Άντε ξανά - μανά στις κάλπες. Δουλειά δεν είχε ο διάβολος γ….. τα παιδιά του. Όλα τα είχε η Μαριολή οι εκλογές από Κυριακή σε Κυριακή της έλειπαν.
Όμως η Δημοκρατία έτσι ζει και αναπνέει, μέσα από τις εκλογές όποτε αυτές γίνονται. Είμαι από αυτούς που ψηφίζουν. Δεν κάνω του... κώλου επανάσταση με αποχή, δεν ρίχνω λευκό και δεν γράφω βρισιές στα ψηφοδέλτια (αφού έτσι και αλλιώς δεν θα τα διαβάσουν οι υποψήφιοι και οι πολιτικοί άρχοντες).
Το ερώτημα είναι τι ψηφίζω. Θα σας πω τι δεν ψηφίζω.
ΔΕΝ ψηφίζω με γυαλιά πράσινα, μπλε ή κόκκινα. Δηλαδή δεν γουστάρω τους ντε και καλά πούρους κομματικά υποψηφίους που επειδή φύρανε το κουστούμι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, ή του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει εγώ, το πρόβατο, να τους ψηφίσω.
ΔΕΝ ψηφίζω τον πολιτευτάκια που με γεμίζει φούμαρα και δεν ψηφίζω εκείνον που τάχει κάνει πλακάκια με τις κάθε είδος εξουσίες και λαμόγια ή διαπλεγμένους.
Ψηφίζω εκείνον που μου δείχνει να αγαπά τον τόπο του, να ξέρει τα προβλήματα, να είναι καθαρός και τίμιος, και να μου λέει την αλήθεια όσο πικρή και αν είναι. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές μας δίνετε μια μεγάλη ευκαιρία να μην ψηφίσουμε το κόμμα μας, αλλά αυτόν που θα κάνει καλά τη δουλειά του εκεί που ζούμε.
Με λίγα λόγια: Μπορεί να μαζεύει τα σκουπίδια κάθε μέρα από τη γειτονιά που ζω και να είναι πολιτικά αντίθετος από μένα;
Εγώ αυτόν θα ψηφίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου