Πώς θα αντιδρούσατε αν μαθαίνατε ότι η καρδιά που χτυπάει μέσα στο σώμα σας ανήκε σε ένα κατά συρροή δολοφόνο, ιδιαίτερα δε, αν είχατε πληροφορηθεί ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να «κληρονομήσετε» την εγκληματική του συμπεριφορά;
Ένα σενάριο που μοιάζει με επιστημονική φαντασία, αλλά μπορεί να έχει πραγματικές και μάλιστα τρομακτικές διαστάσεις.
Την θεωρία για την «κληροδότηση» διαφόρων συμπεριφορών από δότη σε λήπτη μοσχευμάτων με βάση την κυτταρική μνήμη υποστηρίζει με σθένος ο ανατρεπτικός καθηγητής Gary Swartz, μιλώντας στο pyles.tv και τον Γιάννη Μούτσο. Η παρατήρηση που οφείλει να κάνει το pyles.tv, είναι πως η δωρεά οργάνων αποτελεί ύψιστη προσφορά ζωής και καμία θεωρία δεν πρέπει να μας αποτρέπει από αυτήν!
Διδάκτορας του πανεπιστήμιου του Χάρβαρντ, στον τομέα της ψυχολογίας και ψυχοφυσιολογίας, σήμερα ο καθηγητής Swartz διδάσκει ψυχολογία, ιατρική νευρολογία, ψυχιατρική και χειρουργική στην Αριζόνα. Οι έρευνες του έχουν προκαλέσει την επιστημονική κοινότητα αφού ανατρέπουν τις συμβατικές θεωρίες για την μεταμόσχευση οργάνων, ενώ όπως υποστηρίζουν φορείς που εργάζονται για την προώθηση δωρητών σώματος κατακεραυνώνουν τους ισχυρισμούς του, ως αντιεπιστημονικούς.
“H καρδιά και οι πνεύμονες έχουν την δυνατότητα διατήρησης μνημών”
Gary Swartz: “Στην διαδικασία εργασιών μου στο Γέηλ για την συστημική θεωρία -όπου εμπλέκεται και η φυσική- ανακάλυψα ένα μηχανισμό που περιλαμβάνει την “ανάδραση” και πως ο μηχανισμός αυτός προκαλεί μνήμες. Παρατήρησα πως οι κύκλοι “ανάδρασης” περιλαμβάνονται σε όλο το σώμα. Κάθε κύτταρο περιλαμβάνει ανάδραση, συνεπώς η πρόβλεψη ήταν πως η καρδιά και οι πνεύμονες μέσα από την διαδικασία της ανάδρασης θα είχαν την δυνατότητα διατήρησης μνημών, την αποθήκευση μνημών και ενέργειας στο άτομο εκτός από τον εγκέφαλο. Μια από τις προβλέψεις ήταν ότι αν ένα όργανο μεταμοσχευθεί σε ένα άλλο άτομο τότε θα μετέφερε τις ιδιότητες, τις μνήμες και την ιστορία του δότη”.
Υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα;
Gary Swartz: “Στην περίπτωση της μεταμόσχευσης οργάνων είναι εξαιρετικά δύσκολο να συλλέξεις απτά στοιχεία. Οι άνθρωποι φοβούνται να μοιραστούν αυτές τις πληροφορίες και δεν υπάρχει ένας άμεσος τρόπος να αποκτήσεις πρόσβαση σε άτομα, πρόθυμα να μοιραστούν αυτές τις πληροφορίες, ώστε να τις συγκρίνεις με τους δότες και τις συνθήκες ζωής τους.
Όταν εξετάσεις ανέκδοτες περιπτώσεις ανακαλύπτεις πως υπάρχουν άτομα τα οποία παρουσίαζαν αλλαγές στην προσωπικότητά τους και τις προτιμήσεις τους. Αργότερα ανακαλύψαμε ότι πράγματι ταίριαζαν με εκείνες των δοτών. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν μπορεί κάτι τέτοιο να είναι μια παρενέργεια των φαρμάκων ή εξαιτίας του άγχους μιας επέμβασης γιατί οι λεπτομέρειες είναι τόσο συγκεκριμένες ώστε να έχουν προκύψει από έναν αόριστο μηχανισμό”.
Πού βρίσκεται η αλήθεια;
Gary Swartz: ” Η φυσική επιτρέπει την ύπαρξη του ενδεχόμενου της αποθήκευσης της μνήμης σε κάθε είδους σύστημα, συνεπώς δεν θεωρείται αδύνατο μια καρδιά ή ένα πνεύμονας να αποθηκεύει στοιχεία της μνήμης. Πρέπει κανείς να είναι ανοιχτός στο ενδεχόμενο αυτό όντως να συμβαίνει, πριν εξετάσει την ορθότητα ή μη του ισχυρισμού”.
“Έλαβε την καρδιά βιολιστή και άρχισε να ακούει κλασική μουσική!”
Gary Swartz:” Σε μια περίπτωση που κατέγραψε ο Δρ. Πολ Πηρσαλ και ανέλυσα εγώ, υπήρξε ένας εργάτης εργοστασίου, ο οποίος έλαβε μια καρδιά μαύρου δωρητή. Φοβόταν μήπως ο ίδιος αναπτύξει προτιμήσεις για την ραπ μουσική, σκεπτόμενος ότι οι μαύροι αρέσκονται στην ραπ μουσική. Στη συνέχεια άρχισε να παρουσιάζει αλλαγές προσωπικότητας και να του αρέσει η κλασική μουσική. Η γυναίκα του είχε μείνει έκπληκτη.
Αργότερα έμαθαν ότι ο νεαρός μαύρος άντρας ήταν βιολιστής κλασικής μουσικής και πέθανε σε σύγκρουση με αυτοκίνητο. Στην περίπτωση αυτή ο φόβος του λήπτη για την προτίμηση ραπ μουσικής μετατράπηκε σε πάθος για την κλασική μουσική, κάτι που αγνοούσε ο ίδιος μέχρι τότε, αφού ήταν ένας μικροαστός εργάτης εργοστασίου. Η συμπεριφορά αυτή ταυτίστηκε πλέον με τον δωρητή. Οι περιπτώσεις αυτές μας κάνουν να είμαστε ανοιχτοί σε τέτοια φαινόμενα”.
Κληροδοτούνται εγκληματικές συμπεριφορές με την μεταμόσχευση οργάνων;
Gary Swartz: ” Αν πράγματι υπάρχει κυτταρική μνήμη και μπορεί να μεταβιβαστεί, τότε προκύπτει ένα ηθικό δίλημμα και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Υπάρχουν τρόποι. Αν ο χρόνος επαρκεί τότε ο λήπτης θα μπορεί εκ των προτέρων να μάθει ποιος είναι ο δωρητής και να αποφασίσει αν θα δεχθεί το μόσχευμα ή όχι.
Αν μια τέτοια απόφαση είναι αδύνατη τότε το λιγότερο που μπορεί να γίνει είναι η ψυχολογική υποστήριξη αφού λάβει τα όργανα, ώστε να τον βοηθήσει να το αντιμετωπίσει και να μην επηρεάζεται ή να μην δέχεται αυτές τις πληροφορίες που θα λάβει. Είναι σαν μια τηλεόραση την οποία επιλέγουμε να παρακολουθήσουμε ή να μην παρακολουθήσουμε. Δεν χρειάζεται να αντιδράσουμε στις ενέργειες αυτές απλά και μόνο επειδή υπάρχουν”.
Μεταμόσχευση οργάνων ισούται μεταμόσχευση ψυχής;
Gary Swartz: ” Έχω ερευνήσει και έχω γράψει δύο βιβλία στο τομέα της πιθανότητας της μεταθανάτιας ζωής. Ερεύνησα τα γνωστά διάμεσα. Το αποτέλεσμα της έρευνας με τη χρήση πολλών πειραμάτων, δείχνει ότι η συνείδηση και η μνήμη που αποτελεί αυτό που λέμε «πνεύμα» ή «ψυχή» συνεχίζεται όπως και τα απομακρυσμένα αστέρια, των οποίων η ενέργεια επιζεί ακόμη και μετά την καταστροφή τους.
Η συνείδηση μας φαίνεται να ακολουθεί το ίδιο μοτίβο. Συνεπώς αν η συνείδηση μας συνεχίζει να ζει μέσα ή έξω από τα όργανα μας, τότε είμαστε σε μια συνεχή επαφή με αυτό που ονομάζουμε πνεύμα ή ψυχή του ατόμου και μπορεί να μεταμοσχευτεί το πνεύμα”.
Η παρατήρηση που οφείλουμε να κάνουμε είναι πως η δωρεά οργάνων αποτελεί ύψιστη προσφορά ζωής και καμία θεωρία δεν πρέπει να μας αποτρέπει από αυτήν!
Ένα σενάριο που μοιάζει με επιστημονική φαντασία, αλλά μπορεί να έχει πραγματικές και μάλιστα τρομακτικές διαστάσεις.
Την θεωρία για την «κληροδότηση» διαφόρων συμπεριφορών από δότη σε λήπτη μοσχευμάτων με βάση την κυτταρική μνήμη υποστηρίζει με σθένος ο ανατρεπτικός καθηγητής Gary Swartz, μιλώντας στο pyles.tv και τον Γιάννη Μούτσο. Η παρατήρηση που οφείλει να κάνει το pyles.tv, είναι πως η δωρεά οργάνων αποτελεί ύψιστη προσφορά ζωής και καμία θεωρία δεν πρέπει να μας αποτρέπει από αυτήν!
Διδάκτορας του πανεπιστήμιου του Χάρβαρντ, στον τομέα της ψυχολογίας και ψυχοφυσιολογίας, σήμερα ο καθηγητής Swartz διδάσκει ψυχολογία, ιατρική νευρολογία, ψυχιατρική και χειρουργική στην Αριζόνα. Οι έρευνες του έχουν προκαλέσει την επιστημονική κοινότητα αφού ανατρέπουν τις συμβατικές θεωρίες για την μεταμόσχευση οργάνων, ενώ όπως υποστηρίζουν φορείς που εργάζονται για την προώθηση δωρητών σώματος κατακεραυνώνουν τους ισχυρισμούς του, ως αντιεπιστημονικούς.
“H καρδιά και οι πνεύμονες έχουν την δυνατότητα διατήρησης μνημών”
Gary Swartz: “Στην διαδικασία εργασιών μου στο Γέηλ για την συστημική θεωρία -όπου εμπλέκεται και η φυσική- ανακάλυψα ένα μηχανισμό που περιλαμβάνει την “ανάδραση” και πως ο μηχανισμός αυτός προκαλεί μνήμες. Παρατήρησα πως οι κύκλοι “ανάδρασης” περιλαμβάνονται σε όλο το σώμα. Κάθε κύτταρο περιλαμβάνει ανάδραση, συνεπώς η πρόβλεψη ήταν πως η καρδιά και οι πνεύμονες μέσα από την διαδικασία της ανάδρασης θα είχαν την δυνατότητα διατήρησης μνημών, την αποθήκευση μνημών και ενέργειας στο άτομο εκτός από τον εγκέφαλο. Μια από τις προβλέψεις ήταν ότι αν ένα όργανο μεταμοσχευθεί σε ένα άλλο άτομο τότε θα μετέφερε τις ιδιότητες, τις μνήμες και την ιστορία του δότη”.
Υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα;
Gary Swartz: “Στην περίπτωση της μεταμόσχευσης οργάνων είναι εξαιρετικά δύσκολο να συλλέξεις απτά στοιχεία. Οι άνθρωποι φοβούνται να μοιραστούν αυτές τις πληροφορίες και δεν υπάρχει ένας άμεσος τρόπος να αποκτήσεις πρόσβαση σε άτομα, πρόθυμα να μοιραστούν αυτές τις πληροφορίες, ώστε να τις συγκρίνεις με τους δότες και τις συνθήκες ζωής τους.
Όταν εξετάσεις ανέκδοτες περιπτώσεις ανακαλύπτεις πως υπάρχουν άτομα τα οποία παρουσίαζαν αλλαγές στην προσωπικότητά τους και τις προτιμήσεις τους. Αργότερα ανακαλύψαμε ότι πράγματι ταίριαζαν με εκείνες των δοτών. Το ενδιαφέρον είναι ότι δεν μπορεί κάτι τέτοιο να είναι μια παρενέργεια των φαρμάκων ή εξαιτίας του άγχους μιας επέμβασης γιατί οι λεπτομέρειες είναι τόσο συγκεκριμένες ώστε να έχουν προκύψει από έναν αόριστο μηχανισμό”.
Πού βρίσκεται η αλήθεια;
Gary Swartz: ” Η φυσική επιτρέπει την ύπαρξη του ενδεχόμενου της αποθήκευσης της μνήμης σε κάθε είδους σύστημα, συνεπώς δεν θεωρείται αδύνατο μια καρδιά ή ένα πνεύμονας να αποθηκεύει στοιχεία της μνήμης. Πρέπει κανείς να είναι ανοιχτός στο ενδεχόμενο αυτό όντως να συμβαίνει, πριν εξετάσει την ορθότητα ή μη του ισχυρισμού”.
“Έλαβε την καρδιά βιολιστή και άρχισε να ακούει κλασική μουσική!”
Gary Swartz:” Σε μια περίπτωση που κατέγραψε ο Δρ. Πολ Πηρσαλ και ανέλυσα εγώ, υπήρξε ένας εργάτης εργοστασίου, ο οποίος έλαβε μια καρδιά μαύρου δωρητή. Φοβόταν μήπως ο ίδιος αναπτύξει προτιμήσεις για την ραπ μουσική, σκεπτόμενος ότι οι μαύροι αρέσκονται στην ραπ μουσική. Στη συνέχεια άρχισε να παρουσιάζει αλλαγές προσωπικότητας και να του αρέσει η κλασική μουσική. Η γυναίκα του είχε μείνει έκπληκτη.
Αργότερα έμαθαν ότι ο νεαρός μαύρος άντρας ήταν βιολιστής κλασικής μουσικής και πέθανε σε σύγκρουση με αυτοκίνητο. Στην περίπτωση αυτή ο φόβος του λήπτη για την προτίμηση ραπ μουσικής μετατράπηκε σε πάθος για την κλασική μουσική, κάτι που αγνοούσε ο ίδιος μέχρι τότε, αφού ήταν ένας μικροαστός εργάτης εργοστασίου. Η συμπεριφορά αυτή ταυτίστηκε πλέον με τον δωρητή. Οι περιπτώσεις αυτές μας κάνουν να είμαστε ανοιχτοί σε τέτοια φαινόμενα”.
Κληροδοτούνται εγκληματικές συμπεριφορές με την μεταμόσχευση οργάνων;
Gary Swartz: ” Αν πράγματι υπάρχει κυτταρική μνήμη και μπορεί να μεταβιβαστεί, τότε προκύπτει ένα ηθικό δίλημμα και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Υπάρχουν τρόποι. Αν ο χρόνος επαρκεί τότε ο λήπτης θα μπορεί εκ των προτέρων να μάθει ποιος είναι ο δωρητής και να αποφασίσει αν θα δεχθεί το μόσχευμα ή όχι.
Αν μια τέτοια απόφαση είναι αδύνατη τότε το λιγότερο που μπορεί να γίνει είναι η ψυχολογική υποστήριξη αφού λάβει τα όργανα, ώστε να τον βοηθήσει να το αντιμετωπίσει και να μην επηρεάζεται ή να μην δέχεται αυτές τις πληροφορίες που θα λάβει. Είναι σαν μια τηλεόραση την οποία επιλέγουμε να παρακολουθήσουμε ή να μην παρακολουθήσουμε. Δεν χρειάζεται να αντιδράσουμε στις ενέργειες αυτές απλά και μόνο επειδή υπάρχουν”.
Μεταμόσχευση οργάνων ισούται μεταμόσχευση ψυχής;
Gary Swartz: ” Έχω ερευνήσει και έχω γράψει δύο βιβλία στο τομέα της πιθανότητας της μεταθανάτιας ζωής. Ερεύνησα τα γνωστά διάμεσα. Το αποτέλεσμα της έρευνας με τη χρήση πολλών πειραμάτων, δείχνει ότι η συνείδηση και η μνήμη που αποτελεί αυτό που λέμε «πνεύμα» ή «ψυχή» συνεχίζεται όπως και τα απομακρυσμένα αστέρια, των οποίων η ενέργεια επιζεί ακόμη και μετά την καταστροφή τους.
Η συνείδηση μας φαίνεται να ακολουθεί το ίδιο μοτίβο. Συνεπώς αν η συνείδηση μας συνεχίζει να ζει μέσα ή έξω από τα όργανα μας, τότε είμαστε σε μια συνεχή επαφή με αυτό που ονομάζουμε πνεύμα ή ψυχή του ατόμου και μπορεί να μεταμοσχευτεί το πνεύμα”.
Η παρατήρηση που οφείλουμε να κάνουμε είναι πως η δωρεά οργάνων αποτελεί ύψιστη προσφορά ζωής και καμία θεωρία δεν πρέπει να μας αποτρέπει από αυτήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου