Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010
Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010
Ο Άγιος Βασίλης και οι ξανθιές
Τσάι και καφές μειώνουν 34% το καρκίνο του εγκεφάλου
Μισή κούπα καφέ ή τσάι την ημέρα, θωράκιζει την υγεία του εγκεφάλου.
Ενδείξεις ότι η καθημερινή κατανάλωση καφέ και τσάι μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του εγκεφάλου 34%, προκύπτουν από νέα διεθνή μελέτη, που...
συμμετείχαν και έλληνες εθελοντές.
Στη μελέτη
φάνηκε πως όσοι κατανάλωναν τουλάχιστον μισή κούπα καφέ ή τσάι την ημέρα, θωράκιζαν την υγεία του εγκεφάλου τους, έναντι της ανάπτυξης γλοιώματος, ενός από τους πιο συχνούς πρωτοπαθείς ενδοκρανιακούς όγκους που εμφανίζονται και στη σπονδυλική στήλη.
Στη μελέτη συμμετείχαν 410.000 εθελοντές, ηλικίας από 25 έως 70 ετών από διάφορες χώρες της Ευρώπης και από την Ελλάδα.
Στα περίπου 9 χρόνια που διήρκεσε η ...
μελέτη, εμφανίστηκαν 343 νέα περιστατικά με γλοίωμα και 245 περιστατικά με μηνιγγίωμα, έναν άλλο τύπο καρκίνου που εμφανίζεται στα ίδια σημεία.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις των ειδικών, όσοι πίνουν περισσότερα από 100 ml καφέ ή τσάι την ημέρα, έχουν 34% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν γλοίωμα.
«Δεν είμαστε ακόμη βέβαιοι πιο συστατικό των αγαπημένων ροφημάτων είναι αυτό που έχει τα ευεργετικά αποτελέσματα, αλλά υποψιαζόμαστε πως είναι τα φυσικά αντιοξειδωτικά», δηλώνει ο υπεύθυνος της μελέτης, Jonathan Friedman, διευθυντής του Κέντρο Εγκεφάλου και Σπονδυλικής Στήλης στην ιατρική σχολή του Bryan στο Τέξας.
Αποτελέσματα από προηγούμενες έρευνες, είχαν δείξει ότι ο καφές και το τσάι μειώνουν σημαντικά την ανάπτυξη της νόσου Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Clinical Nutrition
Ενδείξεις ότι η καθημερινή κατανάλωση καφέ και τσάι μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του εγκεφάλου 34%, προκύπτουν από νέα διεθνή μελέτη, που...
συμμετείχαν και έλληνες εθελοντές.
Στη μελέτη
φάνηκε πως όσοι κατανάλωναν τουλάχιστον μισή κούπα καφέ ή τσάι την ημέρα, θωράκιζαν την υγεία του εγκεφάλου τους, έναντι της ανάπτυξης γλοιώματος, ενός από τους πιο συχνούς πρωτοπαθείς ενδοκρανιακούς όγκους που εμφανίζονται και στη σπονδυλική στήλη.
Στη μελέτη συμμετείχαν 410.000 εθελοντές, ηλικίας από 25 έως 70 ετών από διάφορες χώρες της Ευρώπης και από την Ελλάδα.
Στα περίπου 9 χρόνια που διήρκεσε η ...
μελέτη, εμφανίστηκαν 343 νέα περιστατικά με γλοίωμα και 245 περιστατικά με μηνιγγίωμα, έναν άλλο τύπο καρκίνου που εμφανίζεται στα ίδια σημεία.
Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις των ειδικών, όσοι πίνουν περισσότερα από 100 ml καφέ ή τσάι την ημέρα, έχουν 34% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν γλοίωμα.
«Δεν είμαστε ακόμη βέβαιοι πιο συστατικό των αγαπημένων ροφημάτων είναι αυτό που έχει τα ευεργετικά αποτελέσματα, αλλά υποψιαζόμαστε πως είναι τα φυσικά αντιοξειδωτικά», δηλώνει ο υπεύθυνος της μελέτης, Jonathan Friedman, διευθυντής του Κέντρο Εγκεφάλου και Σπονδυλικής Στήλης στην ιατρική σχολή του Bryan στο Τέξας.
Αποτελέσματα από προηγούμενες έρευνες, είχαν δείξει ότι ο καφές και το τσάι μειώνουν σημαντικά την ανάπτυξη της νόσου Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Clinical Nutrition
Σεξ, περισσότερο σεξ, με συνταγή γιατρού
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ Πολλοί χωρισμένοι το γνώριζαν εμπειρικά, αλλά τώρα έρχεται να το επιβεβαιώσει και η επιστήμη: τα ζευγάρια που δεν κάνουν σεξ τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα καταλήγουν να συμπεριφέρονται σαν καλοί φίλοι ή απλοί συγκάτοικοι, με...
αποτέλεσμα η σχέση να καταλήξει σύντομα στον χωρισμό. Οι ειδικοί, λοιπόν, «προστάζουν»... περισσότερο σεξ.
Αν και δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή που να ορίζει την ιδανική αναλογία στις σεξουαλικές επαφές, τα άτομα που είναι παντρεμένα ή βρίσκονται σε μακροχρόνιες σχέσεις δεν πρέπει να λησμονούν την εβδομαδιαία «υποχρέωση» προς τον/τη σύντροφό τους, εξηγεί ο αμερικανός σύμβουλος σεξουαλικής υγείας και συγγραφέας του βιβλίου «Good in Βed», Ιαν Κέρνερ .
Η σεξουαλική ζωή κάθε ζευγαριού εξαρτάται, βέβαια, από πολλούς παράγοντες, όπως είναι ο τρόπος ζωής, η γενικότερη υγεία των συντρόφων, η λίμπιντο και φυσικά, η ποιότητα της σχέσης.
Επομένως, αυτό που μπορεί να φαντάζει ως «πολύ» σεξ σε κάποιον, για άλλον μπορεί να είναι «πολύ λίγο».
Γι΄ αυτόν τον λόγο κάθε ζευγάρι πρέπει να βρει το δικό του «κοινό έδαφος» λέει ο δρ Κέρνερ, συμβουλεύοντας, ωστόσο, τους ασθενείς του να κάνουν σεξ τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η σεξουαλική «αποτελμάτωση» στις Ηνωμένες Πολιτείες τείνει να προσλάβει διαστάσεις επιδημίας. Υπολογίζεται ότι περίπου 40 εκατομμύρια Αμερικανοί βρίσκονται σε γάμους, στους οποίους οι σεξουαλικές επαφές είναι μηδενικές.
Ο αυξημένος φόρτος εργασίας, η κούραση, το άγχος που προκαλεί η οικονομική κρίση, οι παρενέργειες από φαρμακευτικές αγωγές, ακόμη και η εύκολη πρόσβαση σε πορνογραφικό υλικό στο Διαδίκτυο ευθύνονται, μεταξύ άλλων, για την αύξηση του ποσοστού των ζευγαριών που δεν κάνουν σεξ. Επιπλέον, η παχυσαρκία και άλλοι παράγοντες του σύγχρονου τρόπου ζωής μειώνουν τη λίμπιντο, με αποτέλεσμα το σεξ να βρίσκεται χαμηλά στις προτεραιότητες των Αμερικανών. Ωστόσο, σύμφωνα με τον δρ Κέρνερ, όταν ένα ζευγάρι μειώνει τη συχνότητα των σεξουαλικών του επαφών γίνεται πιο ευάλωτο: εξάρσεις θυμού, αποστασιοποίηση, απιστία και τελικά, χωρισμός, είναι οι δυσάρεστες συνέπειες της έλλειψης σεξ.
«Είναι η “κόλλα” που μας κρατάει μαζί και, χωρίς αυτό, τα ζευγάρια γίνονται “καλοί φίλοι” ή ακόμη χειρότερα “συγκάτοικοι”» υπογραμμίζει.
Οι ευεργετικές ιδιότητες της σεξουαλικής επαφής, όμως, εκτείνονται και πέρα από τις σχέσεις. Το σεξ μάς αναζωογονεί, μειώνει τα επίπεδα στρες, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και ευθύνεται για την απελευθέρωση ενδορφινών, των ορμονών της ευφορίας, στον οργανισμό.
Και όχι μόνο. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της βιολογικής ανθρωπολόγου Ελεν Φίσερ , τα άτομα που κάνουν συχνά σεξ είναι πιο επιτυχημένα στη δουλειά τους, αφού αυτό αυξάνει σημαντικά την αυτοπεποίθηση.
αποτέλεσμα η σχέση να καταλήξει σύντομα στον χωρισμό. Οι ειδικοί, λοιπόν, «προστάζουν»... περισσότερο σεξ.
Αν και δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή που να ορίζει την ιδανική αναλογία στις σεξουαλικές επαφές, τα άτομα που είναι παντρεμένα ή βρίσκονται σε μακροχρόνιες σχέσεις δεν πρέπει να λησμονούν την εβδομαδιαία «υποχρέωση» προς τον/τη σύντροφό τους, εξηγεί ο αμερικανός σύμβουλος σεξουαλικής υγείας και συγγραφέας του βιβλίου «Good in Βed», Ιαν Κέρνερ .
Η σεξουαλική ζωή κάθε ζευγαριού εξαρτάται, βέβαια, από πολλούς παράγοντες, όπως είναι ο τρόπος ζωής, η γενικότερη υγεία των συντρόφων, η λίμπιντο και φυσικά, η ποιότητα της σχέσης.
Επομένως, αυτό που μπορεί να φαντάζει ως «πολύ» σεξ σε κάποιον, για άλλον μπορεί να είναι «πολύ λίγο».
Γι΄ αυτόν τον λόγο κάθε ζευγάρι πρέπει να βρει το δικό του «κοινό έδαφος» λέει ο δρ Κέρνερ, συμβουλεύοντας, ωστόσο, τους ασθενείς του να κάνουν σεξ τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η σεξουαλική «αποτελμάτωση» στις Ηνωμένες Πολιτείες τείνει να προσλάβει διαστάσεις επιδημίας. Υπολογίζεται ότι περίπου 40 εκατομμύρια Αμερικανοί βρίσκονται σε γάμους, στους οποίους οι σεξουαλικές επαφές είναι μηδενικές.
Ο αυξημένος φόρτος εργασίας, η κούραση, το άγχος που προκαλεί η οικονομική κρίση, οι παρενέργειες από φαρμακευτικές αγωγές, ακόμη και η εύκολη πρόσβαση σε πορνογραφικό υλικό στο Διαδίκτυο ευθύνονται, μεταξύ άλλων, για την αύξηση του ποσοστού των ζευγαριών που δεν κάνουν σεξ. Επιπλέον, η παχυσαρκία και άλλοι παράγοντες του σύγχρονου τρόπου ζωής μειώνουν τη λίμπιντο, με αποτέλεσμα το σεξ να βρίσκεται χαμηλά στις προτεραιότητες των Αμερικανών. Ωστόσο, σύμφωνα με τον δρ Κέρνερ, όταν ένα ζευγάρι μειώνει τη συχνότητα των σεξουαλικών του επαφών γίνεται πιο ευάλωτο: εξάρσεις θυμού, αποστασιοποίηση, απιστία και τελικά, χωρισμός, είναι οι δυσάρεστες συνέπειες της έλλειψης σεξ.
«Είναι η “κόλλα” που μας κρατάει μαζί και, χωρίς αυτό, τα ζευγάρια γίνονται “καλοί φίλοι” ή ακόμη χειρότερα “συγκάτοικοι”» υπογραμμίζει.
Οι ευεργετικές ιδιότητες της σεξουαλικής επαφής, όμως, εκτείνονται και πέρα από τις σχέσεις. Το σεξ μάς αναζωογονεί, μειώνει τα επίπεδα στρες, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και ευθύνεται για την απελευθέρωση ενδορφινών, των ορμονών της ευφορίας, στον οργανισμό.
Και όχι μόνο. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της βιολογικής ανθρωπολόγου Ελεν Φίσερ , τα άτομα που κάνουν συχνά σεξ είναι πιο επιτυχημένα στη δουλειά τους, αφού αυτό αυξάνει σημαντικά την αυτοπεποίθηση.
Ο ιός του AIDS είναι… 32.000 ετών
Ύστερα από μία έρευνα που ρίχνει φως στην ιστορία του AIDS, Αμερικανοί επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο «πρόγονος» του ιού που προκαλεί την ασθένεια ενυπήρχε στους πιθήκους και τους γορίλες εδώ και 32 χιλιάδες χρόνια τουλάχιστον - και όχι εδώ και μερικές εκατοντάδες χρόνια όπως πιστευόταν μέχρι σήμερα.
Η διαπίστωση αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο ιός HIV έχει μακρά ιστορία και ότι η εμφάνισή του στους ανθρώπους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα συγκεκριμένα ζώα.
«Κάθε φορά που οι άνθρωποι κυνηγούσαν πιθήκους και γορίλες για να εξασφαλίσουν την τροφή τους ήταν εκτεθειμένοι στον ιό», επισημαίνουν στην επιθεώρηση «Science» επιστήμονες από το αμερικανικό Κέντρο Θηλαστικών του Πανεπιστημίου «Tulane» στη Λουιζιάνα.
Αναπάντητο, πάντως, παραμένει το ερώτημα γιατί τα θηλαστικά, αν και είχαν προσβληθεί στο σύνολό τους από τον ιό, δεν νόσησαν όλα.
«Τι συνέβη στην Αφρική στις αρχές του 20ού αιώνα που οδήγησε στη μετάδοση μιας ήπιας για τους πιθήκους ασθένειας στο ανθρώπινο γένος, ο ιός της οποίας μεταλλάχθηκε, με αποτέλεσμα να γίνει ιδιαίτερα μεταδοτική και να εξελιχθεί σε μία από τις πιο θανατηφόρες νόσους παγκοσμίως, που μέχρι σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο 25 εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη;», διερωτώνται οι συντάκτες της μελέτης στην επιθεώρηση «Science».
«Η επιστημονική κοινότητα διαθέτει στοιχεία για την ταυτότητα του ιού μόνο τα τελευταία 25 χρόνια", τονίζει ο ιολόγος και επικεφαλής της μελέτης, Πρίστον Μαρκ προσθέτοντας πως οι προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει πως ο ιός χρονολογείται μόνο 2 χιλιάδες χρόνια πριν.
Πορίσματα
Με βάση τα πορίσματα της έρευνας του Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα, ο ιός πιθανόν μεταπήδησε από τους πιθήκους στους ανθρώπους τουλάχιστον πέντε φορές. Υπάρχουν δύο τύποι ιού HIV που έχουν εντοπιστεί σε ανθρώπους.
Ο HIV- 1, ο πιο συχνός ιός στους ανθρώπους και ο HIV-2 που είναι ηπιότερος και ανιχνεύεται σπανιότατα σε κατοίκους της Δυτικής Αφρικής και μεταπήδησε από ένα είδος πιθήκου που καταναλώνεται ευρέως από τους ντόπιους.
Πιθανότατα, υπογραμμίζουν οι επιστήμονες το αίμα των ζώων που είχε προσβληθεί από ήπιας μορφής ασθένεια, να μόλυνε ανθρώπους αρκετές φορές.
«Ας μην ξεχνάμε», υποστηρίζει ο επικεφαλής της έρευνας, «ότι, οι κυνηγοί, στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν το θήραμά τους, τραυματίζονταν, εμφανίζοντας αμυχές σε διάφορα σημεία του σώματός τους».
Πηγή: Έθνος
Η διαπίστωση αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο ιός HIV έχει μακρά ιστορία και ότι η εμφάνισή του στους ανθρώπους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα συγκεκριμένα ζώα.
«Κάθε φορά που οι άνθρωποι κυνηγούσαν πιθήκους και γορίλες για να εξασφαλίσουν την τροφή τους ήταν εκτεθειμένοι στον ιό», επισημαίνουν στην επιθεώρηση «Science» επιστήμονες από το αμερικανικό Κέντρο Θηλαστικών του Πανεπιστημίου «Tulane» στη Λουιζιάνα.
Αναπάντητο, πάντως, παραμένει το ερώτημα γιατί τα θηλαστικά, αν και είχαν προσβληθεί στο σύνολό τους από τον ιό, δεν νόσησαν όλα.
«Τι συνέβη στην Αφρική στις αρχές του 20ού αιώνα που οδήγησε στη μετάδοση μιας ήπιας για τους πιθήκους ασθένειας στο ανθρώπινο γένος, ο ιός της οποίας μεταλλάχθηκε, με αποτέλεσμα να γίνει ιδιαίτερα μεταδοτική και να εξελιχθεί σε μία από τις πιο θανατηφόρες νόσους παγκοσμίως, που μέχρι σήμερα έχει προκαλέσει τον θάνατο 25 εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη;», διερωτώνται οι συντάκτες της μελέτης στην επιθεώρηση «Science».
«Η επιστημονική κοινότητα διαθέτει στοιχεία για την ταυτότητα του ιού μόνο τα τελευταία 25 χρόνια", τονίζει ο ιολόγος και επικεφαλής της μελέτης, Πρίστον Μαρκ προσθέτοντας πως οι προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει πως ο ιός χρονολογείται μόνο 2 χιλιάδες χρόνια πριν.
Πορίσματα
Με βάση τα πορίσματα της έρευνας του Πανεπιστημίου της Λουιζιάνα, ο ιός πιθανόν μεταπήδησε από τους πιθήκους στους ανθρώπους τουλάχιστον πέντε φορές. Υπάρχουν δύο τύποι ιού HIV που έχουν εντοπιστεί σε ανθρώπους.
Ο HIV- 1, ο πιο συχνός ιός στους ανθρώπους και ο HIV-2 που είναι ηπιότερος και ανιχνεύεται σπανιότατα σε κατοίκους της Δυτικής Αφρικής και μεταπήδησε από ένα είδος πιθήκου που καταναλώνεται ευρέως από τους ντόπιους.
Πιθανότατα, υπογραμμίζουν οι επιστήμονες το αίμα των ζώων που είχε προσβληθεί από ήπιας μορφής ασθένεια, να μόλυνε ανθρώπους αρκετές φορές.
«Ας μην ξεχνάμε», υποστηρίζει ο επικεφαλής της έρευνας, «ότι, οι κυνηγοί, στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν το θήραμά τους, τραυματίζονταν, εμφανίζοντας αμυχές σε διάφορα σημεία του σώματός τους».
Πηγή: Έθνος
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)