Ξαπλώναμε στο χώμα, μύριζε η εξοχή.’Ολες τις εποχές.
Τον καιρό εκείνο- οι φωνές και τα γέλια δεν σβήστηκαν με τα χρόνια- ο περίπατος από το κέντρο της Κορίνθου στην ιδιοκτησία Μετζελόπουλου δεν ήταν κουραστικός.Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μας μας συνόδευαν μέχρι εκεί.
Σήμερα ;
Ισχύει ο περίπατος στα Καλάμια.
Τόπος των παιδικών μας αναμνήσεων. Οι εκδρομές με το σχολείο γίνονταν εκεί.
Ξαπλώναμε στο χώμα, μύριζε η εξοχή.’Ολες τις εποχές.
Τον καιρό εκείνο- οι φωνές και τα γέλια δεν σβήστηκαν με τα χρόνια- ο περίπατος από το κέντρο της Κορίνθου στην ιδιοκτησία Μετζελόπουλου δεν ήταν κουραστικός.Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μας μας συνόδευαν μέχρι εκεί.
Σήμερα ;
Ισχύει ο περίπατος στα Καλάμια.
Τα ”Κυπαρίσσια” έχουν απαξιωθεί και ολισθήσει σε τόπο απόθεσης σκουπιδιών και τώρα αδρανών υλικών (μπάζων.)
Πρόσφατα ασφαλτοστώθηκε ο χωματόδρομος που διασχίζει την ιδιοκτησία ( πολύ ορθά κατά την άποψή μου) αλλά δεν έγινε καμμία κίνηση για να καθαριστεί ο χώρος.
Αν προβληθεί ως επιχείρημα για την κατάσταση του χώρου το γεγονός ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο, τότε δεν θα έπρεπε να έχει επέμβει ο δήμος με ασφαλτόστρωση.
Και μια ματιά στο Κανονισμό Καθαριότητας θα ξανάφερνε στη μνήμη της υπηρεσία καθαριότητας
τις υποχρεώσεις του δήμου και των ιδιοκτητών.
Για την ιστορία αναφέρω ότι την τελευταία φορά που καθαρίστηκαν τα Κυπαρίσσια ήταν το 2004 από
τον Ορειβατικό Σύλλογο Κορίνθου επί αντιδημαρχίας Β. Θωμά.
Τι θα μπορούσε να γίνει;
Πρώτα απ΄’όλα συννενόηση με τους ιδιοκτήτες για εξωραϊσμό, ευπρεπισμό, καθαριότητα και χρήση του χώρου σαν τόπο αναψυχής και περιπάτου των μαθητών της πόλης μας.
Ιδέες υπάρχουν από όλους όσους ενδιαφέρονται για την πόλη μας και δη για τα παιδιά.
Βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει.
Μια ιδέα και πρόκληση μαζί για τους υποψήφιους δημάρχους, αλλά επιτρέψτε μου να διατηρήσω τη μητρότητά της.
Εν ολίγοις, προτείνω επιστροφή στο παλιό χώμα και στην παρακολούθηση των μυρμηγκιών, με τη μύτη κολλημένη στο έδαφος, όπως τότε.
Για μένα είναι ένα στοίχημα ποιότητας ζωής, μια παρέμβαση στην οποία θα ήθελα να συμβάλλω για να υλοποιηθεί.
Τόπος των παιδικών μας αναμνήσεων. Οι εκδρομές με το σχολείο γίνονταν εκεί.
Ξαπλώναμε στο χώμα, μύριζε η εξοχή.’Ολες τις εποχές.
Τον καιρό εκείνο- οι φωνές και τα γέλια δεν σβήστηκαν με τα χρόνια- ο περίπατος από το κέντρο της Κορίνθου στην ιδιοκτησία Μετζελόπουλου δεν ήταν κουραστικός.Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μας μας συνόδευαν μέχρι εκεί.
Σήμερα ;
Ισχύει ο περίπατος στα Καλάμια.
Τα ”Κυπαρίσσια” έχουν απαξιωθεί και ολισθήσει σε τόπο απόθεσης σκουπιδιών και τώρα αδρανών υλικών (μπάζων.)
Πρόσφατα ασφαλτοστώθηκε ο χωματόδρομος που διασχίζει την ιδιοκτησία ( πολύ ορθά κατά την άποψή μου) αλλά δεν έγινε καμμία κίνηση για να καθαριστεί ο χώρος.
Αν προβληθεί ως επιχείρημα για την κατάσταση του χώρου το γεγονός ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο, τότε δεν θα έπρεπε να έχει επέμβει ο δήμος με ασφαλτόστρωση.
Και μια ματιά στο Κανονισμό Καθαριότητας θα ξανάφερνε στη μνήμη της υπηρεσία καθαριότητας
τις υποχρεώσεις του δήμου και των ιδιοκτητών.
Για την ιστορία αναφέρω ότι την τελευταία φορά που καθαρίστηκαν τα Κυπαρίσσια ήταν το 2004 από
τον Ορειβατικό Σύλλογο Κορίνθου επί αντιδημαρχίας Β. Θωμά.
Τι θα μπορούσε να γίνει;
Πρώτα απ΄’όλα συννενόηση με τους ιδιοκτήτες για εξωραϊσμό, ευπρεπισμό, καθαριότητα και χρήση του χώρου σαν τόπο αναψυχής και περιπάτου των μαθητών της πόλης μας.
Ιδέες υπάρχουν από όλους όσους ενδιαφέρονται για την πόλη μας και δη για τα παιδιά.
Βάλτε τη φαντασία σας να δουλέψει.
Μια ιδέα και πρόκληση μαζί για τους υποψήφιους δημάρχους, αλλά επιτρέψτε μου να διατηρήσω τη μητρότητά της.
Εν ολίγοις, προτείνω επιστροφή στο παλιό χώμα και στην παρακολούθηση των μυρμηγκιών, με τη μύτη κολλημένη στο έδαφος, όπως τότε.
Για μένα είναι ένα στοίχημα ποιότητας ζωής, μια παρέμβαση στην οποία θα ήθελα να συμβάλλω για να υλοποιηθεί.
Μάγια Φουριώτη
Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος
Κίνηση Πολιτών Δήμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου