Τι είναι η Δυσαριθμησία;
Οι μορφές της Δυσαριθμησίας ή αλλιώς Διαταραχής των μαθηματικών είναι πολύπλευρες. Ένα κοινό χαρακτηρίζει όμως όλους τους πάσχοντες: Η κατανόηση μαθηματικών εννοιών και η ικανότητα μαθηματικής σκέψης παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα......
Είναι μια από τις πιο παρεξηγημένες μαθησιακές δυσκολίες μιας και ο νους πολλών γονέων και εκπαιδευτικών (που δεν γνωρίζουν για την δυσαριθμησία), πηγαίνει στην νοημοσύνη του παιδιού, γεγονός που περιπλέκει τα πράγματα και είναι παντελώς άδικο για το παιδί.
Η δυσαριθμησία δε σημαίνει λοιπόν σε καμία περίπτωση χαμηλή νοημοσύνη. Αντιθέτως παιδιά με δυσαριθμησία μπορεί να έχουν ακόμα και υψηλό δείκτη νοημοσύνης και παρολαυτά τα μαθηματικά να τους δυσκολεύουν την ζωή στο σπίτι (στη μελέτη), στην ώρα της Αριθμητικής / Μαθηματικών στο σχολείο και στη ευρύτερη σχολική κοινότητα όπου ανήκουν. Αποτέλεσμα είναι η κόπωση του παιδιού και η συνδεδεμένη με αυτό άρνηση και αποφυγή από οτιδήποτε έχει σχέση με μαθηματικά και αριθμούς και η μειωμένη αυτοεκτίμηση, γεγονός που με τη σειρά του μπορεί να εμποδίσει την υγιή ανάπτυξη του χαρακτήρα του παιδιού. Έτσι παρατηρούνται στη Δυσαριθμησία:
δυσκολίες στην τέλεση απλών μαθηματικών πράξεων (εμμονή στο μέτρημα με δάχτυλα,μεγάλο διάστημα περισυλλογής),
δυσκολίες στην αντίληψη ποσοτήτων και μεγεθών,
αδυναμία προσανατολισμού και συσχετισμών στα “αριθμητικά διαστήματα”: 1–100, 1-1000 κλπ.
αδυναμία συγκράτησης πρόσφατων μαθηματικών θεμάτων και εννοιών, παρ΄ολη την επανάληψη…
Τα εσφαλμένα αποτελέσματα διαφέρουν από τα σωστά συχνά κατά μια μονάδα.
Δυσκολίες στη αφαίρεση και στη διαίρεση περισσότερο από ότι στη πρόσθεση.
Δυσκολίες προσανατολισμού στο χώρο, μπερδεύει συχνά δεξιά και αριστερά.
Ξεχνάει πρόσφατες μαθηματικές έννοιες, την προπαίδεια κ.α.
Η εξάσκηση και η μελέτη δε φέρνουνε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Δυσκολία στην επιλογή των απαραίτητων πράξεων για την σωστή επίλυση προβλημάτων.
Αυτά είναι πολύ συνοπτικά μόνο μερικά από τα συμπτώματα της δυσαριθμησίας.
Διάγνωση και Αποκατάσταση
Η Δυσαριθμησία δε φεύγει από μόνη της…
Λόγω της φύσης των Μαθηματικών που προϋποθέτουν μια λογική συνεχόμενη και αυστηρή δομή, δε συγχωρούνται ούτε τα παραμικρά κενά και οι ελλείψεις. Στο σχολείο αυτά τα κενά όμως παραμένουν συνήθως απαρατήρητα, διότι οι μαθητές καταφέρνουν με αποστήθιση των αριθμών να έχουνε σχετικά καλές επιδόσεις.
Αυτές όμως οι εσφαλμένες “στρατηγικές”, παύουν λειτουργούν και αχρηστεύονται όταν ο μαθητής με δυσαριθμησία καλείται να τις εφαρμόσει σε μεγαλύτερους αριθμούς, ή να λύσει μαθηματικά προβλήματα. Έτσι στις ασκήσεις κειμένων και στα προβλήματα αποτυγχάνουν αυτοί οι μαθητές παντελώς, φτάνοντας σε σημείο να δέχονται και απολύτως αντιφατικά αποτελέσματα.
Ενδείξεις για δυσαριθμησία έχουμε όμως και στη μελέτη στο σπίτι, όταν η τέλεση ακόμα και απλών εργασιών για το σχολείο, συνοδεύεται με πολύ ψυχολογική πίεση, γκρίνια και διαρκεί πάρα πολύ χρόνο.
Σημαντικό ρόλο παίζει εδώ ο δάσκαλος για την πρώιμη αναγνώριση του προβλήματος, ή ακόμα και την υποψία ότι ο μαθητής μπορεί να πάσχει από δυσαριθμησία. Σε πολλές περιπτώσεις μια τέτοια ευαισθητοποίηση και πρώιμη παρέμβαση μπόρεσε και αποκατέστησε την δυσαριθμησία, ώστε ο μαθητής όχι μόνο να μπορεί να κρατήσει το επίπεδο της τάξης που επισκέπτεται, αλλά και να αποφευχθεί η δευτερογενής ψυχολογική διαταραχή που συχνά συνοδεύει την δυσαριθμησία, όταν αυτή δεν αναγνωρίζεται.
Αυτό αποκτά μεγαλύτερη σημασία, αν αναλογιστεί κανείς ότι όλοι οι μαθητές με δυσαριθμησία το αργότερο στην 4η δημοτικού αποτυγχάνουν στα μαθηματικά, διότι από αυτή τη στιγμή και μετά απαιτείται κατανόηση μαθηματικών εννοιών. Γεγονός που με τις βραχυπρόθεσμες στρατηγικές (αποστήθιση και ιδιαίτερα τεχνάσματα) των μαθητών με δυσαριθμησία, δεν μπορεί πλέον να επιτευχθεί. Σε αυτό το σημείο της σχολικής σταδιοδρομίας, τα κενά δεν είναι πλέον δυνατό να καλυφθούν από το σχολείο, διότι προέχει η παρούσα ύλη.
Μια εξειδικευμένη Διάγνωση σε τέτοιου είδους δυσκολίες, συνίσταται λοιπόν επειγόντως. Παιδιά και Έφηβοι με υποψία λόγω των σοβαρών δυσκολιών στα μαθηματικά, θα έπρεπε να εξεταστούν για δυσαριθμησία.
Η έγκαιρη παρέμβαση είναι καθοριστικής σημασίας, όχι μόνο, για τη σχολική σταδιοδρομία του μαθητή, αλλά και για την ψυχική υγεία του παιδιού και την υγιή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
Τα συνηθισμένα Τεστ για την εξακρίβωση των μαθηματικών ικανοτήτων των μαθητών σε μια τέτοια περίπτωση όμως δεν ενδείκνυνται, διότι δε λαμβάνουν υπόψη την ιδιαιτερότητα στη διαδικασία της μαθηματικής σκέψης του πάσχοντος μαθητή.
Οι μορφές της Δυσαριθμησίας ή αλλιώς Διαταραχής των μαθηματικών είναι πολύπλευρες. Ένα κοινό χαρακτηρίζει όμως όλους τους πάσχοντες: Η κατανόηση μαθηματικών εννοιών και η ικανότητα μαθηματικής σκέψης παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα......
Είναι μια από τις πιο παρεξηγημένες μαθησιακές δυσκολίες μιας και ο νους πολλών γονέων και εκπαιδευτικών (που δεν γνωρίζουν για την δυσαριθμησία), πηγαίνει στην νοημοσύνη του παιδιού, γεγονός που περιπλέκει τα πράγματα και είναι παντελώς άδικο για το παιδί.
Η δυσαριθμησία δε σημαίνει λοιπόν σε καμία περίπτωση χαμηλή νοημοσύνη. Αντιθέτως παιδιά με δυσαριθμησία μπορεί να έχουν ακόμα και υψηλό δείκτη νοημοσύνης και παρολαυτά τα μαθηματικά να τους δυσκολεύουν την ζωή στο σπίτι (στη μελέτη), στην ώρα της Αριθμητικής / Μαθηματικών στο σχολείο και στη ευρύτερη σχολική κοινότητα όπου ανήκουν. Αποτέλεσμα είναι η κόπωση του παιδιού και η συνδεδεμένη με αυτό άρνηση και αποφυγή από οτιδήποτε έχει σχέση με μαθηματικά και αριθμούς και η μειωμένη αυτοεκτίμηση, γεγονός που με τη σειρά του μπορεί να εμποδίσει την υγιή ανάπτυξη του χαρακτήρα του παιδιού. Έτσι παρατηρούνται στη Δυσαριθμησία:
δυσκολίες στην τέλεση απλών μαθηματικών πράξεων (εμμονή στο μέτρημα με δάχτυλα,μεγάλο διάστημα περισυλλογής),
δυσκολίες στην αντίληψη ποσοτήτων και μεγεθών,
αδυναμία προσανατολισμού και συσχετισμών στα “αριθμητικά διαστήματα”: 1–100, 1-1000 κλπ.
αδυναμία συγκράτησης πρόσφατων μαθηματικών θεμάτων και εννοιών, παρ΄ολη την επανάληψη…
Τα εσφαλμένα αποτελέσματα διαφέρουν από τα σωστά συχνά κατά μια μονάδα.
Δυσκολίες στη αφαίρεση και στη διαίρεση περισσότερο από ότι στη πρόσθεση.
Δυσκολίες προσανατολισμού στο χώρο, μπερδεύει συχνά δεξιά και αριστερά.
Ξεχνάει πρόσφατες μαθηματικές έννοιες, την προπαίδεια κ.α.
Η εξάσκηση και η μελέτη δε φέρνουνε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Δυσκολία στην επιλογή των απαραίτητων πράξεων για την σωστή επίλυση προβλημάτων.
Αυτά είναι πολύ συνοπτικά μόνο μερικά από τα συμπτώματα της δυσαριθμησίας.
Διάγνωση και Αποκατάσταση
Η Δυσαριθμησία δε φεύγει από μόνη της…
Λόγω της φύσης των Μαθηματικών που προϋποθέτουν μια λογική συνεχόμενη και αυστηρή δομή, δε συγχωρούνται ούτε τα παραμικρά κενά και οι ελλείψεις. Στο σχολείο αυτά τα κενά όμως παραμένουν συνήθως απαρατήρητα, διότι οι μαθητές καταφέρνουν με αποστήθιση των αριθμών να έχουνε σχετικά καλές επιδόσεις.
Αυτές όμως οι εσφαλμένες “στρατηγικές”, παύουν λειτουργούν και αχρηστεύονται όταν ο μαθητής με δυσαριθμησία καλείται να τις εφαρμόσει σε μεγαλύτερους αριθμούς, ή να λύσει μαθηματικά προβλήματα. Έτσι στις ασκήσεις κειμένων και στα προβλήματα αποτυγχάνουν αυτοί οι μαθητές παντελώς, φτάνοντας σε σημείο να δέχονται και απολύτως αντιφατικά αποτελέσματα.
Ενδείξεις για δυσαριθμησία έχουμε όμως και στη μελέτη στο σπίτι, όταν η τέλεση ακόμα και απλών εργασιών για το σχολείο, συνοδεύεται με πολύ ψυχολογική πίεση, γκρίνια και διαρκεί πάρα πολύ χρόνο.
Σημαντικό ρόλο παίζει εδώ ο δάσκαλος για την πρώιμη αναγνώριση του προβλήματος, ή ακόμα και την υποψία ότι ο μαθητής μπορεί να πάσχει από δυσαριθμησία. Σε πολλές περιπτώσεις μια τέτοια ευαισθητοποίηση και πρώιμη παρέμβαση μπόρεσε και αποκατέστησε την δυσαριθμησία, ώστε ο μαθητής όχι μόνο να μπορεί να κρατήσει το επίπεδο της τάξης που επισκέπτεται, αλλά και να αποφευχθεί η δευτερογενής ψυχολογική διαταραχή που συχνά συνοδεύει την δυσαριθμησία, όταν αυτή δεν αναγνωρίζεται.
Αυτό αποκτά μεγαλύτερη σημασία, αν αναλογιστεί κανείς ότι όλοι οι μαθητές με δυσαριθμησία το αργότερο στην 4η δημοτικού αποτυγχάνουν στα μαθηματικά, διότι από αυτή τη στιγμή και μετά απαιτείται κατανόηση μαθηματικών εννοιών. Γεγονός που με τις βραχυπρόθεσμες στρατηγικές (αποστήθιση και ιδιαίτερα τεχνάσματα) των μαθητών με δυσαριθμησία, δεν μπορεί πλέον να επιτευχθεί. Σε αυτό το σημείο της σχολικής σταδιοδρομίας, τα κενά δεν είναι πλέον δυνατό να καλυφθούν από το σχολείο, διότι προέχει η παρούσα ύλη.
Μια εξειδικευμένη Διάγνωση σε τέτοιου είδους δυσκολίες, συνίσταται λοιπόν επειγόντως. Παιδιά και Έφηβοι με υποψία λόγω των σοβαρών δυσκολιών στα μαθηματικά, θα έπρεπε να εξεταστούν για δυσαριθμησία.
Η έγκαιρη παρέμβαση είναι καθοριστικής σημασίας, όχι μόνο, για τη σχολική σταδιοδρομία του μαθητή, αλλά και για την ψυχική υγεία του παιδιού και την υγιή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
Τα συνηθισμένα Τεστ για την εξακρίβωση των μαθηματικών ικανοτήτων των μαθητών σε μια τέτοια περίπτωση όμως δεν ενδείκνυνται, διότι δε λαμβάνουν υπόψη την ιδιαιτερότητα στη διαδικασία της μαθηματικής σκέψης του πάσχοντος μαθητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου