα. Παρεξηγημένο από αρκετούς, το άθλημα έχει χαρακτηριστεί αρκετές φορές "βάρβαρο" από τους μη μυημένους στην φιλοσοφία του. Η προβολή του άλλωστε από το διεθνή μέσα επικεντρώνεται στην επανάληψη των σκληρών φάσεων και των δυνατών τάκλιν. Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση.
Σίγουρα δεν είναι από τα αθλήματα που χαρακτηρίζονται 'light', όπως είχε δηλώσει άλλωστε και ο Pierre Berbizier προπονητής της εθνικής ομάδας της Γαλλίας: "Αν δεν μπορείς να φας ούτε μια γροθιά, τότε καλύτερα να ξεκινήσεις πίνγκ-πόνγκ". Από την άλλη πλευρά όμως, πρόκειται για ένα άθλημα με όλη την σημασία της λέξης. Οι παίκτες δεν συνωστίζονται απλά σε ένα κουβάρι και σπρώχνονται, ούτε σαν στόχο τους έχουν να σακατέψουν τον αντίπαλο. Σύμφωνα μάλιστα με ένα αγγλικό ρητό: «Το ράγκμπι είναι ένα παιχνίδι για χούλιγκαν που παίζεται από ευγενείς».
Ψηθήκατε; Τότε δεν έχετε παρά να ξεκινήσετε προπονήσεις σε κάποια από τις ελληνικές ομάδες.
Brazilian Jiu Jitsu: Η τέχνη του… πνιγμού
Μπορεί να μην έχει τα λακτίσματα και τις γροθιές που συναντούμε σε άλλες πολεμικές τέχνες (kick boxing, kung fu, tae kwon do κτλ.), αλλά σε κάθε περίπτωση αποτελεί ένα «πλούσιο» σε ένταση άθλημα – παραλλαγή του απλού Jiu Jitsu το οποίο βασίζεται κατά κύριο στις ρίψεις και στις λαβές σε όρθια μάχη και κατά κύριο λόγο στην μάχη εδάφους, όπως καθηλώσεις, ακινητοποιήσεις, λαβές στα χέρια, στα πόδια και «πνιγμούς». Τρομάξατε; Δεν υπάρχει λόγος. Με σωστή καθοδήγηση από τον εκπαιδευτή και προσοχή στην τεχνική οι τραυματισμοί είναι ελάχιστοι και τα οφέλη μέγιστα από μία πολεμική τέχνη που θα σας βοηθήσει να ελέγξετε το σώμα και – το κυριότερο – το μυαλό σας.
Η προπόνησή του μοιάζει αρκετά με αυτή του Judo, με σημαντικές όμως διαφορές στους κανόνες και μια σχετική ελευθερία που επιτρέπει πολύ περισσότερες τεχνικές. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται στο Brazilian Jiu Jitsu μοιάζουν αρκετά με τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται σε όλα τα στυλ του παραδοσιακού Ju-Jitsu και του Judo.
Capoeira: Πολεμώντας… χορευτικά
Δύο κατ’ εξοχήν ασχολίες που μας βοηθούν να «ξεσπάμε», ο χορός και οι πολεμικές τέχνες, συνδυάζονται αρμονικά στην ιδιόμορφη αυτή τέχνη, η οποία δεν είναι ακριβώς χορός, ούτε καθαρά πολεμική τέχνη. Στην Capoeira (που προφέρεται καπουέρα) οι ασκούμενοι σχηματίζουν ένα κύκλο (roda) και ο καθένας με τη σειρά του παίζει ένα μουσικό όργανο, τραγουδούν και χορεύουν, με τους ρόλους τους να εναλλάσσονται. Ο χορός τους όμως μοιάζει σαν πυγμαχία. Ένα ασταθές ακροβατικό παιχνίδι με προσποιητές επιθέσεις και υπεκφυγές, κλοτσιές στον αέρα και ανάποδες κινήσεις με τα χέρια στο πάτωμα, ο ρυθμός και η ένταση των οποίων καθορίζεται από την μουσική. Πέρα βέβαια από την λογική του «χορεύω και πολεμάω με εντυπωσιακές φιγούρες», το capoeira είναι μία ολόκληρη φιλοσοφία ζωής, βασισμένη στο σεβασμό και την αξιοπρέπεια ενώ ταυτόχρονα, βοηθά στη ρύθμιση της φυσικής και ψυχολογικής δομής, στην ικανότητα αντίληψης του χώρου και τη λογική σκέψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου